37. Obramienie okienne z czasu przebudowy
w wieku XVI, w elewacji południowej Lubranki,
poziom I piętra, stan po konserwacji
39. Obramienie okienne z czasu przebudowy w wieku
XVI, w elewacji zachodniej Lubranki, poziom I piętra,
stan po konserwacji
38. Wspornik sklepienny w sali I piętra Lubranki,
stan obecny
sowych, kamiennych wspornikach, charakterystycznych
dla warsztatu Berrecciego (fig. 38). Zapewne wówczas
przerobiono pierwotny wykusz strzelniczy na latrynowy,
przedłużając go przez dodanie drugiej pary krokszty-
nów, także z wapienia jurajskiego. Możliwe, że dopiero
przy tej przebudowie piwnice baszty nakryto sklepie-
niem kolebkowym. Dobudówka z ustępem publicznym
mieściła się zapewne od strony wschodniej, ponieważ
tędy przebiegał, opisany w późniejszych dokumentach,
kanał ściekowy z dziedzińca arkadowego.
Lubranka jako część renesansowej
rezydencji królewskiej
Pożar zamku w nocy z 17 na 18 października 1536
zniszczył górną kondygnację pałacu od izdebki przed
sypialnią królewską („stubella antę cubiculum regie”)
aż do baszty Lubranki („usąue ad turrim Lubranka”);
następnej nocy pożar rozgorzał na nowo, niszcząc samą
Lubrankę: „iamąue turris altior omnibus Lubranka no-
mine succeditur”61.
W panoramie Krakowa, sporządzonej dla elektora Ot-
tona Heinricha (zachowanej w bibliotece uniwersyteckiej
w Wtirzburgu)62, przedstawiono wygląd Lubranki bez-
pośrednio po pożarze, tj. z lat 1536-1537. Ten najstarszy
widok Klukowa dość wiernie oddaje szczegóły, choć nie
61 Tomkowicz, Wawel, 1, s. 142.
62 E.M. Firlet, Najstarsza panorama Krakowa, Kraków
1998.
22
w wieku XVI, w elewacji południowej Lubranki,
poziom I piętra, stan po konserwacji
39. Obramienie okienne z czasu przebudowy w wieku
XVI, w elewacji zachodniej Lubranki, poziom I piętra,
stan po konserwacji
38. Wspornik sklepienny w sali I piętra Lubranki,
stan obecny
sowych, kamiennych wspornikach, charakterystycznych
dla warsztatu Berrecciego (fig. 38). Zapewne wówczas
przerobiono pierwotny wykusz strzelniczy na latrynowy,
przedłużając go przez dodanie drugiej pary krokszty-
nów, także z wapienia jurajskiego. Możliwe, że dopiero
przy tej przebudowie piwnice baszty nakryto sklepie-
niem kolebkowym. Dobudówka z ustępem publicznym
mieściła się zapewne od strony wschodniej, ponieważ
tędy przebiegał, opisany w późniejszych dokumentach,
kanał ściekowy z dziedzińca arkadowego.
Lubranka jako część renesansowej
rezydencji królewskiej
Pożar zamku w nocy z 17 na 18 października 1536
zniszczył górną kondygnację pałacu od izdebki przed
sypialnią królewską („stubella antę cubiculum regie”)
aż do baszty Lubranki („usąue ad turrim Lubranka”);
następnej nocy pożar rozgorzał na nowo, niszcząc samą
Lubrankę: „iamąue turris altior omnibus Lubranka no-
mine succeditur”61.
W panoramie Krakowa, sporządzonej dla elektora Ot-
tona Heinricha (zachowanej w bibliotece uniwersyteckiej
w Wtirzburgu)62, przedstawiono wygląd Lubranki bez-
pośrednio po pożarze, tj. z lat 1536-1537. Ten najstarszy
widok Klukowa dość wiernie oddaje szczegóły, choć nie
61 Tomkowicz, Wawel, 1, s. 142.
62 E.M. Firlet, Najstarsza panorama Krakowa, Kraków
1998.
22