DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4919#0918
264**
ν. Dobschütz, Cbristusbilder.
V125'b φέροομεν, οτι καϋ-άπερ της τον άέ\ρος αναπνοής, οντω δη καϊ
της έπικλήοεως τούτον δεομε&α καταφεύγοντες άεϊ προς την
αχραντον αντής είχόνα' εν αντή γαρ ενρήϋομεν πάντα τα,
άγα&ά, αφεοιν αμαρτιών, λύτρωϋιν παϋ-ών ψυχής τε καϊ οώματος,
5 προΰαγωγήν δι' αντης καϊ οίκείωΰιν προς τον νϊόν αντης,
άνεϋιν των όυϋχερών τον βίον καϊ {τλίψεων, ζωής τέλος της
προοκαίρον άνώόννον καϊ ανεπαίοχνντον, άπαίροντες δε καϊ
προς την μακράν εκείνην οδον, ην ουδέποτε διωδεύϋαμεν, εξ
ης ονκ έϋτιν έπιΟτροφή, των εν αέρι δαιμόνων απείρων τάς
ίο γ_εΐρας καϊ τας όψεις δι αντης οντ οψόμε&α καϊ φενξόμε&α,
κρατούντων τα ημέτερα χειρόγραφα των πλημμελημάτων καϊ
ζητούντων έπϊ τον ητοιμαϋμένον αντοϊς της χολάϋεως τόπον
καταοπάιοαι ημάς, εάν μη προλαβονϋα τοντο διάρρηξη τον
V126a έξονοιαοτικον η ϋνμπαϋ-εϋτάτη γαλονχός. | άναμιμνήοκει γαρ
ΐ5 αντόν της κνοφορίας, των Οπαργάνων, τον βοντνρον καϊ τον
μέλιτος, των παναμώμων μαο&ών, τον παναχράντον γάλακτος,
των άγκαλών, των γονάτων, των μετά φόβον καϊ ευλάβειας
φιλημάτων, της ανατροφής καϊ τέλος της ρομφαίας εκείνης,
ϊ'/τις διήλ&ε την αντής καρδίαν όρώϋης τοντον ώς ενα των
2ο κακούργων έπϊ τον των κακούργων αναιρετικού ξύλου τον
οτανρον άπο&νήοκοντα καϊ μετά θάνατον μηδενός τολμώντος
αντόν παραδονναι ταφή προ τον ηγεμονικού προΟτάγματος.
και ον δύναται διά ταύτα παραιτήΰαϋ&αι την μητέρα ο -Θ-ελητής
τον ελέους" την γάρ φύοιν αντής φορών τά μητρϊ χρεωΰτού-
25 μενα Οπλάγχνα φνοικά φύϋεως νόμοι τών τεχ&έντων οις φύοει
νιος διατετήρηκεν, ή καϊ νπετάγη, ή καϊ παρέοτη, ή και νπηρέ-
τηΰεν ενγνωμόνως ως μητρί, ην έτίμηΟε τιμήν πάιντα νούν \
Υ 126b ονκ άνϋ-ρώπινον μόνον άλλα καϊ άγγελικόν νπερέχονοαν. οΐαν
ιι cf. Col. 2 14 Ι 12 cf. I. Clem. 5 4 || 18 Lc. 2 35 || 27 Phil. 4 7.
3 αχραντον + καϊ σεβαστήν καϊ προοκννητην F | ενρηοωμεν V || 5
αντης + καϊ &εόν F || 6 και + παντοίων αναγκών καϊ συμφορών και" θ-λ.
F Ι 9 οο απείρ. δαιμ. F | ίο όψεις τάς ζοφώδεις και σκοτεινοτάτας F | όι
αντης < F | οντε F | φενξονμεϋ-α © || ιι + εξ αντών" κρατούντων F | ημετ.]
ημών (ν nach π/.ημμ. F II 12 αντης Η | οο τόπον της κολ. F || 13 κατασπά-
σαι codd., σννκατασπάσαι F || 14 έξονσιαστον AF || ΐδ τον2 < G || 16 παναμ.
+ αντης F || 19 η AG || 20 επί—κακονργων2 < Υ \ άναιρετικώ ξίλω Η | τον
οτανρον < Υ \\ 21 μετά τον Φ | 22 αντόν < Η || 23 την + οικείαν" μ. F ||
24 τά μητρικά {χρεωστονμενα) σπλ. © || 25 φνοικά < F | ταχ&έντων Α(©) ||
26 1ήκε G I \] και1—παρέστη < Η || 28 μόνον < F.
ν. Dobschütz, Cbristusbilder.
V125'b φέροομεν, οτι καϋ-άπερ της τον άέ\ρος αναπνοής, οντω δη καϊ
της έπικλήοεως τούτον δεομε&α καταφεύγοντες άεϊ προς την
αχραντον αντής είχόνα' εν αντή γαρ ενρήϋομεν πάντα τα,
άγα&ά, αφεοιν αμαρτιών, λύτρωϋιν παϋ-ών ψυχής τε καϊ οώματος,
5 προΰαγωγήν δι' αντης καϊ οίκείωΰιν προς τον νϊόν αντης,
άνεϋιν των όυϋχερών τον βίον καϊ {τλίψεων, ζωής τέλος της
προοκαίρον άνώόννον καϊ ανεπαίοχνντον, άπαίροντες δε καϊ
προς την μακράν εκείνην οδον, ην ουδέποτε διωδεύϋαμεν, εξ
ης ονκ έϋτιν έπιΟτροφή, των εν αέρι δαιμόνων απείρων τάς
ίο γ_εΐρας καϊ τας όψεις δι αντης οντ οψόμε&α καϊ φενξόμε&α,
κρατούντων τα ημέτερα χειρόγραφα των πλημμελημάτων καϊ
ζητούντων έπϊ τον ητοιμαϋμένον αντοϊς της χολάϋεως τόπον
καταοπάιοαι ημάς, εάν μη προλαβονϋα τοντο διάρρηξη τον
V126a έξονοιαοτικον η ϋνμπαϋ-εϋτάτη γαλονχός. | άναμιμνήοκει γαρ
ΐ5 αντόν της κνοφορίας, των Οπαργάνων, τον βοντνρον καϊ τον
μέλιτος, των παναμώμων μαο&ών, τον παναχράντον γάλακτος,
των άγκαλών, των γονάτων, των μετά φόβον καϊ ευλάβειας
φιλημάτων, της ανατροφής καϊ τέλος της ρομφαίας εκείνης,
ϊ'/τις διήλ&ε την αντής καρδίαν όρώϋης τοντον ώς ενα των
2ο κακούργων έπϊ τον των κακούργων αναιρετικού ξύλου τον
οτανρον άπο&νήοκοντα καϊ μετά θάνατον μηδενός τολμώντος
αντόν παραδονναι ταφή προ τον ηγεμονικού προΟτάγματος.
και ον δύναται διά ταύτα παραιτήΰαϋ&αι την μητέρα ο -Θ-ελητής
τον ελέους" την γάρ φύοιν αντής φορών τά μητρϊ χρεωΰτού-
25 μενα Οπλάγχνα φνοικά φύϋεως νόμοι τών τεχ&έντων οις φύοει
νιος διατετήρηκεν, ή καϊ νπετάγη, ή καϊ παρέοτη, ή και νπηρέ-
τηΰεν ενγνωμόνως ως μητρί, ην έτίμηΟε τιμήν πάιντα νούν \
Υ 126b ονκ άνϋ-ρώπινον μόνον άλλα καϊ άγγελικόν νπερέχονοαν. οΐαν
ιι cf. Col. 2 14 Ι 12 cf. I. Clem. 5 4 || 18 Lc. 2 35 || 27 Phil. 4 7.
3 αχραντον + καϊ σεβαστήν καϊ προοκννητην F | ενρηοωμεν V || 5
αντης + καϊ &εόν F || 6 και + παντοίων αναγκών καϊ συμφορών και" θ-λ.
F Ι 9 οο απείρ. δαιμ. F | ίο όψεις τάς ζοφώδεις και σκοτεινοτάτας F | όι
αντης < F | οντε F | φενξονμεϋ-α © || ιι + εξ αντών" κρατούντων F | ημετ.]
ημών (ν nach π/.ημμ. F II 12 αντης Η | οο τόπον της κολ. F || 13 κατασπά-
σαι codd., σννκατασπάσαι F || 14 έξονσιαστον AF || ΐδ τον2 < G || 16 παναμ.
+ αντης F || 19 η AG || 20 επί—κακονργων2 < Υ \ άναιρετικώ ξίλω Η | τον
οτανρον < Υ \\ 21 μετά τον Φ | 22 αντόν < Η || 23 την + οικείαν" μ. F ||
24 τά μητρικά {χρεωστονμενα) σπλ. © || 25 φνοικά < F | ταχ&έντων Α(©) ||
26 1ήκε G I \] και1—παρέστη < Η || 28 μόνον < F.