DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0586
272*
ν. Dobschütz, Christusbilder.
et de hae intelligendwm putant, quod dicit Ambrosius in sermone de
Srdomoue. commemorans euim beneficia Christi circa genas huma-
nuni, post aliqua praemissa subdidit:cdu/m languidwn sanguinis fluxvm
siccat in Martlia, dum daemones expellit de Maria, dum corpus rediviri
io spiritus calore eonstringit in Laxaro1 (7b). quod enim dicitur in evan-
gelio, dum iret Icsus ad filiam Iairi archisgnagogi sitscitandam midie-
rem per XII annos fluxum sanguinis passam, ad tactum fimbriac vesti-
menti eins curatam, ad Martham non referunt, sed ad cdiam mulierem
cuius uomcn tacetur. sed de his latias diximus in Tractatu de Vita
15 Beafae Virginis et Discipulorum et eorum Transitu.
Dazu Liebrecht's Anm. 45 p. 125 ff. Quelle 35. vgl. VI Β 32.
37. Vita b. Virginis Mariae et Salvatoris rhytrnica, lateinische Bearbeitung
von 9 in Versen, s. zu V 93*.
38. Jacobtjs de Voragine (y 1298), Legenda aurea, ed. Graesse, 1846.
a) c. 105 (p. 445) de s. Martha:
refert Eusebius (4 = 9) in libro hystoriae eeclesiasticae quinto, quod
midier Emorroissa, postquam sanata fuit, in curia sive viridario suo
statuam fccit ad imagincm Christi cum veste et fhnbria, sicut ipsum
riderat, et cum plurimum reverebatur, herbae vero sub illa stcdaa cres-
5 ceutes, quae ante nullius erant virtutis, cum fimbriam attingerent, tantae
virtutis erant, ut multi iuftrmi inde sanarentur. illam autem Emor-
roissam, quam dominus sauavit, Ambrosius (7b) dicit fuisse Martham.
refert autem Hieronymus (8) et habetur in hystoria tripartita (17),
quod Iulianus apostata iniaginem, quam Emorroissa fecerat, inde sustidit
10 et suam ibidem, codocavit, quae ietu fulminis confracta fuit.
Hiernach das Passional ed. K. Köpke 33072—83720 (vgl. zu VI Β 61).
b) c. 96 (p. 409) de s. Maria Magdalena,
unter den Wohlthaten Christi für Maria Magd.: cuius amore Martham
sororem suam α fluxu sanguinis, quam Septem (1. XII statt VII) annis
perpessa fuerat, liberarit; cuius nieritis Martillam sororis suae fa?nu-
lam, ut il/ud tarn beatum et tarn dulce verbum exclamans diceret'beatus
5 roder, qui te portarif (Lc. 1127), dignam fccit; nam secundum Ambro-
sium illa fuit Martha et liaee eins famula.
39. Nikephoros Kallistu (14. Jahrh.).
a) VI 15 ed. Fronto le Duc 1630 I 406 f.
Paraphrase von 4a — beachtenswertere Abweichungen:
(2) τούτον Ö' εν τοις ποοίν επί τον νπερθ-εν της στήλης βά&ρον βο-
τάνην εγει λόγος έκφνεβ$αι' ην δη ίίχρι τον κραοπέδον της τον χαλκού
δίπλοΐδος άνϊονοαν ηκιοτα περαιτέρω προβαίνειν. ταντην δ* ατε τον
ιεροϋ εκείνον κραοπέδον ημμένην άλεξιφάρμακον παντοίων νοοημά-
5 των κα&ίστασΘαι, (3) τον δ' ανδριάντα τοντον εις Χριοτον όχημα
ν. Dobschütz, Christusbilder.
et de hae intelligendwm putant, quod dicit Ambrosius in sermone de
Srdomoue. commemorans euim beneficia Christi circa genas huma-
nuni, post aliqua praemissa subdidit:cdu/m languidwn sanguinis fluxvm
siccat in Martlia, dum daemones expellit de Maria, dum corpus rediviri
io spiritus calore eonstringit in Laxaro1 (7b). quod enim dicitur in evan-
gelio, dum iret Icsus ad filiam Iairi archisgnagogi sitscitandam midie-
rem per XII annos fluxum sanguinis passam, ad tactum fimbriac vesti-
menti eins curatam, ad Martham non referunt, sed ad cdiam mulierem
cuius uomcn tacetur. sed de his latias diximus in Tractatu de Vita
15 Beafae Virginis et Discipulorum et eorum Transitu.
Dazu Liebrecht's Anm. 45 p. 125 ff. Quelle 35. vgl. VI Β 32.
37. Vita b. Virginis Mariae et Salvatoris rhytrnica, lateinische Bearbeitung
von 9 in Versen, s. zu V 93*.
38. Jacobtjs de Voragine (y 1298), Legenda aurea, ed. Graesse, 1846.
a) c. 105 (p. 445) de s. Martha:
refert Eusebius (4 = 9) in libro hystoriae eeclesiasticae quinto, quod
midier Emorroissa, postquam sanata fuit, in curia sive viridario suo
statuam fccit ad imagincm Christi cum veste et fhnbria, sicut ipsum
riderat, et cum plurimum reverebatur, herbae vero sub illa stcdaa cres-
5 ceutes, quae ante nullius erant virtutis, cum fimbriam attingerent, tantae
virtutis erant, ut multi iuftrmi inde sanarentur. illam autem Emor-
roissam, quam dominus sauavit, Ambrosius (7b) dicit fuisse Martham.
refert autem Hieronymus (8) et habetur in hystoria tripartita (17),
quod Iulianus apostata iniaginem, quam Emorroissa fecerat, inde sustidit
10 et suam ibidem, codocavit, quae ietu fulminis confracta fuit.
Hiernach das Passional ed. K. Köpke 33072—83720 (vgl. zu VI Β 61).
b) c. 96 (p. 409) de s. Maria Magdalena,
unter den Wohlthaten Christi für Maria Magd.: cuius amore Martham
sororem suam α fluxu sanguinis, quam Septem (1. XII statt VII) annis
perpessa fuerat, liberarit; cuius nieritis Martillam sororis suae fa?nu-
lam, ut il/ud tarn beatum et tarn dulce verbum exclamans diceret'beatus
5 roder, qui te portarif (Lc. 1127), dignam fccit; nam secundum Ambro-
sium illa fuit Martha et liaee eins famula.
39. Nikephoros Kallistu (14. Jahrh.).
a) VI 15 ed. Fronto le Duc 1630 I 406 f.
Paraphrase von 4a — beachtenswertere Abweichungen:
(2) τούτον Ö' εν τοις ποοίν επί τον νπερθ-εν της στήλης βά&ρον βο-
τάνην εγει λόγος έκφνεβ$αι' ην δη ίίχρι τον κραοπέδον της τον χαλκού
δίπλοΐδος άνϊονοαν ηκιοτα περαιτέρω προβαίνειν. ταντην δ* ατε τον
ιεροϋ εκείνον κραοπέδον ημμένην άλεξιφάρμακον παντοίων νοοημά-
5 των κα&ίστασΘαι, (3) τον δ' ανδριάντα τοντον εις Χριοτον όχημα