Studia Waweliana (9/10.2000-2001)

trzeby dochód od niego na reparację lub restaurację posłużyć
może, a tak chcemy, ażeby Prześwietna] Kapituła, uważając
kiedykolwiek potrzebę znakomitszej reparacji, miała prawo za-
żądania od sukcesorów naszych potrzebnego zasiłku; rów-
nież zostawujemy sobie i sukcesorom naszym prawo, abyśmy
w razie potrzeby, przez nas spostrzeżonej, mogli sami reparacją
potrzebną uskutecznić. Czy wjednym, czyli w drugim razie nie
możemy obciążać sukcesorów naszych zanadto znakomitymi
wydatkami, dlatego ograniczamy ciężar w ten sposób, ażeby
nigdy więcej, nad dziesięcioletni procent upłyniony, wyłożyć
me byli obowiązani. Procenta nieużyte, chociażby się w ciągu
czasu znacznie nagromadziły, zawsze jako własność nasza i
sukcesorów naszych uważane być powinny.

Artykuł XII

Proszę Prześwietną] kapitułę aby funduszem wyżej w ar-
tykułach II, III, IV, V, VI i X stosownie do wyrażonej tam
intencji rozrządzać raczyła i tym końcem upraszam, aby de-
legowana z grona Kapituły Komisja, w obecności kapelana
i wyznaczonej przez nas i sukcesorów naszych osoby, co rok
w rocznicę postanowienia tego zlustrowała i ściśle roztrzą-
snęła stan kaplicy; dlatego przy jej oddawaniu sporządzone
będą Opisanie i Inwentarz na trzy ręce: egzemplarz jeden dla
Prześw[ietnej] Kapituły, drugi dla księdza kapelana, a trzeci
złożony zostanie w archiwum naszym, podpisane przez dele-
gowanych i księdza kapelana.

Artykuł XIII

Pokładając zupełną ufność, że Przewielebna Kapituła, pod
której opieką cały ten zakład oddaję (zastrzegając wszelako
dla nas i sukcesorów naszych wolność wglądania każdego
czasu, w jego stan i dopełnienie wymienionych powyżej zo-
bowiązań), nie odmówi swej przychylnej pomocy, aby fun-
dusze wyżej wymienione na cel przeznaczony zostały użyte,
jak najwyraźniej oświadczamy i warujemy sobie, iż kwoty
wyżej wymienione nie mogą być obrócone na co innego, jak
tu wyżej wyrażono i gdyby kiedykolwiek bądź jakowym nie-
szczęśliwym wypadkiem, czego Boże uchowaj, kaplica ta
przestała być składem zwłok ojca i męża naszego śp. Artura
hr. Potockiego lub na inny cel została obrócona, tedy kapitał
na to przeznaczony wrócić ma do sukcesorów naszych, ile że
na żadne inne przeznaczenie funduszów tych nie zezwalamy.
Artykuł XIV

Składając zwłoki męża mego w tutejszym katedralnym
kościele, dopełniła zaznająca woli Jego, a znając ile za życia
miał przywiązania do tutejszych mieszkańców, chcąc

wraz z synem moim Adamem zostawić i na przyszłość do-
wód tego na utrzymanie czterech chłopców, sposobiących się
do rzemiosła, przeznaczamy kapitał 20 000 złp, od którego pro-
cent roczny po 5/100 licząc wynosi złp 1000. Procent ten odbie-
rze Bractwo Miłosierdzia i zarządzi tym w sposób następujący:
a) Termin nauki oznaczamy na lat sześć, a przez te lata
wyniosą procenta zł 6000. Wydatków na chłopca jednego
oznaczamy rocznie na ubiór złp 80, dla majstra złp 70, razem
odbierać będzie majster złp 150, na łat tedy sześć dla chłop-
ców czterech wyniesie 3400 złp.

Gdyby przed upłynieniem tych lat sześć został któren chło-
piec czeladnikiem, więc oznaczona roczna wypłata złp 150
do rąk czeladnika wypłacaną będzie.

Pozostałe złp 2400 użyte będą na zapomogę czeladników
czterech takich, którzy mając zdolności, dobre i uczciwe pro-
wadzenie się, a jedynie przez brak funduszów majstrami po-
zostać nie mogą. Zastrzegamy sobie jednak, że chłopcy utrzy-
mywani z naszego powyższego funduszu pierwszeństwo mieć
będą, w razie gdyby któren z tych funduszowych nie zasługi-
wał przez złe i nieobyczajne prowadzenie się na powyższą
zapomogę, zezwalamy, aby inni czeladnicy do tejże zapomo-
gi prawo mieli, których Bractwo Miłosierdzia za godnych tej
pomocy uzna.

b) Tak wybrani na naukę chłopcy, jako też czeladnicy nie
z funduszowych na majstrów posuwając się, z mieszkańców
miasta Krakowa urodzeni być mają, zachowując sobie i suk-
cesorom naszym wolność mianowania dwóch z wyżej wy-
mienionych czterech chłopców, kiedy się to nam to zdawać
będzie, o czym poprzednio Bractwo Miłosierdzia zostanie
ostrzeżone. Wkładamy zawsze obowiązek na księdza kapela-
na, aby do wyboru tak chłopców, jako też udzielanej zapomo-
gi czeladnikom wpływał i nad tą młodzieżą czuwał, udziela-
jąc tymże czasami rad i nauk kapłańskich.

Artykuł XV

Sumy te a) 117 200 złp w art. X wyrażonej, b) 16 000 złp,
o której w art. XI i c) 20 000 złp, o której art. XIV zeznająca
Zofia hr. Potocka zabezpiecza i hipotekę szczególną z wolno-
ścią intabulacji zapisuje na swoich deportatach na dobrach
państwa tenczyńskiego, w okręgu miasta Krakowa położo-
nych, d[nia] 4 maja 1835 r. w Księdze XIV ingross[owanych]
ad nr 272 intabulowanych następujących: 8092 czerwonych
zł, 132 030 złp, 26 750 franków i 37 500 zł reńskich, zastrzega-
jąc sobie i synowi memu Adamowi wolność przeznaczania
na przyszłość innej hipoteki, której dostateczności uznanie
samym sobie pozostawiamy.

Artykuł XVI

Zapis niniejszy zeznająca podaje pod zatwierdzenie Prze-
świetnej Kapituły Katedralnej Krakowskiej i Wysokiego Se-
natu Rządzącego.

Tak dopełniwszy to co sercu naszemu jest najdroższym,
dziękujemy Bogu Wszechmogącemu, iż nam w tym dopo-
mógł, a że Jemu najskrytsze tajniki myśli ludzkich są wiado-
me, a przeto i nasza, iż w całym tym przedsięwzięciu nie szu-
kaliśmy tylko zadowolnienia sumienia naszego, więc z ufno-
ścią polecamy Jego świętej opiece trwałość tego naszego po-
stanowienia.

Kraków, dnia 20 października 1840 r.

I-I Zofia z Branickich hrabina Arturowa Potocka

I-I Adam hrabia Potocki

Ks. Jacek Urban

217