Studia Wilanowskie (20.2012)

s. 148 *

ii.26

Para solniczeb

z wzorem „skrzydlatego smoka",

porcelana, 1735-1740

lii. 27) GabtnetMarszatkowejLnbormrskie; zaaranżowany w2. pot. XIX w.
przez Aleksandrę z Potockich Potockę jako Gabinet Porcelanowy

najwyraźniej Miśnię Potocka zaaranżowała swój gabinet ze
znaczącym udziałem figur, lichtarzy i wazonów z tej wytwórni,
wyznaczając na konsolkach, mebłach i gzymsach miejsca dla
73 takich przedmiotów I i). 27 ].
istnieje ponadto grupa muzealiów, dla których najbardziej praw-
dopodobnym źródłem archiwalnym przy próbach ustalenia hi-
storii jest inwentarz z 1895 r., sporządzony już w czasach ostat-
nich właścicieli Wilanowa przed II wojną światową, Branickich.
Odnosi się to chociażby do bóttgerowskiej, kamionkowej pusz-
ki z wielobarwnych glinek [ il. l ], talerzy-pólmisków z wzorem
„żółtego lwa" IH. 121 lub czarki ze spodkiem z wczesnej por-
celany Bóttgera's ] it 8 j. Może to, choć nie musi oznaczać, że
przedmioty te pojawiły się w Wilanowie dopiero za sprawą tej
rodziny. Wykazy ruchomości są często zbyt zwięzłe i niejed-
noznaczne, by nawet hipotetycznie przypisać sporządzone
w nich opisy do powyższych muzealiów, co wcale nie wyklucza
odnotowania w dokumencie poszukiwanego obiektu w ten nie-
dający obecnie pewności sposób. Doświadczenie zaś uczy, że
wraz ze stale ujawnianymi nowymi materiałami źródłowymi
następuje weryfikacja danych historycznych.
Pora wskazać nieliczne tropy archiwalne dotyczące wyrobów Miśni
biegnące ku XVHl-wiecznym mieszkańcom pałacu w Wilanowie,
który był wówczas w posiadaniu zamożnych właścicielek. A więc:
Elżbiety Sieniawskiej (ok. 1666-1729), która w 1720 r. odkupi-
ła pałac od Konstantego Sobieskiego, Marii Zofii Czartoryskiej,
która odziedziczyła go po śmierci matki w 1729 r. i przekazała
swojej córce, Izabeli Lubomirskiej (1736-1816), a ta w 1799 r.

'5AGAD, AGWiL, Zarząd
s. 353, poz. 2700, s. 258,
poz. 2095.

WILANOWSKA KOLEKC)AXVHI-W)ECZNYCH WYROBÓW MIŚNI. ..