DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0532
218*
ν. Dobschütz, Christusbilder.
ύατεραϊαν έναποληιρομένους(\) τοϋτον έχεϊθεν. συνέβαινε δε κατά
πάοαν την νύκτα φωτΐ τους κεράμους άμηχάνω καταλάμπεοθαι.
πρωί' δε τον μεν Θαδδαΐον ανειληφότα τον πέπλον όδοϋ της προκει-
2θ μένης εχεσθαι, τον δε κέραμον, ούπερ Ιτνχε προαιραύσας 6 πέπλος,
τον θεανδρικόν τον σωτήρας τύπον ακραιφνώς έναπομάξασθαι.
τούτον άνειληφότες οϊ βάρβαροι εν θανματι και οεβάσματι παρά το
φρούριον διεφύλαττον. τότε δε Νικηφόρος ό βασιλεύς, έξελων το
άοτν, τον τοιούτον οεπτόν κέραμον έκείθεν ανείληφε καΐ χρνοώ καϊ
25 λίθοις θήκην διαοκενασας μετέπειτα καϊ ταύτη περιστείλας τούτον
σεπτώς έν τω της θεομήτορος ναω τώ κατά την βαοίλειον δντι
εοτίαν άνέθηκεν.
έπει δε το Μέμπετζε παρείληφε φρουρίον, τον ΛΙβανον τό όρος εγ-
καροίως υπερβάς τη Τριπόλει πρυσέαχεν.
b) hieb. Χ 4 ρ. 165 f.: zum Jahre 975 (= AM. 6483, Ind. ΠΙ, Johannes' VI.)
ό δε αυτοκράτωρ Ιωάννης . . . δια της Παλαιστίνης έχωρει, γης εύδαί-
μονος γάλα τε και μέλι ρεούσης, προφητικώς ειπείν. [Ist dies nur
biblische Reminiszenz, oder entspricht es auch noch dem damaligen
Zustand?] ενταύθα φρούριο) προσβάλλει τω τη Σύρα φωνη καλον-
5 μένω Μέμπετζε, ο και πολέμιο π αϊ ταΐς παντοδαπαΐς μηχαναΐς παρα-
στησάμενος τά τού αωτηρος Χρίστου σανδάλια έκε'ιαε άνευρηκώς
άνείληφεν ως'τι δώρον ονρόνιον και τοϋ σεβασμίου τε προδρόμου
τρίχας τον κήρυκος. και τά μεν αύθις έν τω περιπνατο) της θεομή-
τορος οηκώ τω κατά την άνακτορικήν εοτίαν δεδομημένφ άηέθετο
ίο ως τινα πολύολβον θηαανρόν, τάς δε έν τω τοϋ αωτηρος ιαω, όν
αυτός έκ βάθρων άνήγειρεν.
71*. Festpredigt auf die Translationen unter Nikephoros Phokas,
m. W. unediert; enthalten nach Catal. codd. hagiogr. graec. ed. Bolland. et
Omont, 1896. BIO und 23.
a) cod. Par. Coisl. 290 (ol. Seg. 83) membr. XII. f. 195—197.
περί της έν Κωνοταντινουπόλει άνακομιδής τοϋ τιμίου και θείον
αίματος καϊ τοϋ αγίου κεράμου.
b) cod. Par. gr. 035 (Colb. 4249, Reg. 2424) chart. XIV, f. 213—214'.
Νικηφόρον τον άνακτος και όπως παρ' αυτού άνεκομίσθη τό έκ της
πλευράς της εικόνος ρεϋσαν αίμα θείον τοϋ αωτηρος ημών.
inc. ου δίκαιον δε ούδε οοιον έκρινα σιωπή παραδοϋναι, αγαπητοί . .
expl. θυσία μεν πέπαυται είδολικη, πασα δε η γή σοι . . . αμήν.
72. c 1000. Theodosios von Melitene s. Beilage II @.
73. c. 1004. Stephanos von Tarön, Geschichtserzählung in historischen
Büchern übersetzt von A. Burckhardt, Leipzig 1899 (mitgeteilt von H. Geh.
Rat Geizer).
S. 29—31: Geschichte Abgars ganz nach Moses (26).
Abgar sandte einen Brief an ihn mit der flehentlichen Bitte %ιι kommen,
ν. Dobschütz, Christusbilder.
ύατεραϊαν έναποληιρομένους(\) τοϋτον έχεϊθεν. συνέβαινε δε κατά
πάοαν την νύκτα φωτΐ τους κεράμους άμηχάνω καταλάμπεοθαι.
πρωί' δε τον μεν Θαδδαΐον ανειληφότα τον πέπλον όδοϋ της προκει-
2θ μένης εχεσθαι, τον δε κέραμον, ούπερ Ιτνχε προαιραύσας 6 πέπλος,
τον θεανδρικόν τον σωτήρας τύπον ακραιφνώς έναπομάξασθαι.
τούτον άνειληφότες οϊ βάρβαροι εν θανματι και οεβάσματι παρά το
φρούριον διεφύλαττον. τότε δε Νικηφόρος ό βασιλεύς, έξελων το
άοτν, τον τοιούτον οεπτόν κέραμον έκείθεν ανείληφε καΐ χρνοώ καϊ
25 λίθοις θήκην διαοκενασας μετέπειτα καϊ ταύτη περιστείλας τούτον
σεπτώς έν τω της θεομήτορος ναω τώ κατά την βαοίλειον δντι
εοτίαν άνέθηκεν.
έπει δε το Μέμπετζε παρείληφε φρουρίον, τον ΛΙβανον τό όρος εγ-
καροίως υπερβάς τη Τριπόλει πρυσέαχεν.
b) hieb. Χ 4 ρ. 165 f.: zum Jahre 975 (= AM. 6483, Ind. ΠΙ, Johannes' VI.)
ό δε αυτοκράτωρ Ιωάννης . . . δια της Παλαιστίνης έχωρει, γης εύδαί-
μονος γάλα τε και μέλι ρεούσης, προφητικώς ειπείν. [Ist dies nur
biblische Reminiszenz, oder entspricht es auch noch dem damaligen
Zustand?] ενταύθα φρούριο) προσβάλλει τω τη Σύρα φωνη καλον-
5 μένω Μέμπετζε, ο και πολέμιο π αϊ ταΐς παντοδαπαΐς μηχαναΐς παρα-
στησάμενος τά τού αωτηρος Χρίστου σανδάλια έκε'ιαε άνευρηκώς
άνείληφεν ως'τι δώρον ονρόνιον και τοϋ σεβασμίου τε προδρόμου
τρίχας τον κήρυκος. και τά μεν αύθις έν τω περιπνατο) της θεομή-
τορος οηκώ τω κατά την άνακτορικήν εοτίαν δεδομημένφ άηέθετο
ίο ως τινα πολύολβον θηαανρόν, τάς δε έν τω τοϋ αωτηρος ιαω, όν
αυτός έκ βάθρων άνήγειρεν.
71*. Festpredigt auf die Translationen unter Nikephoros Phokas,
m. W. unediert; enthalten nach Catal. codd. hagiogr. graec. ed. Bolland. et
Omont, 1896. BIO und 23.
a) cod. Par. Coisl. 290 (ol. Seg. 83) membr. XII. f. 195—197.
περί της έν Κωνοταντινουπόλει άνακομιδής τοϋ τιμίου και θείον
αίματος καϊ τοϋ αγίου κεράμου.
b) cod. Par. gr. 035 (Colb. 4249, Reg. 2424) chart. XIV, f. 213—214'.
Νικηφόρον τον άνακτος και όπως παρ' αυτού άνεκομίσθη τό έκ της
πλευράς της εικόνος ρεϋσαν αίμα θείον τοϋ αωτηρος ημών.
inc. ου δίκαιον δε ούδε οοιον έκρινα σιωπή παραδοϋναι, αγαπητοί . .
expl. θυσία μεν πέπαυται είδολικη, πασα δε η γή σοι . . . αμήν.
72. c 1000. Theodosios von Melitene s. Beilage II @.
73. c. 1004. Stephanos von Tarön, Geschichtserzählung in historischen
Büchern übersetzt von A. Burckhardt, Leipzig 1899 (mitgeteilt von H. Geh.
Rat Geizer).
S. 29—31: Geschichte Abgars ganz nach Moses (26).
Abgar sandte einen Brief an ihn mit der flehentlichen Bitte %ιι kommen,