210*

ν. Dobschütz, Christusbilder.

Siegeskreuz der byz. Kaiser Constantinus VII. Porphyro-genitus und Roma-
nus II. [?] und der Hirtenstab des Apostels Petrus. Bonn 18G6); bier sind
Windeln, Purpurmantel, Dornenkrone, λεντίο ν, Sindon, Schwamm, Schult er-
kleid und Gürtel der Maria, Gürtel und Haare des Täufers als Hauptreli-
quien verzeichnet, s. ferner Riant II 211. 214. (223); nach Balduins Chrysobull
ibd. II 135 kam das Tuch dann in die Sainte-Chapelle. Am 24. März fand
dort die ostensio lintei praecinctionis statt (II 292, Sequenz darauf II 48).
Partikeln davon kamen 1205 nach Soissons (II 33. 35. 60. 191); 1206 nach
Namur (II 74); 1248 nach Toledo (II 138); 1267 nach Vezelay (II 155); 1269
nach Clairmont (II 159). Ein anderes Tuch oder doch eine Partikel davon
soll von Jerusalem direkt nach Monte Cassino gekommen sein: Leo Ostiensis,
Chron. Cas. II 31; Baronius annal. eccl. ad a. 1014; Chiftlet, de linteis
sepulchr. 28f. S. Giovanni in Laterano besitzt sowohl das Tuch, mit dem
Christus sich nach dem letzten Mahl die Hände abwischte, als das, mit dem
er den Jüngern die Füsse abtrocknete, X. Barbier de Montault, l'annee litur-
gique ä Romes 1870, 164 23. 24.

55. 945. Menaeen-Lektion zum 16. Aug., s. Beilage II 91.

50. 945 oder bald danach. [Konstantinos Porphyrogenn.etos] Festpredigt

zum 16. Aug., s. Beilage II 53.

57. n. 944. Menaeen-Lektion zum 21. Aug., ed. 1581 fol. Κ (5); 1684, ρ. 117;

1895, ρ. 108.

τω αντω μηνι κα ' μνήμη τον αγίου άποοτόλον Θαδδαίον τον και
Αεββαίον. οντος νπηρχεν εξ Έδέσης πόλεως, ^Εβραίος το γένος, έξη-
σκημένος εις άκρον τάς &είας γραφάς. οντος ανήλ&εν είς'ίερονσαλημ
προσκννήσων εν ταΐς ημέραις Ίωάννον τον βαπτιστον και άκονοας
5 τον κηρύγματος αντον και τον άγγελικόν αντον βίον νπερ&ανμάσας
βαπτίζεται παρ^ αντον. μετά ταντα ιδών τον Χριστόν και τα άπειρα
Θ-ανματα, α ετελεϊτο ί'ττ' αντον, και την διδαοκαλίαν αντον άκονοας
ηκολον&ει αντω μέχρι τον οωτηρίον πά&ονς. και μετά την άνάληιριν
αντον πρυς την ιδίαν πόλιν νπέατρειρε και τον τοπάρχην Ανγαρον
ίο βαπτίοας και το περιλειφ^εν μέρος της λέπρας αντον ίαοάμενος και
πολλονς άλλονς (βαπτίσας και άπελΟ-ών εις Μεσοποταμίαν κάκει
πολλονς) διδάξας και φωτίσας και εκκλησίας δειμάμενος διηρχετο τάς
πόλεις της Σνρίας καϊ έλΟ-ών εις Βηρντόν πόλιν της Φοινίκης κάκεΐσε
διδάξας και βαπτίσας πολλονς εν κνρίω άνεπανσατο.
Über Alter und Ausgaben dieser Menaeen s. Beilage 133; II St. Die
gleiche Lektion enthalten die Cetji-Mine'i cod. Usspenskij 997, Aug. f. 1C84.

2 Εδέσσης 1895. ] 3 οντος < C. Μ. | 4 προσκννβσαι{\) 1684 j 9 τοπάρ-
χειν τον Α. 1581. 1684 | 11 βαπτίσας—πολλονς aus C. Μ., Μ. gr. <; per hom.
14 ένεπανσατο 1895.

Die Notiz über Abgars Heilung gehört zu der Gruppe 55. 01. 78;
56. 65. Es scheint eine Verbindung von 24 (oder vielmehr einer diesem