4 i
ANTHOLOGLE GR/EG/E APPENDICIS
Εειναγόρου μητρός θ’ Ερμιππίδος, έν ζαθέοισιν
είσε θεαΐν [δαπέδοισιν έόν γεννητήρα Νεό]φρων.
267. ΑΛΛΟ,
Ο’· Τούτον δν είσοράας, τύπον ορθιον Αντωνίνου
Δωρόθεος πτελέη. θήκατο κρυπτόμενον.
268. ΑΛΛΟ.
Παίδων μέν τά πρώτα πάλην έστεψέ με πάτρη
και κύδηνε κλυτή είκόνι χαλκελάτω ’
παγκράτιον δ’ άνδρών κοινόν Λυκίων μετέπειτα
άράμενος πάτρη θήκ’ έρατόν ξόανον.
269. ΑΛΛΟ.
Γειαρότας δοιούς τουσδ’ έθέμην Σάγαρις
αντί βοών ζώντων τούς Δοκιμεΐς άρότας,
ούς έσάωσε θεός ό'τε βουβρωστις κατά γαΐαν
σαρκοβόρος δεινή τε φόνον β αίθουσα άλυκτον,
Γ> κόσμον έπέσχεθε πάντα- έμοί φύγον έκ καμάτοιο
έργατίναι, καλοί, ξανθοί γαίης άροτήρες.
Καί βόας έρρύσω, ψυχάς δέ βροτών έσάωσας,
· καί Γαλατών γαίης ήγαγες ές πατρίδα-
υΐά τ’ έμόν κυδηνας ένί Τρώκμοις ζαθέοισι.
10 Τουνεκεν ού μέγα δώρον έγώ τον βωμόν έ'θηκα ·
τίς γάο δώρον άνακτι θεώ αντάξιον εύοοι; ή· -■· ;
270. ΑΛΛΟ.
{Εύβουλου Πολλίων κληίζομαί’ εστι δέ πάτρη
Νΰσά μοι εύκλείης - πόλιος δ’ έγέρηρέ με δήμος < .
Τράλλέος είν άέθλοισιν άταρβέος ήρακλήος.
| $86*
271. ΑΛΛΟ
Ασκληπιού με δμώα πυρφόρο[ν, ξένε,
ΓΙείσωνα λεύσσεις, ιππικόν [θ’] ή[γήτορα,
άρξαντ’ Αθηναίοις δέ τήν έπ[ώνυμον.
272. ΑΛΛΟ.
Αλσος μέν Μούσαις ιερόν λέγε τούτ’ άνακεΐσθαι,
τάς βίβλους δείξας τάς παρά ταΐς πλατάνοις,
ήμάς δέ φρουρεΐν - καν γνήσιος ένθάδ’ έραστης
έλθη, τώ κισσώ τούτον άναστέφομεν.
273. ΑΛΛΟ.
I
καί μετά λαοφόνον ξίφος υίέος ήρκεσα πάτρη,
κτεΐνα δ’ Αχιλλήα γήραος εύφραδίη ·
5 ές δέκατον δ’ έκράτησα Πανελλήνων ένιαυτόν
προς δέ μίτον Μοιρών οΰτις έχει δυνασιν.
Xenagorae, matrisque Hermippidis filium, invalde-
[divinis
posuit dearum regionibus suum genitorem Neo-
fphron.
267. aliud. u
Hanc quam vides, effigiem erectam Antonini
Dorotheus sub ulmo conditam posuit.
268. ALIUD.
[mihi patria
Puerorum quidem in lucta primam dedit coronam
et me decoravit inclita effigie ex-aere-ducto-facta:
pancratio autem virorum communi Lyciorum deinde
suscepto, patriae posui amabile simulacrum.
269. ALIUD.
Terrae-aratores binos hosce posui Sagaris
pro bobus viventibus, Docimenos aratores,
quos servavit deus, cum magna-fames per terram
carnivora diraque caedem imponens inevitabilem,
mundum obtinuit totum : mihi fugerunt ex labore -moi Q.
opifices, probi, flavi terrae aratores.
Et boves liberasti, animasque mortalium servasti,
et Galatarum terra duxisti in patriam :
filiumque meum illustrasti inter Trocmos divinos.
Quocirca non magnum donum ego hanc aram posui:
quis enim donum principi deo aequi-pretii inveniret?
270. ALIUD.
Eubuli Pollio filius appellor : est autem patria
.Nysa mihi gloriosa; civitatis me munere-ornavit
[populus
Trallis, in certaminibus intrepidi Herculis.
271. ALIUD.
Aesculapii me famulum taediferum, hospes,
Pisonem vides, equestrem ducem,
functum apud Athenienses magistratu eponymo,
272. ALIUD.
Lucum quidem Musis sacrum dic hunc excrevisse,
libris ostensis istis juxta platanos,
nosque oustodes-esse : et, si genuinus huc amator
venerit, hedera hunc coronamus.
273. ALIUD
et post poplicidam ensem filii, subveni patriae,
occidique Achillem senectutis facundia;
in decimum annum superior fui universis-Graecis;
sed adversus Parcarum colum nemo habet po-
tentiam.
ANTHOLOGLE GR/EG/E APPENDICIS
Εειναγόρου μητρός θ’ Ερμιππίδος, έν ζαθέοισιν
είσε θεαΐν [δαπέδοισιν έόν γεννητήρα Νεό]φρων.
267. ΑΛΛΟ,
Ο’· Τούτον δν είσοράας, τύπον ορθιον Αντωνίνου
Δωρόθεος πτελέη. θήκατο κρυπτόμενον.
268. ΑΛΛΟ.
Παίδων μέν τά πρώτα πάλην έστεψέ με πάτρη
και κύδηνε κλυτή είκόνι χαλκελάτω ’
παγκράτιον δ’ άνδρών κοινόν Λυκίων μετέπειτα
άράμενος πάτρη θήκ’ έρατόν ξόανον.
269. ΑΛΛΟ.
Γειαρότας δοιούς τουσδ’ έθέμην Σάγαρις
αντί βοών ζώντων τούς Δοκιμεΐς άρότας,
ούς έσάωσε θεός ό'τε βουβρωστις κατά γαΐαν
σαρκοβόρος δεινή τε φόνον β αίθουσα άλυκτον,
Γ> κόσμον έπέσχεθε πάντα- έμοί φύγον έκ καμάτοιο
έργατίναι, καλοί, ξανθοί γαίης άροτήρες.
Καί βόας έρρύσω, ψυχάς δέ βροτών έσάωσας,
· καί Γαλατών γαίης ήγαγες ές πατρίδα-
υΐά τ’ έμόν κυδηνας ένί Τρώκμοις ζαθέοισι.
10 Τουνεκεν ού μέγα δώρον έγώ τον βωμόν έ'θηκα ·
τίς γάο δώρον άνακτι θεώ αντάξιον εύοοι; ή· -■· ;
270. ΑΛΛΟ.
{Εύβουλου Πολλίων κληίζομαί’ εστι δέ πάτρη
Νΰσά μοι εύκλείης - πόλιος δ’ έγέρηρέ με δήμος < .
Τράλλέος είν άέθλοισιν άταρβέος ήρακλήος.
| $86*
271. ΑΛΛΟ
Ασκληπιού με δμώα πυρφόρο[ν, ξένε,
ΓΙείσωνα λεύσσεις, ιππικόν [θ’] ή[γήτορα,
άρξαντ’ Αθηναίοις δέ τήν έπ[ώνυμον.
272. ΑΛΛΟ.
Αλσος μέν Μούσαις ιερόν λέγε τούτ’ άνακεΐσθαι,
τάς βίβλους δείξας τάς παρά ταΐς πλατάνοις,
ήμάς δέ φρουρεΐν - καν γνήσιος ένθάδ’ έραστης
έλθη, τώ κισσώ τούτον άναστέφομεν.
273. ΑΛΛΟ.
I
καί μετά λαοφόνον ξίφος υίέος ήρκεσα πάτρη,
κτεΐνα δ’ Αχιλλήα γήραος εύφραδίη ·
5 ές δέκατον δ’ έκράτησα Πανελλήνων ένιαυτόν
προς δέ μίτον Μοιρών οΰτις έχει δυνασιν.
Xenagorae, matrisque Hermippidis filium, invalde-
[divinis
posuit dearum regionibus suum genitorem Neo-
fphron.
267. aliud. u
Hanc quam vides, effigiem erectam Antonini
Dorotheus sub ulmo conditam posuit.
268. ALIUD.
[mihi patria
Puerorum quidem in lucta primam dedit coronam
et me decoravit inclita effigie ex-aere-ducto-facta:
pancratio autem virorum communi Lyciorum deinde
suscepto, patriae posui amabile simulacrum.
269. ALIUD.
Terrae-aratores binos hosce posui Sagaris
pro bobus viventibus, Docimenos aratores,
quos servavit deus, cum magna-fames per terram
carnivora diraque caedem imponens inevitabilem,
mundum obtinuit totum : mihi fugerunt ex labore -moi Q.
opifices, probi, flavi terrae aratores.
Et boves liberasti, animasque mortalium servasti,
et Galatarum terra duxisti in patriam :
filiumque meum illustrasti inter Trocmos divinos.
Quocirca non magnum donum ego hanc aram posui:
quis enim donum principi deo aequi-pretii inveniret?
270. ALIUD.
Eubuli Pollio filius appellor : est autem patria
.Nysa mihi gloriosa; civitatis me munere-ornavit
[populus
Trallis, in certaminibus intrepidi Herculis.
271. ALIUD.
Aesculapii me famulum taediferum, hospes,
Pisonem vides, equestrem ducem,
functum apud Athenienses magistratu eponymo,
272. ALIUD.
Lucum quidem Musis sacrum dic hunc excrevisse,
libris ostensis istis juxta platanos,
nosque oustodes-esse : et, si genuinus huc amator
venerit, hedera hunc coronamus.
273. ALIUD
et post poplicidam ensem filii, subveni patriae,
occidique Achillem senectutis facundia;
in decimum annum superior fui universis-Graecis;
sed adversus Parcarum colum nemo habet po-
tentiam.