DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28012#0073
37
DE Dls GERMANIS.
Quippe nec ira Deum tantum, r.ec tela, nec hcsies,
Quantum fola noces animis illapfa voluptas.
Ebrieias tibi fida comes, tibi luxus , & atrus
Circa te femper volitans infamia pennis.
Voluptas insuper potest stare cum pessimis vitiis, cum lu-
xu & adulterio , cum his bonum stare nequit. Infelicis-
simi etiam voluptate fruuntur. Voluptas igitur non
summum bonum. Nec Honor summi boni nomen me-
retur. Hic enim non propter se , sed propter virtutcm
expetitur. Gloriam & honorem non debet sequi virtus,
sed ipsa virtutem: Vnde honores, quos expetunt multi,
Cato petere non debuit, sed eos civitas ob ejus virtutem
non petenti dare, August. iv.de Ciy. Dei. Virtutis mer-
ces gloria , quaeeadem bonis viris tribuitur, Arist. 1. iv.
c. 3. Eth. Qu]a honor est bonum externum , leve , du-
bium,fugax., inconstans, fallax, cum ob vulgi levitatem,
tum ob nostram imbecillitatem. Honos etiam magis
est in honorante , quam honorato. Arist. 1. 1. Eth. Est
in eorum potestate , qui colunt, non qui coluntur ,
Arist. Eth. 1.1. c. 5. Honor insuper fepe ab indignis ac-
quiritur. Summum autem bonum non nisi a. dignis.
Gloriam & honorcm , & imperium bonus & ignavus
atque sibi exoptant. Si bonus vera via nititur, sed igna-
vus, quia bonre artes desunt, dolis atque fallaciis conten-
dit, Sall. in Catil. Hinc Alphonsus, ut Panormit. l.ii. de
rebus ejus gestisrefert, interrogatus, quid sibi sine utili-
tate honor esse videretur? Consimile id sibi videri re-
spondit, ut si peracutum & peracre quis cernat, sed of-
fensus caligine oberret in tenebris. Notabatautem eos,
qui ad magnos honores aspirant: quibus impetratis, noa
hab ent, quo honoris titulo satisfacianr. Talessuntho-
die equites, etiam aurati, qui post profedtionem ad D. Ia-
cobum, aut Dominicum sepulcrum , se auratos eqmtes
nominant, ac insignia pidta ostendunr, qüum vix habeant
vjaticum ad unum atquealterum miliare, pedes iresohti.
Puemotis igitur obstacuüs iqsanre opinionis ,scelera nuda
C 3 pen-
DE Dls GERMANIS.
Quippe nec ira Deum tantum, r.ec tela, nec hcsies,
Quantum fola noces animis illapfa voluptas.
Ebrieias tibi fida comes, tibi luxus , & atrus
Circa te femper volitans infamia pennis.
Voluptas insuper potest stare cum pessimis vitiis, cum lu-
xu & adulterio , cum his bonum stare nequit. Infelicis-
simi etiam voluptate fruuntur. Voluptas igitur non
summum bonum. Nec Honor summi boni nomen me-
retur. Hic enim non propter se , sed propter virtutcm
expetitur. Gloriam & honorem non debet sequi virtus,
sed ipsa virtutem: Vnde honores, quos expetunt multi,
Cato petere non debuit, sed eos civitas ob ejus virtutem
non petenti dare, August. iv.de Ciy. Dei. Virtutis mer-
ces gloria , quaeeadem bonis viris tribuitur, Arist. 1. iv.
c. 3. Eth. Qu]a honor est bonum externum , leve , du-
bium,fugax., inconstans, fallax, cum ob vulgi levitatem,
tum ob nostram imbecillitatem. Honos etiam magis
est in honorante , quam honorato. Arist. 1. 1. Eth. Est
in eorum potestate , qui colunt, non qui coluntur ,
Arist. Eth. 1.1. c. 5. Honor insuper fepe ab indignis ac-
quiritur. Summum autem bonum non nisi a. dignis.
Gloriam & honorcm , & imperium bonus & ignavus
atque sibi exoptant. Si bonus vera via nititur, sed igna-
vus, quia bonre artes desunt, dolis atque fallaciis conten-
dit, Sall. in Catil. Hinc Alphonsus, ut Panormit. l.ii. de
rebus ejus gestisrefert, interrogatus, quid sibi sine utili-
tate honor esse videretur? Consimile id sibi videri re-
spondit, ut si peracutum & peracre quis cernat, sed of-
fensus caligine oberret in tenebris. Notabatautem eos,
qui ad magnos honores aspirant: quibus impetratis, noa
hab ent, quo honoris titulo satisfacianr. Talessuntho-
die equites, etiam aurati, qui post profedtionem ad D. Ia-
cobum, aut Dominicum sepulcrum , se auratos eqmtes
nominant, ac insignia pidta ostendunr, qüum vix habeant
vjaticum ad unum atquealterum miliare, pedes iresohti.
Puemotis igitur obstacuüs iqsanre opinionis ,scelera nuda
C 3 pen-