Studia Wilanowskie (19.2012)

148

^ I. Voise, T. Głowacka-
-Pocheć,op.c;'t.,s. 13.
33 Nalepki z pieczęcią
senatu.
3**A.PawlakiA. Sędzimir,
Czyn nieznany z dawne;
Warszawa 2010, s. 49-65.
Le Suear 1616-7655,
wyd. z 1987). W ustaleniu
z 10 VHI 1821 r.; 1. Voise,
21(Wii. 1779),
61 (Wil. 1045), 40-41
(Wil. 1624,1042),135
(Wii. 1052), 181 (Wil. 1099),
86-87 (Wil. 1683-1684),
11-12 (Wil. 1739-1740),
143 (Wil. 1134), 166-168
(Wil. 1859-1861),
97(Wil. 1066),(WH. 1047),
115 (Wil. 1545),133
(Wil. 1715), 91-95
(Wil. 1094,1096,1101,
1102, 1104), 164 (Wil.
1707),134 (Wil. 1346).

- itzMjoe?n/oita Gczhą C/Ł 6'C dzie/ de/;onGąci/cA joo/itdiiiowe .s-łrzyd-
/oyu/ucii, u iryi/deirioiiycA w tym .S'pżs7e [...jJc.sŁ /ej
do.ści ohmzóir, 7/óre .s7dudu/y s/ę im cu/o.se A'o/e7c/'C-.
Poza salami galeryjnymi, Cataiogue omawia dwa CAaiedre Gmiim/sie
(Pokoje Karmazynowe). Na końcu spisano obrazy znajdujące się
w pałacu warszawskim. Brakuje wnętrz skrzydła południowe-
go, list portretów, rycin i rzeźb, o których wspomina pełny tytuł
dokumentu.
Dużą część obrazów uwzględnionych w obu wykazach zidentyfiko-
wano w obecnych zbiorach muzeum wilanowskiego, porównując
zapisy w Pamiętnihu /nteressow oraz na nalepkach naklejonych
na odwrociach płócien. Nalepki oznaczone są pieczęcią Potockie-
go z herbem Pilawa pod koroną hrabiowską oraz w otoku napi-
sem: /ST4.' 7/7?.' PC7GGK7 /G?GZ7CS' GTTAGITT/. Ponadto opatrzone
są - zazwyczaj umieszczoną obok - uwagą, napisaną odręcznie
piórem, a dotyczącą autora i tytułu obrazu^. Pomocne są rów-
nież podane w obu spisach wymiary obrazów, jednak w pierw-
szym tylko w stopach i calach, a w drugim w łokciach i calach.
To pozwala tylko na ogólną orientację w kwestii wielkości ma-
lowideł. Ih.3-5I
Na podstawie powyższych dokumentów można spróbować przed-
stawić, jak wyglądała ekspozycja obrazów w trzech głównych
salach galerii, według koncepcji Stanisława Kostki Potockiego.
Galeria zw. Galerią Wielką (Grandę Ga/erie)
W pierwszym Spisie obrazów ekspozycję w Galerii (dalej zwanej Ga-
lerią Wielką), rozpoczynał, wymieniony na pierwszym miejscu,
wspaniały portret właściciela Wilanowa, pędzla Jacques'a Louisa
Davida, umieszczonego - według późniejszego Cataiogue - w Ga-
Zditec/e, ł/óry juoprzedztt Gu/erię, na ścianie na lewo od wejścia.
Kolejny obraz w sali galeryjnej, według Spisu, to dużych rozmiarów
kompozycja Eustache'a Le Sueura, malarza francuskiego epoki
baroku, cenionego przez Potockiego, który określił temat jako
Z/uiri'.S'7a Hc/m/w. W Cataiogue zmieniono tytuł naGdjUjoardioit de
Gttwite/ % /Sd?t/ - z uwagą d'?tw ^mitd 77/jec/s. W trakcie ostatniej
konserwacji, po usunięciu przemalowań, okazało się, że scena,
kiedyś dużo większa, przedstawia epizod z dziejów Herkulesa,
walkę z trójgłowym olbrzymem Kakusem. Obraz o tej tematyce,
pt. Waiha Herhuiesa z Kobusem, wymienił Le Sueur wśród wyko-
nanych prac w 1653 roku, ale nie został on odnaleziony^.
Następnie Gicu /Gwowidy /S7;%7is/e określone jako prace J. 7G. 7?o-
/o(?%ese (Giovanni Francesco Grimaldi zw. 11 Bolognese), przy-
puszczalnie przeniesione zostały do Pokojów Karmazynowych.
Z kolei Zdjęcie z Krzyża Paoła Veronesego (kopia), który odnaj-
dujemy potem w pałacu warszawskim i obraz Sw. Roch odwie-
dzający chorych, według Potockiego - Tintoretto (w Cataiogue nie

STUDIA WILANOWSKIE XIX