uit Rinsumageest afkomstig. De werkzame en voor de Friesche kunstgeschiedenis zoo
verdienstelijke Eekhoff gaf reeds in 1875 in plaat een overzicht van dergelijke Friesche
zerken als men hier vindt ’). De renaissance-zerken wedijveren hier in rijkdom van
heraldisch ornament en architectonische perspectieven a la Vredeman de Vries, een
enkele maal is ook de begravene ten voeten uit weergegeven. Helaas heeft het opzetten
van de zerken, waardoor dit alles zoo goed te zien is, ook ziine reeds algemeen bekende
bezwaren. Er zijn er enkele —
gelukkig nog maar enkele — b.v.
een prachtzerk van Vincent Lucas,
die vreeselijk beginnen al te brok-
kelen. De horizontale structuur
van blauw arduinen steenen eischt
als van nature eene platte ligging,
overeenkomende met den stand
in den steengroef. De steenen
drogen dan ook minder uit,
bladeren minder af, door eigen
gewicht samengeperst.
Enkele interessante pilaarschil-
deringen, in 1860 ontdekt, geven
met hunne lichte pastelkleuren
nog een indruk van de vijftiende
eeuwsche versiering der kerk. Zij
stellen o.a. voor den heiligen Hu-
bertus, de heilige Apollonia, den
heiligen Rochus enz. In het mid-
denschip zijn ze door een kleedje
bedekt, om mogelijke ergenis bij
de kerkelijke gemeente te voor-
komen (fïg. 32). 1
Fig. 33. Martena-huis. Martena-huis aan de Voorstraat
werd in 1498 gesticht door Hessel
van Martena, de rechterhand van den hertog van Saksen, machtig bendehoofd in den strijd
der Schieringers en Vetkoopers, opperbevelhebber van Franeker tijdens het beleg in 1500.
Terwijl Heringa-state te Marssum aantrekt door zijn vrije omgeving, zijn inrijpoort
en rijke interieurs, is Martena-huis vooral belangrijk door zijn uitwendig aanzien, zijn prachtig
en oorspronkelijk muurwerk van horizontaal afwisselende rijen gele en roode reuzenmoppen
1) «Friesche Oudheden,” uitgave van het Friesch Genootschap. Van vele Franeker zerken zijn
er teekeningen in het prentenkabinet van het Friesch Museum.
102
verdienstelijke Eekhoff gaf reeds in 1875 in plaat een overzicht van dergelijke Friesche
zerken als men hier vindt ’). De renaissance-zerken wedijveren hier in rijkdom van
heraldisch ornament en architectonische perspectieven a la Vredeman de Vries, een
enkele maal is ook de begravene ten voeten uit weergegeven. Helaas heeft het opzetten
van de zerken, waardoor dit alles zoo goed te zien is, ook ziine reeds algemeen bekende
bezwaren. Er zijn er enkele —
gelukkig nog maar enkele — b.v.
een prachtzerk van Vincent Lucas,
die vreeselijk beginnen al te brok-
kelen. De horizontale structuur
van blauw arduinen steenen eischt
als van nature eene platte ligging,
overeenkomende met den stand
in den steengroef. De steenen
drogen dan ook minder uit,
bladeren minder af, door eigen
gewicht samengeperst.
Enkele interessante pilaarschil-
deringen, in 1860 ontdekt, geven
met hunne lichte pastelkleuren
nog een indruk van de vijftiende
eeuwsche versiering der kerk. Zij
stellen o.a. voor den heiligen Hu-
bertus, de heilige Apollonia, den
heiligen Rochus enz. In het mid-
denschip zijn ze door een kleedje
bedekt, om mogelijke ergenis bij
de kerkelijke gemeente te voor-
komen (fïg. 32). 1
Fig. 33. Martena-huis. Martena-huis aan de Voorstraat
werd in 1498 gesticht door Hessel
van Martena, de rechterhand van den hertog van Saksen, machtig bendehoofd in den strijd
der Schieringers en Vetkoopers, opperbevelhebber van Franeker tijdens het beleg in 1500.
Terwijl Heringa-state te Marssum aantrekt door zijn vrije omgeving, zijn inrijpoort
en rijke interieurs, is Martena-huis vooral belangrijk door zijn uitwendig aanzien, zijn prachtig
en oorspronkelijk muurwerk van horizontaal afwisselende rijen gele en roode reuzenmoppen
1) «Friesche Oudheden,” uitgave van het Friesch Genootschap. Van vele Franeker zerken zijn
er teekeningen in het prentenkabinet van het Friesch Museum.
102