Schedius, Elias: Eliae Schedii De Di[i]s Germanis, Sive Veteri Germanorvm, Gallorvm, Britannorvm, Vandalorvm Religione Syngrammata Quatuor (Amstelodami, 1648) [Cicognara, 4746]

de öls Ghm ASn,

TloXvyccg £?j v.'tv)[jcfi T\y.id>rm(ls'i
&7mtnv dvJpcoTmiQiv «sts sfi

y ai&a qcy 7n>Xsy(&, ytso£oXcy
T tsyis dvdXaoTM), r, TifcViij ovjtfsi.

Haud uüa pofse/fio preciofior
Omnibuo hommibwi <puam in vita ars.
Alia quidem omnia beüum, & vices
Fortun& diripiunt; fied ars fialva manet,
Cui non immerito hisce Micyllus assentitur t
Tldvso yyxpo;,

MroQ lymsioy ynsov \fi,

Ov •ztXStov, usoppgyycfsici,

Ov Sdi 77 K.(>yT<&,

OvosiöriiSv rfivycjS T
Ilciy yivofisijav (p3ftf>c(

Movy j 7mvmv ce'epBsl&’

TLo<plri d€xU(p7)i°

Ovt’ oyQsa?, sirt y.vyosilcs,

Ovts (poStpov d'lOi ßix©-*

ÄTroXeiv dwJCM'p 7m7Tols
Hcepiooc clvi-jorslff) cS-iv&'.

Cuncta tempm corrumpit longum
Neque firmum quicquam siinit;

Non divitias, non opes
Nonformam, non robur,

Non quodcunque tandem mundm habet,
Omne genitüm confiumit tempm.

Sola vero pra omnibus integra,

F.t tlUfia manet Sapientia.

Neque imber, neque tempesias,

Neque horrendum Iovis siulmen
Ferdere potuit unquam
SapienüA immtnfim robur.

Ai$>

C A P,