236**
ν. Dobschütz, Christusbilder.
&εΐον διηγονμένω τεράϋτιον, ϊν εντνπωϋ-η ταΐς διανοίαις τών
V112b άκονόντων και | παραπεμφ&η τη Οννεχει μνήμη και τοις μετέ-
πειτα, καϊ οντω γενεά, και γενεά, κατά τον Αανϊδ 'έπαινέοει
τα. έργα τον &εον καϊ την δνναμιν αυτόν απαγγελονϋιν .
5 2. άρτι ονν ο δι ημάς εξ ονρανον καταβάς ϋ-εός αναληφ-
θείς εις ονρανονς έκάθ-ιϋεν έκ δεξιών της μεγαλωόννης τον |
ρ. 2]2a ϋ-εον καϊ πατρός" η μητηρ δε καϊ παρθένος Μαρία, η τω με-
γάλω τοντφ και φρικτω μνϋτηρίω της ΰείας Οαρκώϋεως νπη-
ρετηοαι καταξιω&εϊϋα, η κνρ'ιως καϊ ά?Λ]ϋ-ώς ϋεοτόκος καϊ
ίο γεναμένη καϊ ονομαζόμενη καϊ ομολογονμένη, έτι επϊ της γης
έποιειτο τας διατριβας καϊ övvovöa διαπαντός τοις άγίοις
μα&ηταϊς καϊ άποοτόλοις τον εαντης νιον καϊ &εον, ον τοις
δώδεκα μόνον καϊ κορνφαίοις, άλλα. καϊ τοις άλλοις άπαΰιν —
εϊκοϋι γάρ προς τοις εκατόν ομοϋ-νμαδόν οντες έν τώ νπεροισ)
ΐ5 εκε'ινω την παρονΰίαν τον ευλογημένου παρακλήτον πάντες
έξεδέχοντο [ως έμφαίνεϋϋαι τούτοις ονϋιωδώς ελϋ-όντος καϊ
V112'a Ονμπολιτενεϋϋ-αι] — παρήν καϊ αντη Ονν ταΐς γνναιξϊ καϊ | τοις
άδελφοϊς τον κνρ'ιον καϊ νιον αντης ώίς νϊοίς τον Ιωοήφ νομι-
ζομένον πατρός τον 'ΐηϋον, της Μαρίας δε ταύτης ανδρός, αφ
2ο ον δε η κατά τον πρωτομάρτυρα Στέφανον παρά τών Ιουδαίων
έπηνέχ&η μιαιφονία καϊ Ουνανηρέϋ·ηθαν αυτώ χιλιάδες δνο τών
πεπιϋτενκ,ότων, ώς λόγος, και μέγας έγένετο διωγμός έπϊ την
έκκληοίαν την εν ^Ιεροϋολνμοις, πάντες δε διεΰπάρηΰαν κατά
τάς χώρας της *Ιονδαίας καϊ Σαμάρειας πλην τών άποϋτόλων,
25 τοντέϋτι τών δώδεκα, Πέτρφ καϊ Ιωάννη τοις ΰ-εολόγοις καϊ
κορνφαίοις τών άποϋτόλων Οννδιηγε, τώ μεν ώς ϋεμελίφ της
έκκληϋίας τον υιοϋ αυτής, τώ δε ώς υιώ αντης κατά χάριν ή
3 Ps. 144 (145)4 II 6 Hebr. 1 3 || u Act. Il4f. |[ 18 cf. Lc. 3 23 || 22 Act,
81 Ι 26 Mt. IG 18 II 27f. Jo. 19 261'., vgl. den altlateinischen Prolog: ut virgi-
nem virgo ßervaret; s. meine Vulgatastudien 26, P. Corssen, monarchia-
nische Prologe (TU XV 1) 6 17 dazu S. 80, Hilgenfeld ZwTh XL, 1897, 434 6.
2 οννεχη V | και < Φ \ τοις μετ. c^o vor μνι\μγι Φ; dagegen der Pa-
rallelismus Ii 2 6 έκ δεξιών cf. Ps. 109 (110) 1] έν δεξιά Α cf. Hebr. 13
μεγαλοσύνης Lamb. || 7 00 πατρός και &εον AGH |j 8 και φρικτω <. Φ || 10 γε-
νομένη Φ, in V scheint ο in α korr. | της <. AF || ιι καϊ <C Α || 13 άλλα +
δη Φ II 14 -f- καΐ\ γαρ AGH | τω < F || ΐδ ενλ.) άλλον Φ, in ( ) © | πάντως
Α Ι] 16 νπεδέξαντο Φ \ ώς—ονμπολιτ. <C Υ, vielleicht Glosse | έμφ. + και
σνγγίνεσθ-αι G || 17 παρην + ονν Υ \\ 18 νϊέσι Φ \\ 19 + μεν" πατρ. FG || 2ΐ
επενέχ&η Α | βιαιφονία male Lamb. || 22 ώς + ο G2 || 23 έν <. FG || 25 &εολ.
και < Φ [Ι 26 άποοτ. V] &εολόγων Ή.Φ.
ν. Dobschütz, Christusbilder.
&εΐον διηγονμένω τεράϋτιον, ϊν εντνπωϋ-η ταΐς διανοίαις τών
V112b άκονόντων και | παραπεμφ&η τη Οννεχει μνήμη και τοις μετέ-
πειτα, καϊ οντω γενεά, και γενεά, κατά τον Αανϊδ 'έπαινέοει
τα. έργα τον &εον καϊ την δνναμιν αυτόν απαγγελονϋιν .
5 2. άρτι ονν ο δι ημάς εξ ονρανον καταβάς ϋ-εός αναληφ-
θείς εις ονρανονς έκάθ-ιϋεν έκ δεξιών της μεγαλωόννης τον |
ρ. 2]2a ϋ-εον καϊ πατρός" η μητηρ δε καϊ παρθένος Μαρία, η τω με-
γάλω τοντφ και φρικτω μνϋτηρίω της ΰείας Οαρκώϋεως νπη-
ρετηοαι καταξιω&εϊϋα, η κνρ'ιως καϊ ά?Λ]ϋ-ώς ϋεοτόκος καϊ
ίο γεναμένη καϊ ονομαζόμενη καϊ ομολογονμένη, έτι επϊ της γης
έποιειτο τας διατριβας καϊ övvovöa διαπαντός τοις άγίοις
μα&ηταϊς καϊ άποοτόλοις τον εαντης νιον καϊ &εον, ον τοις
δώδεκα μόνον καϊ κορνφαίοις, άλλα. καϊ τοις άλλοις άπαΰιν —
εϊκοϋι γάρ προς τοις εκατόν ομοϋ-νμαδόν οντες έν τώ νπεροισ)
ΐ5 εκε'ινω την παρονΰίαν τον ευλογημένου παρακλήτον πάντες
έξεδέχοντο [ως έμφαίνεϋϋαι τούτοις ονϋιωδώς ελϋ-όντος καϊ
V112'a Ονμπολιτενεϋϋ-αι] — παρήν καϊ αντη Ονν ταΐς γνναιξϊ καϊ | τοις
άδελφοϊς τον κνρ'ιον καϊ νιον αντης ώίς νϊοίς τον Ιωοήφ νομι-
ζομένον πατρός τον 'ΐηϋον, της Μαρίας δε ταύτης ανδρός, αφ
2ο ον δε η κατά τον πρωτομάρτυρα Στέφανον παρά τών Ιουδαίων
έπηνέχ&η μιαιφονία καϊ Ουνανηρέϋ·ηθαν αυτώ χιλιάδες δνο τών
πεπιϋτενκ,ότων, ώς λόγος, και μέγας έγένετο διωγμός έπϊ την
έκκληοίαν την εν ^Ιεροϋολνμοις, πάντες δε διεΰπάρηΰαν κατά
τάς χώρας της *Ιονδαίας καϊ Σαμάρειας πλην τών άποϋτόλων,
25 τοντέϋτι τών δώδεκα, Πέτρφ καϊ Ιωάννη τοις ΰ-εολόγοις καϊ
κορνφαίοις τών άποϋτόλων Οννδιηγε, τώ μεν ώς ϋεμελίφ της
έκκληϋίας τον υιοϋ αυτής, τώ δε ώς υιώ αντης κατά χάριν ή
3 Ps. 144 (145)4 II 6 Hebr. 1 3 || u Act. Il4f. |[ 18 cf. Lc. 3 23 || 22 Act,
81 Ι 26 Mt. IG 18 II 27f. Jo. 19 261'., vgl. den altlateinischen Prolog: ut virgi-
nem virgo ßervaret; s. meine Vulgatastudien 26, P. Corssen, monarchia-
nische Prologe (TU XV 1) 6 17 dazu S. 80, Hilgenfeld ZwTh XL, 1897, 434 6.
2 οννεχη V | και < Φ \ τοις μετ. c^o vor μνι\μγι Φ; dagegen der Pa-
rallelismus Ii 2 6 έκ δεξιών cf. Ps. 109 (110) 1] έν δεξιά Α cf. Hebr. 13
μεγαλοσύνης Lamb. || 7 00 πατρός και &εον AGH |j 8 και φρικτω <. Φ || 10 γε-
νομένη Φ, in V scheint ο in α korr. | της <. AF || ιι καϊ <C Α || 13 άλλα +
δη Φ II 14 -f- καΐ\ γαρ AGH | τω < F || ΐδ ενλ.) άλλον Φ, in ( ) © | πάντως
Α Ι] 16 νπεδέξαντο Φ \ ώς—ονμπολιτ. <C Υ, vielleicht Glosse | έμφ. + και
σνγγίνεσθ-αι G || 17 παρην + ονν Υ \\ 18 νϊέσι Φ \\ 19 + μεν" πατρ. FG || 2ΐ
επενέχ&η Α | βιαιφονία male Lamb. || 22 ώς + ο G2 || 23 έν <. FG || 25 &εολ.
και < Φ [Ι 26 άποοτ. V] &εολόγων Ή.Φ.