Schedius, Elias: Eliae Schedii De Di[i]s Germanis, Sive Veteri Germanorvm, Gallorvm, Britannorvm, Vandalorvm Religione Syngrammata Quatuor (Amstelodami, 1648) [Cicognara, 4746]

DE d!s G e e. MANlS. 4^7

störes cedificioFüm, & qui parietes calce inficiunc»
iXOcllcr dicuntur, hoc est, incrustatores. Quibtisdam ta-
men @ß(tqucISlegitur a Salinis, quod fontes hic salis
uberrimi fuerint; cui sententiae & nos acquiescimus, do-
nec quis notiora & veritati proximtora adducat. Nam
ab omnibus resertur, salinas olirn hic plurimas fuille :
qu^ uberrimofonte colonos öpulentisiimos reddiderunt»

C A p. VI.

MagdenSurgurn. Vencri facrum. ’Hominn ratie ab Vtma\onihus,

SCribunt etiam Venerem in arce Magdeburg culcam,'
ut Chron. Saxon. Alb. Cranz. 1. n. c.x. n. fol.31.f.i.
M. Petr. Albinus tom.it. fol. 153. referunt. Stabat in
curru nuda foemina, rnyrtea caput cinfta corona , arden-
tem faculam gestans in peftore , indextra mundi figu-
ram, in sinistra vero mala aurea tria prasferebac. Post eam
trespuelihE, Charites Grtsci, Gratias Latinidixere, ncxis
manibus nuda: poma gestabant aversis invicem vultibns
dona porrigentes. luo;ales quadrigx erant, geminicy-
gni, totidemque columba:. Venerem hac imagine figu-
rabat gentilitas. QutE sub illis intelligant Mythologic^
explicationes, vide in Chron. Saxonite , ad quod cüpidus
dimittitur Letftor. Potius sentiendum, Vrbem distam
ab Amazonibus, bellicosis Gertnanornm fcuminis, quas
in Germania fuisse antea probavimus.

C A p. VII.

De Mercurii Vrbe incerta omnia. (c6ctl.

DE Mercurio adeo incerta referunrur, ut nec locus,
nec nomen conveniat: quidam Jpertncs sc&cn di~
<ftam putant. Sed vera origo jjetmaus lau&eil/ ab Her-
mione priscorum GermanorumRege. De quo consulc
I. Aventin. 1.1. Ann.Bojor. Mercurius sane magno in
honore apud Celtas 6c Germanos habiuis fuit 3 ut passim
I i aucho-