Schedius, Elias: Eliae Schedii De Di[i]s Germanis, Sive Veteri Germanorvm, Gallorvm, Britannorvm, Vandalorvm Religione Syngrammata Quatuor (Amstelodami, 1648) [Cicognara, 4746]

ee dIs Germanis, 501

Sacerdotum curabatur, a quo in bellumituri, rei even-
tum explorabant, certa quadam ratione. Sacerdos cui
equi cura commissa erat, novem hastas, spacio unius
cubiti ab invicem distantes, in terra disponebat; ac per
transversum equum freno ter ducebat , reducebatque:
ac fti nullo pedum ad hastam ofFendisset, felicis belli
omen erat.

C a v. XI.

Prono. idolum. 'Eß'igies. Sacerdos cliclus. Crän\ius unde

etymon deducat. Brennus sorßtan. Ihtorv.m quatuor in Hißtriit
memorantnr.

PRono Aldenburgenstum Sclavorum Idolum colu-
mnz impoiitum stans, altera manu vomerem , quo
innocentia probari solebat, rosei coloris albis discrimi-
nacum puntftis, altera vero hastam cum vexiilo tenebat:
tempora coronis redimita erant, aures prominentes , pe-
des ornati, & sub altero tintinnabulum pendebat. Idoli
hujus sacerdos 07?!C^C dicebatur; Geroldus Episcopus
Altenburgeniis idolum subvertit, lucum & nemus llli
dicatum propria manu excidit & combussit. Cranzius
ctymon a Gratco npövota deducit, quod Dei providentia
mundus regatur.Potius, prout conjicimus, Brennus erit,
Rex antiqua: Germaniae , cui posteri statuam erexere , 8c
templum dicarunt in perpetuam memoriam; quam de-
inde ignara & stnpida plebecula pro Brenno Prono dixit.
H ic enim eo in !oco Vandalorum seu Germanorum Rex:
fuic, ut Aventin. l.i. Ann. Bojor. refert. Certe & alius
Brennus eademin regionc vixit, natione Anglo-Germa-
nus, aquo Angli illt Britanniam invadentes postmodum
descendunt, de quo I. Aventin. lbid. consule. Hunc de-
mum insequutus est Brennus ille , qui Romam vastavit;
Vltimus Brennus fuit.qui templum Delphicum spoliavit;
de quibus consule Livium , Flor. Patercul. Iustm. PLu-
tarch. Diod. Stc, Dion. Halicarn. alios.

li 3

C A P.