Studia Waweliana (9/10.2000-2001)

Osobą, spod której ręki powyższy tekst wyszedł, był ks. dr
Julian Groblicki (1908-1995), którego sakra biskupia w kate-
drze na Wawelu odbyła się w dwa lata później - 18 IX 1960.
Powołany został wówczas na drugiego (obok Karola Wojty-
ły) sufragana w Krakowie, otrzymując stolicę tytularną Phi-
ladelphia (prekonizowany 25 V 1960). I w jego przypadku
głównym konsekratorem był arcybiskup-metropolita Euge-
niusz Baziak, ówczesny rządca archidiecezji krakowskiej,
któremu asystowali: ordynariusz z Przemyśla Franciszek Bar-
da i miejscowy biskup pomocniczy Karol Wojtyła. Przywo-
ływany już „Tygodnik Powszechny” zamieścił w numerze z
25 IX 1960 krótką relację z tego wydarzenia: „W ubiegłą nie-
dzielę, dnia 18 września br., odbyła się w katedrze na Wawelu
konsekracja ks. dra Juliana Groblickiego - drugiego biskupa-
sufragana krakowskiego. Uroczystości konsekracyjne rozpo-
częły się o godz. 9 rano. Konsekratorem był ks. arcybiskup-
metropolita Eugeniusz Baziak, a współkonsekratorami - ks.
biskup Franciszek Barda, ordynariusz przemyski, i ks. biskup
Karol Wojtyła, sufragan krakowski. W uroczystościach kon-
sekracyjnych wzięła udział krakowska kapituła metropolital-
na, przedstawiciele kapituł kilku innych diecezji oraz prze-
szło dwustu księży, przełożeni i przełożone zgromadzeń za-
konnych oraz liczni wierni zwłaszcza z tych parafii, gdzie ks.
biskup Groblicki pracował poprzednio jako duszpasterz. Pod-
czas Te Deum, gdy nowo konsekrowany Ksiądz Biskup prze-
chodząc przez katedrę udzielał wiernym błogosławieństwa,
odezwał się [dzwon] «Zygmunt»”14.

Posługę pasterską w archidiecezji pełnił biskup Julian
Groblicki przez prawie 35 lat, przy arcypasterzach Eugeniu-
szu Baziaku, Karolu Wojtyle i Franciszku Macharskim (1 II
1992 przeszedł na emeryturę). Zmarł 4 V 1995 w Zakopa-
nem, a pochowany został 7 V tr. na cmentarzu parafialnym
w rodzinnym Bieżanowie - dziś dzielnicy Krakowa15.

Królewska katedra na Wawelu była świadkiem następnej
sakry 15 IV 1963, tego bowiem dnia święcenia biskupie otrzy-
mał kolejny miejscowy sufragan, biskup tytularny Turrisblan-
da Jan Pietraszko (1911-1988). Głównym konsekratorem był
prymas Polski, kardynał Stefan Wyszyński, arcybiskup gnieź-
nieński i warszawski, natomiast funkcje współkonsekratorów
pełnili dwaj pozostali sufragani krakowscy - Karol Wojtyła
i Julian Groblicki, z których pierwszy ówcześnie piastował
także godność wikariusza kapitulnego wakującej archidiece-
zji. W „Tygodniku Powszechnym” z 21 IV 1963 pomiesz-
czona została zwięzła relacja z tego wydarzenia: „15 kwiet-
nia br., w poniedziałek Wielkanocny, w bazylice metropoli-
talnej na Wawelu odbyła się uroczystość konsekracji ks. bpa

15 Zob.'.Notificationes..., 1960 nr 5-7, s. 85; Szuba, o.c., s. 172;
Nitecki, o.c., s. 72; K.R. Prokop, Biskupi Kościoła katolickiego
w III Rzeczpospolitej. Leksykon biograficzny, Kraków 1998, s. 48M9.

16 „Tygodnik Powszechny” 17: 1963, nr 16 (21 IV), s. 6.

17 „Tygodnik Powszechny” 17: 1963, nr 18 (5 V), s. 4.

18 Zob. m.in.: Notificationes..., 1963 nr 5-6, s. 137; Szuba,

Jana Pietraszki. Konsekratorem był Ks. Prymas, a współkon-
sekratorami ks. ks. bpi Wojtyła i Groblicki. Na zakończenie
uroczystości przemówił Ks. Kardynał. Mówił o zadaniach
biskupa katolickiego w świecie współczesnym, a w drugiej
części nawiązał obszernie do nowo wydanej encykliki o po-
koju [«Pacem in terris»]. W uroczystościach konsekracyjnych
wzięła udział kapituła metropolitalna krakowska, ponad 100
księży oraz liczni wierni, którzy wypełnili całą katedrę”16 17 18.

0 wiele obszerniejszy opis, skreślony żywym i barwnym ję-
zykiem, wyszedł spod pióra ks. Mieczysława Malińskiego.

1 ten tekst ukazał się na łamach „Tygodnika Powszechnego”.
Znajdujemy w nim m.in. interesującą informację, iż „kielich
używany przy Mszy św. był po ks. arcybiskupie [Janie] Cie-
plaku, ornat Konsekratora po prymasie [Adamie] Komorow-
skim (z połowy XVIII w.), pastorał arcybiskupa [Zygmunta]
Felińskiego, krzyż kard. [Mieczysława] Fedóchowskiego [...]
Nowy biskup Jan miał pastorał ofiarowany przez duchowień-
stwo diecezji, ornat i kapę po księdzu kardynale Sapieże, mitrę
przerobioną z jego [tj. Sapiehy] mitry”1 .

Posługa biskupia Jana Pietraszki trwała 25 lat, w czasie
której pełnił nadal funkcję proboszcza kościoła akademickie-
go Św. Anny w Krakowie. W jego podziemiach został też
pochowany (zmarł 2 III 1988). W roku 1994 rozpoczął się
jego proces beatyfikacyjny1 ■.

Rok 1970 przyniósł równoczesną nominację (15 I) i rów-
noczesną konsekrację (5 IV) dwóch krakowskich biskupów
pomocniczych: Stanisława Smoleńskiego (ur. 1915) oraz Al-
bina Małysiaka (ur. 1917). Głównym konsekratorem obu był
tutejszy metropolita, kardynał Karol Wojtyła, współkonsekra-
torami zaś biskupi Stefan Bareła z Częstochowy, Bronisław
Dąbrowski z Warszawy i dwaj miejscowi sufragani: Julian
Groblicki i Jan Pietraszko. I tym razem w „Tygodniku Po-
wszechnym” znalazła się zwięzła relacja z ceremonii święceń
biskupich: „W niedzielę przewodnią, 5 kwietnia br., w bazy-
lice na Wawelu odbyła się konsekracja dwóch nowych sufra-
ganów krakowskich, księży biskupów Stanisława Smoleńskie-
go i Albina Małysiaka. Głównym konsekratorem był ks. kard.
Wojtyła, a współkonsekratorami: ks. bp Bareła, ordynariusz
częstochowski, ks. bp Dąbrowski, sekretarz Episkopatu, oraz
księża biskupi: Groblicki i Pietraszko. Konsekracja odbyła
się według nowego, odnowionego rytu, w całości w języku
polskim. Po Ewangelii ks. kard. Wojtyła wygłosił kazanie
poświęcone misji biskupa w Kościele posoborowym. W uro-
czystości tej wzięło jeszcze udział siedmiu księży biskupów,
głównie z metropolii krakowskiej, krakowska kapituła me-
tropolitalna, profesorowie Papieskiego Wydziału Teologicz-

o.c, s. 184; Nitecki, o.c., s. 164; G. Ry ś, Pietraszko Jan, krypt.: x.
(1911-1988), biskup pomocniczy krakowski, teolog życia wewnętrz-
nego [w:] Słownik polskich teologów katolickich, t. 8, red. J. Man-
dziuk, Warszawa 1995, s. 462-463; Śladami Sługi Bożego Jana Pie-
traszki, oprać. W. Gasidło. Kraków 2000, passim.

232