DOI Artikel:
Dobrowolski, Witold: Stanisław Kostka Potocki i jego neapolitańskie kontakty
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35074#0072
zaliczamy do pereł zbioru. Poza amforą Malarza Centauromachii
z Luwru, chodziłoby tu o kyliks malarza Tlesona oraz parę inte-
resujących alabastronów Malarza Wilanowskiego ii. 121 z pew-
nością odkrytych w jednym archaicznym grobie.
Znajomi nolańscy lub neapolitańscy dostarczyli też Potockiemu
różnych informacji, dotyczących zarówno sposobów interpretacji
znalezisk archeologicznych, jak i poszczególnych kategorii naczyń
informacji, które wykorzystał bądź w korespondencji z żoną, bądź
zawarł później w tekście Winkeimana polskiego. 1 tak na przykład
z faktu odkrycia 7 stycznia 1786 roku w odkopanym grobie amfo-
ry Malarza Edynburskiego, ozdobionej przedstawieniami walczą-
cych wojowników I il. 131, będącej głównym elementem wyposa-
żenia grobowego, Potocki wysnuł wniosek, iż w grobie tym był
pochowany właśnie wojownik.
W związku z powyższym warto przytoczyć fragment z dzieła Remon-
diniego z roku 1750:
/ 7777jP7Y7W7i^ 27770326 w/et/t/, ^767^7/ 37^ 7777777 02^7770 j0670776
do/7/<?2%ce 77.de/77 /T/s/^c?/ 270/0Ą ł/T/re.sw?/
odAoj077/7, we TOSz.ysZZdcA groMcA, w A/ori/cA 77/e
c;'L 3/70707*7/277/737777/, 2e jo/edye7/7/77e; C2y /e2 ^03/7707
707/oA7"772077e/ 7777 7777j'70772777e;'32e/' 707727e [znalezionej w grobie]
O7//7O7O 7777/77 ^/C7j0OeAo7O7777e;' 030^7/^°.
Z pewnością Potocki nie miał czasu ani nawet ochoty, by czytać
opasłe tomiska Remondiniego. Jest zatem pewne, że powiązanie
dekoracji głównej wazy corredo znalezionej w grobie odkopanym
7 stycznia 1786 roku z pochowanym z nim zmarłym, zasugero-
wał Stanisławowi Kostce jeden z jego miejscowych znajomych,
któremu tego typu rozumowanie nie było obce.
Jednym z ciekawszych zagadnień jest zawarty w Winkeimanie
polskim opis waz orientalizujących wraz ze stwierdzeniem, że
zostały one znalezione w najgłębiej położonych grobach nolań-
skich. Obserwacja ta, co zresztą stwierdza sam Potocki, znana
była wszystkim kopiącym w Nola, przynajmniej w latach osiem-
dziesiątych XVIII stulecia.
Potwierdzeniem są ciekawe informacje stratygraficzne poczynione
w latach 1783-1784 przez księdza Vincenza Mazzolę, dotyczące
wspomnianych wykopalisk von Lamberga. Zostały one sprecyzo-
wane na bieżąco w liście do De Labordego, który go opublikował
w katalogu waz von Lamberga z roku 1813.
Mazzola zauważa obecność r*02777/cA 70777'.S'/70 27e7777, j07"2e2 A/doe /oze-
M .s"7^ przeA7/p77d, 77 Ay t/tysć do 772.7jy'sc77, /g/z/e ^oeAo7077-777 37/ 2*777770-
//, 77 j07*27/ 77/cA 707727/^L Opisuje on dokładnie wygląd i charakter
tych warstw. Warstwa, poniżej której odnajduje się zmarłych
z wazami, jest trzecią z kolei. Składa się z czarnej ziemi dosko-
nałej jakości, podobnej do tej tworzącej warstwę wierzchnią.
Amfora
szyjowa z kolekcji Stanistwa
Kostki Potockiego znaleziona
w Noii, ok. 500 p.n.e.;
Muzeom Pałac w Wilanowie
STANISŁAW KOSTKA POTOCKI I JEGO NEAPOUTAŃSKIE KONTAKTY
z Luwru, chodziłoby tu o kyliks malarza Tlesona oraz parę inte-
resujących alabastronów Malarza Wilanowskiego ii. 121 z pew-
nością odkrytych w jednym archaicznym grobie.
Znajomi nolańscy lub neapolitańscy dostarczyli też Potockiemu
różnych informacji, dotyczących zarówno sposobów interpretacji
znalezisk archeologicznych, jak i poszczególnych kategorii naczyń
informacji, które wykorzystał bądź w korespondencji z żoną, bądź
zawarł później w tekście Winkeimana polskiego. 1 tak na przykład
z faktu odkrycia 7 stycznia 1786 roku w odkopanym grobie amfo-
ry Malarza Edynburskiego, ozdobionej przedstawieniami walczą-
cych wojowników I il. 131, będącej głównym elementem wyposa-
żenia grobowego, Potocki wysnuł wniosek, iż w grobie tym był
pochowany właśnie wojownik.
W związku z powyższym warto przytoczyć fragment z dzieła Remon-
diniego z roku 1750:
/ 7777jP7Y7W7i^ 27770326 w/et/t/, ^767^7/ 37^ 7777777 02^7770 j0670776
do/7/<?2%ce 77.de/77 /T/s/^c?/ 270/0Ą ł/T/re.sw?/
odAoj077/7, we TOSz.ysZZdcA groMcA, w A/ori/cA 77/e
c;'L 3/70707*7/277/737777/, 2e jo/edye7/7/77e; C2y /e2 ^03/7707
707/oA7"772077e/ 7777 7777j'70772777e;'32e/' 707727e [znalezionej w grobie]
O7//7O7O 7777/77 ^/C7j0OeAo7O7777e;' 030^7/^°.
Z pewnością Potocki nie miał czasu ani nawet ochoty, by czytać
opasłe tomiska Remondiniego. Jest zatem pewne, że powiązanie
dekoracji głównej wazy corredo znalezionej w grobie odkopanym
7 stycznia 1786 roku z pochowanym z nim zmarłym, zasugero-
wał Stanisławowi Kostce jeden z jego miejscowych znajomych,
któremu tego typu rozumowanie nie było obce.
Jednym z ciekawszych zagadnień jest zawarty w Winkeimanie
polskim opis waz orientalizujących wraz ze stwierdzeniem, że
zostały one znalezione w najgłębiej położonych grobach nolań-
skich. Obserwacja ta, co zresztą stwierdza sam Potocki, znana
była wszystkim kopiącym w Nola, przynajmniej w latach osiem-
dziesiątych XVIII stulecia.
Potwierdzeniem są ciekawe informacje stratygraficzne poczynione
w latach 1783-1784 przez księdza Vincenza Mazzolę, dotyczące
wspomnianych wykopalisk von Lamberga. Zostały one sprecyzo-
wane na bieżąco w liście do De Labordego, który go opublikował
w katalogu waz von Lamberga z roku 1813.
Mazzola zauważa obecność r*02777/cA 70777'.S'/70 27e7777, j07"2e2 A/doe /oze-
M .s"7^ przeA7/p77d, 77 Ay t/tysć do 772.7jy'sc77, /g/z/e ^oeAo7077-777 37/ 2*777770-
//, 77 j07*27/ 77/cA 707727/^L Opisuje on dokładnie wygląd i charakter
tych warstw. Warstwa, poniżej której odnajduje się zmarłych
z wazami, jest trzecią z kolei. Składa się z czarnej ziemi dosko-
nałej jakości, podobnej do tej tworzącej warstwę wierzchnią.
Amfora
szyjowa z kolekcji Stanistwa
Kostki Potockiego znaleziona
w Noii, ok. 500 p.n.e.;
Muzeom Pałac w Wilanowie
STANISŁAW KOSTKA POTOCKI I JEGO NEAPOUTAŃSKIE KONTAKTY