chodniej literaturze6. Annamaria Bernacchioni w kate-
logu wystawy relacjonuje stan badań nad naszym obra-
zem i jego autorem7. Szkoda, że ukazanie się Katalogu
malarstwa włoskiego, pióra M. Skubiszewskiej, umiej-
scawia ona błędnie w roku 1981 (w rzeczywistości wy-
dana w roku 1973 książka nie figuruje w zestawie bi-
bliograficznym katalogu), pozbawiając się w ten spo-
sób możliwości przedstawienia stosunku polskiej badacz-
ki do wypowiedzi Fahy'ego. Sądząc z reprodukcji obra-
zu amerykańskiego, zamieszczonej w katalogu, nasza
Adoracja ujawnia istotnie bliskie z nim pokrewieństwo
kompozycyjne (o innych wartościach formalnych trud-
no się wypowiadać nie znając z autopsji pierwszego
dzieła), choć występują też różnice. G. Dalii Regoli są-
dzi, że malowidło z Wawelu jest w górnej partii obcię-
te, że zniknął tym samym anioł zwiastujący Nowinę8.
Jest to prawdopodobne, trzeba jednak zaznaczyć, że w
zamkniętym półkoliście amerykańskim obrazie scena w
prawym górnym narożniku umieszczona jest niżej (po-
zwalał na to brak postaci św. Józefa). Różnie też uka-
zano w tle panoramę miejską. W Adoracji z Wawelu
widoczna jest Florencja z kopułą katedry zwieńczoną
w roku 1471 latarnią; rok ten może stanowić terminus
post quem powstania obrazu9. Mistrz Narodzenia John-
sona identyfikowany był dawniej z Utilem da Faen-
za 10, a obecnie próbuje się go utożsamiać z Domenico
Zanobim, malarzem działającym głównie we Florencji
i Prato, wywodzącym się z kręgu Filippa Lippi n. Wy-
mienione kompozycje mają sporo bliższych i dalszych
analogii i pokrewieństw. Na wystawie w Palazzo Stroz-
zi zaprezentowano spośród nich jedynie Adoracją Dzie-
ciątka z Collezione Siviero we Florencji jako dzieło
tego samego artysty 12. Zestawienie obok siebie obrazów
krakowskiego i florenckiego ujawnia jednak spore róż-
3. Mistrz Narodzenia Johnsona, Adoracja Dzieciątka, nice formalne. Drugi z nich nie dorównuje klasą wa-
Florencja, Collezione Siviero welskiemu, obdarzonemu bogatszą kompozycją, lepszym
j^***^^ ^ zrozu:ri ch względów obrazowi wawelskiemu
wSjBS^SAMł inm|f; «n hi ujMiuiM*JiLśi.LJuiji poświęcamy tu więcej uwagi. Problematyka tego jed-
tMltWnfl' iUMHR nego dzieła wskazuje, jak bardzo potrzebna była wysta-
• ^feAffWBB&l BL wa florenckiego malarstwa, której patronował symboli-
HHHHHHHBH m& ..T7mm—mtinT cznie Wawrzyniec Wspaniały. Jej cenny katalog służyć
B§^r>VHF* 9j będzie przez dziesięciolecia badaczom próbującym roz-
^^^^^E^^^^RzKt I j! raraw lIlfH!^ ""^sjaHB wikłać skomplikowane zagadnienia atrybucji i związków
%f \ H ~ -* *'' '■ ■'
WFlM*i I I ! ■■M W^fff ś- ■ Kazimierz Kuczman
6 G. D. Regoli, II Maestro di San Miniato, Pisa
1988, s. 311—312; Maesiri e botteghe..., s. 158—159, poz.
5.1 (oprać. A. Bernacchioni).
7 Maestri e botteghe..., i. c.
8 G. D. Regoli, II Maestro..., I. c.
9 Maestri e botteghe..., s. 158.
10 Johnson Collection, Philadelphia 1953, nr 62,
tabl. 59.
"A. Bernacchioni, Committenti sanminiatesi
nell'attivita di Domenico di Michelino: i Borromei e i
^ Chellini (Bolletino dellAcademia degli Euteleti di San
- '-lim ' jŁ Jl. -AA. ^ JL w w' w Miniato, 57, s. 102, przyp. 43); Maestri e botteghe...,
„T. . s. 158—159.
4. Mistrz Narodzenia Johnsona, Panna Mana Nieustają- a Maestri e hotteghe^ s 159) poz> 5 2 (oprac
cej Pomocy, Florencja, kościół S. Spirito A. Bernacchioni).
107
logu wystawy relacjonuje stan badań nad naszym obra-
zem i jego autorem7. Szkoda, że ukazanie się Katalogu
malarstwa włoskiego, pióra M. Skubiszewskiej, umiej-
scawia ona błędnie w roku 1981 (w rzeczywistości wy-
dana w roku 1973 książka nie figuruje w zestawie bi-
bliograficznym katalogu), pozbawiając się w ten spo-
sób możliwości przedstawienia stosunku polskiej badacz-
ki do wypowiedzi Fahy'ego. Sądząc z reprodukcji obra-
zu amerykańskiego, zamieszczonej w katalogu, nasza
Adoracja ujawnia istotnie bliskie z nim pokrewieństwo
kompozycyjne (o innych wartościach formalnych trud-
no się wypowiadać nie znając z autopsji pierwszego
dzieła), choć występują też różnice. G. Dalii Regoli są-
dzi, że malowidło z Wawelu jest w górnej partii obcię-
te, że zniknął tym samym anioł zwiastujący Nowinę8.
Jest to prawdopodobne, trzeba jednak zaznaczyć, że w
zamkniętym półkoliście amerykańskim obrazie scena w
prawym górnym narożniku umieszczona jest niżej (po-
zwalał na to brak postaci św. Józefa). Różnie też uka-
zano w tle panoramę miejską. W Adoracji z Wawelu
widoczna jest Florencja z kopułą katedry zwieńczoną
w roku 1471 latarnią; rok ten może stanowić terminus
post quem powstania obrazu9. Mistrz Narodzenia John-
sona identyfikowany był dawniej z Utilem da Faen-
za 10, a obecnie próbuje się go utożsamiać z Domenico
Zanobim, malarzem działającym głównie we Florencji
i Prato, wywodzącym się z kręgu Filippa Lippi n. Wy-
mienione kompozycje mają sporo bliższych i dalszych
analogii i pokrewieństw. Na wystawie w Palazzo Stroz-
zi zaprezentowano spośród nich jedynie Adoracją Dzie-
ciątka z Collezione Siviero we Florencji jako dzieło
tego samego artysty 12. Zestawienie obok siebie obrazów
krakowskiego i florenckiego ujawnia jednak spore róż-
3. Mistrz Narodzenia Johnsona, Adoracja Dzieciątka, nice formalne. Drugi z nich nie dorównuje klasą wa-
Florencja, Collezione Siviero welskiemu, obdarzonemu bogatszą kompozycją, lepszym
j^***^^ ^ zrozu:ri ch względów obrazowi wawelskiemu
wSjBS^SAMł inm|f; «n hi ujMiuiM*JiLśi.LJuiji poświęcamy tu więcej uwagi. Problematyka tego jed-
tMltWnfl' iUMHR nego dzieła wskazuje, jak bardzo potrzebna była wysta-
• ^feAffWBB&l BL wa florenckiego malarstwa, której patronował symboli-
HHHHHHHBH m& ..T7mm—mtinT cznie Wawrzyniec Wspaniały. Jej cenny katalog służyć
B§^r>VHF* 9j będzie przez dziesięciolecia badaczom próbującym roz-
^^^^^E^^^^RzKt I j! raraw lIlfH!^ ""^sjaHB wikłać skomplikowane zagadnienia atrybucji i związków
%f \ H ~ -* *'' '■ ■'
WFlM*i I I ! ■■M W^fff ś- ■ Kazimierz Kuczman
6 G. D. Regoli, II Maestro di San Miniato, Pisa
1988, s. 311—312; Maesiri e botteghe..., s. 158—159, poz.
5.1 (oprać. A. Bernacchioni).
7 Maestri e botteghe..., i. c.
8 G. D. Regoli, II Maestro..., I. c.
9 Maestri e botteghe..., s. 158.
10 Johnson Collection, Philadelphia 1953, nr 62,
tabl. 59.
"A. Bernacchioni, Committenti sanminiatesi
nell'attivita di Domenico di Michelino: i Borromei e i
^ Chellini (Bolletino dellAcademia degli Euteleti di San
- '-lim ' jŁ Jl. -AA. ^ JL w w' w Miniato, 57, s. 102, przyp. 43); Maestri e botteghe...,
„T. . s. 158—159.
4. Mistrz Narodzenia Johnsona, Panna Mana Nieustają- a Maestri e hotteghe^ s 159) poz> 5 2 (oprac
cej Pomocy, Florencja, kościół S. Spirito A. Bernacchioni).
107