DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28012#0521
D E dIs Germanis.
4®?
C A P. V I.
^ct'Uts yei lodutte slatua • Hominvs tTVftgy, 0,‘igo ßatua. Tro-
pbxum. Forma fignum adjutorii.
FVit&celebris shtua , cjusc corrupte Jsbutt / vel Io-
dutte difta fuit. Etymologici & hrc varie se torquent.
Quidam jCÖtlcE a citando deducunt, quasi rei cujusdam
sceieris invocatione hujusce statuse citarentur adtribu-
nal hujus: a;u£ voxsane celebris est apud lureconsultos.
Alii a voce ^CtCl* derivant, unde Germanicum JctCL
gescf)lCt). Quibusdam vero deduftum videtur , a voce
<Öebeuteaut ©cbautc/ quasihgnum, monumentum.aut
stgnificatio rei gestse. R. Reineccius fol- y i. de Mysor.
origin. putat JcbUffC esse Divurn S. Iodutte , & ad’ducit
alium ejusdem nominis, qui in territorio V)css6tud) cul-
tus fuit, ubi Deo huic cantio cpuacdam in vulgo canitur,
cujus principium:
^obutt c wctt ctn f>ci)ssga' CO’Jau/
QCCtcberfcinbtfaf)m/gienga'so:nani &c.
Sed vera origo hujus idoli talis est. Lotharius Saxonis
dux cum ab Henrico v. bello peteretur , cjui Elestora-
lem dignicatem, qua ab Henrico III. investitus erat, ipti
eripere, & comiti Hojero Mansfeldite concedere vole-
bat, vidloria potitus in campo, qui £ad)Cnfdbt vocatur
ad sylvam 2Q5dpI)C6 s)Olö/ qua in pugna xlv. millia ho-
minum ceciderunt, ad perpetuam vistoriac memoriam
tropharum erexit, & ad rei illustriorem testationem sa-
cellum juxta exstrui curavit, pro more tunctemporis
omnibus frequentato. Stature insistebat armati viri eftr-
gies, cujus dextera manus castum , acutis ferruminatum
stigmatibus versabat; sinistram clypeus munibat, ciii Sa-
xonire insignia , equus nempe niveus, roseo in scuro in-
hxrebat. Harc Cranz. 1. v. c. xxxvi. Sax. item Metrop.
I. vi. c. vii. Hanc statuam signum adjutorii dixit: quam
sequentibus post annis rusticorum quidam in finicimis
Id h 3 pagis.
4®?
C A P. V I.
^ct'Uts yei lodutte slatua • Hominvs tTVftgy, 0,‘igo ßatua. Tro-
pbxum. Forma fignum adjutorii.
FVit&celebris shtua , cjusc corrupte Jsbutt / vel Io-
dutte difta fuit. Etymologici & hrc varie se torquent.
Quidam jCÖtlcE a citando deducunt, quasi rei cujusdam
sceieris invocatione hujusce statuse citarentur adtribu-
nal hujus: a;u£ voxsane celebris est apud lureconsultos.
Alii a voce ^CtCl* derivant, unde Germanicum JctCL
gescf)lCt). Quibusdam vero deduftum videtur , a voce
<Öebeuteaut ©cbautc/ quasihgnum, monumentum.aut
stgnificatio rei gestse. R. Reineccius fol- y i. de Mysor.
origin. putat JcbUffC esse Divurn S. Iodutte , & ad’ducit
alium ejusdem nominis, qui in territorio V)css6tud) cul-
tus fuit, ubi Deo huic cantio cpuacdam in vulgo canitur,
cujus principium:
^obutt c wctt ctn f>ci)ssga' CO’Jau/
QCCtcberfcinbtfaf)m/gienga'so:nani &c.
Sed vera origo hujus idoli talis est. Lotharius Saxonis
dux cum ab Henrico v. bello peteretur , cjui Elestora-
lem dignicatem, qua ab Henrico III. investitus erat, ipti
eripere, & comiti Hojero Mansfeldite concedere vole-
bat, vidloria potitus in campo, qui £ad)Cnfdbt vocatur
ad sylvam 2Q5dpI)C6 s)Olö/ qua in pugna xlv. millia ho-
minum ceciderunt, ad perpetuam vistoriac memoriam
tropharum erexit, & ad rei illustriorem testationem sa-
cellum juxta exstrui curavit, pro more tunctemporis
omnibus frequentato. Stature insistebat armati viri eftr-
gies, cujus dextera manus castum , acutis ferruminatum
stigmatibus versabat; sinistram clypeus munibat, ciii Sa-
xonire insignia , equus nempe niveus, roseo in scuro in-
hxrebat. Harc Cranz. 1. v. c. xxxvi. Sax. item Metrop.
I. vi. c. vii. Hanc statuam signum adjutorii dixit: quam
sequentibus post annis rusticorum quidam in finicimis
Id h 3 pagis.