DOI Artikel:
Wolańska, Joanna: Gloryfikacja św. Jana Chrzciciela Jana Henryka Rosena w katedrze ormiańskiej we Lwowie, L'Apparition (Zjawa) Gustave' a Moreau i widzenia Anny Kathariny Emmerich
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26736#0145
Joanna Wolańska
Kraków
Sztuka kresów wschodnich, tom 7
Kraków 2012
GLORYFIKACJA ŚW. JANA CHRZCICIELA JANA HENRYKA ROSENA
W KATEDRZE ORMIAŃSKIEJ WE LWOWIE,
L’ APPARITION (ZJAWA) GUSTAVE’ A MOREAU
I WIDZENIA ANNY KATHARINY EMMERICH
W latach 1925-29 lwowska katedra ormiańska, która od początku XX
wieku przechodziła zakrojone na szeroką skalę remont i rozbudowę, otrzy-
mała malarski wystrój wnętrza. Autorem malowideł ściennych w części pre-
zbiterialnej i nawie kościoła był początkujący podówczas malarz, Jan Hen-
ryk Rosen (1891 -1982)h Artysta, choć urodził się w Warszawie, dzieciństwo
i młodość spędził w Szwajcarii i Francji. Poza krótką nauką w warszawskiej
Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa nie odbył studiów arty-
stycznych; rysować nauczył się w pracowni ojca, swego czasu cenionego
batalisty, Jana Rosena. W Paryżu przez krótki czas uczył się ponadto kom-
pozycji mozaikowej u Luc-Oliviera Mersona - malarza, jednego z ostatnich
przedstawicieli akademizmu1 2. Miał szerokie zainteresowania literackie i ar-
tystyczne, a co ważne dla charakteru uprawianego przez niego później ma-
larstwa - choć przyszedł na świat w rodzinie ewangelickiej i w tym wyznaniu
został ochrzczony - jeszcze jako dziecko (w r. 1903, w wieku lat 11) przeszedł
na katolicyzm3.
Malowidła w katedrze ormiańskiej spotkały się z powszechnym uznaniem
i otworzyły Rosenowi drogę do kolejnych zamówień. Do r. 1937, kiedy wy-
jechał do Stanów Zjednoczonych, udekorował malowidłami ściennymi kilka
kaplic i kościołów w kraju i za granicą, łącznie z najsłynniejszą chyba jego
realizacją - malowidłami w prywatnej kaplicy w letniej rezydencji papieskiej
w Castel Gandolfo4. Do końca życia pozostał w Ameryce, gdzie stworzył
1 Szerzej na temat wspomnianych przekształceń kościoła, zob. J. Wolańska, Katedra or-
miańska we Lwowie w latach 1902-1938. Przemiany architektoniczne i dekoracja wnętrza,
Warszawa 2010, passim.
2 Zob. Wolańska, op. cit., s. 147-166; M. Zakrzewska, Rosen, Jan Henryk, [w:] PSB, t. 32,
1989-1991, s. 56-58; Merson, Luc-Olivier, [w:] The Dictionary ofArt, t. 21, London 1996,
szp. 166-167; L’ etrange Monsieur Merson, red. F. Ribemont, kat. wyst. Musee des Beaux-
-Arts, Rennes, 10 XII 2008-22 III 2009, Lyon 2008.
3 Wolańska, op. cit., s. 149.
4 Zakrzewska, loc. cit.-, Wolańska, op. cit., s. 166; J.S. Pasierb, Jan Henryk Rosen maluje
w Castelgandolfo, [w:] Fermentum massae mundi. Jackowi Woźniakowskiemu w siedem-
Kraków
Sztuka kresów wschodnich, tom 7
Kraków 2012
GLORYFIKACJA ŚW. JANA CHRZCICIELA JANA HENRYKA ROSENA
W KATEDRZE ORMIAŃSKIEJ WE LWOWIE,
L’ APPARITION (ZJAWA) GUSTAVE’ A MOREAU
I WIDZENIA ANNY KATHARINY EMMERICH
W latach 1925-29 lwowska katedra ormiańska, która od początku XX
wieku przechodziła zakrojone na szeroką skalę remont i rozbudowę, otrzy-
mała malarski wystrój wnętrza. Autorem malowideł ściennych w części pre-
zbiterialnej i nawie kościoła był początkujący podówczas malarz, Jan Hen-
ryk Rosen (1891 -1982)h Artysta, choć urodził się w Warszawie, dzieciństwo
i młodość spędził w Szwajcarii i Francji. Poza krótką nauką w warszawskiej
Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa nie odbył studiów arty-
stycznych; rysować nauczył się w pracowni ojca, swego czasu cenionego
batalisty, Jana Rosena. W Paryżu przez krótki czas uczył się ponadto kom-
pozycji mozaikowej u Luc-Oliviera Mersona - malarza, jednego z ostatnich
przedstawicieli akademizmu1 2. Miał szerokie zainteresowania literackie i ar-
tystyczne, a co ważne dla charakteru uprawianego przez niego później ma-
larstwa - choć przyszedł na świat w rodzinie ewangelickiej i w tym wyznaniu
został ochrzczony - jeszcze jako dziecko (w r. 1903, w wieku lat 11) przeszedł
na katolicyzm3.
Malowidła w katedrze ormiańskiej spotkały się z powszechnym uznaniem
i otworzyły Rosenowi drogę do kolejnych zamówień. Do r. 1937, kiedy wy-
jechał do Stanów Zjednoczonych, udekorował malowidłami ściennymi kilka
kaplic i kościołów w kraju i za granicą, łącznie z najsłynniejszą chyba jego
realizacją - malowidłami w prywatnej kaplicy w letniej rezydencji papieskiej
w Castel Gandolfo4. Do końca życia pozostał w Ameryce, gdzie stworzył
1 Szerzej na temat wspomnianych przekształceń kościoła, zob. J. Wolańska, Katedra or-
miańska we Lwowie w latach 1902-1938. Przemiany architektoniczne i dekoracja wnętrza,
Warszawa 2010, passim.
2 Zob. Wolańska, op. cit., s. 147-166; M. Zakrzewska, Rosen, Jan Henryk, [w:] PSB, t. 32,
1989-1991, s. 56-58; Merson, Luc-Olivier, [w:] The Dictionary ofArt, t. 21, London 1996,
szp. 166-167; L’ etrange Monsieur Merson, red. F. Ribemont, kat. wyst. Musee des Beaux-
-Arts, Rennes, 10 XII 2008-22 III 2009, Lyon 2008.
3 Wolańska, op. cit., s. 149.
4 Zakrzewska, loc. cit.-, Wolańska, op. cit., s. 166; J.S. Pasierb, Jan Henryk Rosen maluje
w Castelgandolfo, [w:] Fermentum massae mundi. Jackowi Woźniakowskiemu w siedem-