DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48285#0247
IN CAPUT II ANNOTATIO.
239
CCXXH-CCXXIH. In via quae Neapoli Nolam ducit.
Ediderunt Capacius Hisl. Neap. t. I, p. 44, Reinesius
Syntag. inscr. cl. XVII, n. 36, p. 824. Ex Reinesio
Fleetwood. Inscriptt. p. 238, 2, Gorius Inscr. Etr.
t. II, p. 43 cum interpretatione Salvinii, ex eoque
Bonada, Anthol. t. II, p. 394. Ex Capacio et Reine-
sio Brunck. Anal. III, p. 313, n. 743, Jacobs. (V.
Animadd. vol. III, P. II, p. 329 sqq.), Append.
n. 327, Franz. Corp. n. 5819, etc. Sunt duo epigram-
mata in eamdem Cleopatram. — Vs. 6. Brunck.
συμφωνίαν έ. μισγε'μεναι; scribendum tamen notat
μιξαμένα « quod refertur ad ά 3 versus ». Kaibel.
συμφωνίαν έρατοίς μειξαμε'να μέλεσι. — Vs. 7. lapis
ΘΑΝΑΤΟ IO, quod mutandum in βιότοιο cen-
sebat Reinesius, probante Fleetwood. qui tamen,
ut postea Kaibel., accepit Walckenarii {Diatr. in
Eurip. p. 236) emendationem Ονητοΐς, omnino inuti-
lem, utpote ubi optimum sensum exhibet Οανάτοιο,
nihil mortis, nihil in morte dulcius esse luce. — Vs. 8.
Bceckh. εύφροσύνας; Kaibel. εύφροσυνά[ν.
OCXXIV. Bandin. Bibi. Med. Laurent. mss. lat.
Catal. t. II, p. 10. (cod. VIII, p. 44) « Licterm
{sic} infra scriptae repertae sunt apud sanctum Feli-
cem ad Emam in quadam marmorea tabula. V. Gori,
Inscriptt. antiq. Etrur. Florent, mdccxxvi, 4°, t. I,
p. 453, n. 97. Corruptam antiquarii incuria et impe-
ritia eleganter docteque restituit et latinis versibus
reddidit Salvinius. >> Bandin. Repetierunt Bonada
Anthol. t. II, p. 391, Brunckius, Anal. III, p. 317,
n. 755, Jacobsius {Animadvv. III, P. II, p. 341), An-
thol. palat. App. n. 341, et Franzius, Corp. inscr. gr.
t. III, p. 940, n. 6310. — Vs. 1. Br., Jacobs., Franz.
άν πως. — Cf. infr. similia canum epitaphia, 294,
345, 361.
CCXXV. Athenis, sub anaglypho prope arcum Ha-
driani invento. Edidit Dodwell. Itin. t. I, p. 387, et
inde Bceckh. Corp. t. I, n. 948. « Adolescens hic ne-
fanda nece periisse videtur, morte fortasse sponte
sumpta. » Bckh. — Ex ipso marmore dedit v. cl. St.
A. Cumanudesin Άττ. έπιγρ. έπιτύμβ. p. 343, η. 2912;
recentius repetiit commentarioque adornavit G. Kai-
oel. n. 116.
CCXX\’I. Romae, in lapide extra portam Salariam
reperto. Fabrettus Inscriptt. p. 288, et post multos
Brunck. Anal. t. III, p. 304, n. 708, et Jacobs. Anthol.
Lips. t. IV, p. 271. {Animadvv. t. III, Part. II, p. 284)
et Append. n. 147. « Positi sunt hinc inde accentus,
quod notabile est. Ceterum epigramma memorabile
et formas Doridis severioris. >> Franz. n. 6241.
— Vs. 1. καλύπτη. — Vs. 3. Dor. χήρα. — Vs. 4.
Franz. : « δεξιάδαν δ’ έτάφη, quod vidit Paciaudus
ap. Bonadam. Eam formam Schol. in Iliad. VII, 15,
sibi videbantur repe.rire : in quo illi certe non tantum
a vero aberrarunt quantum vulgo putatur. Comp.
δεξιάδνιν cum άριστίνδην. » Dorvillii emendatio est. —
Vs. 7. Brunck., Jacobs. etEldick. έπεχώσατο, « contra
marmoris fidem, » ut fatetur Jacobsius.
CCXXVII. Romaerepertum.Welckerus Syllog. inscr.
gr. n. 70, p. 103, edit. ait. Repetiit Franz. in Corp.
inscr. gr. n. 6198 et inde Kaibel. n. 629.
CCXXVIII.fioM?^. Edidit Sirmond. ad Sidon, p. 103,
unde repetiit Jacobs. Paralip. II, n. 68, p. 820,
et Append. n. 380, et Franz. Corp. inscr. gr. t. III,
p. 931, n. 6294. Bene vidit Jacobs. hoc distichon a
quadratario perversum fuisse, et restituit, quod prius
sic legebatur et a Kaibelio ipso n. 630 editum est :
Φιλήτω τόδε σήμα κατοιχομένφ συνομεύνφ
Άβασκαντίς γαμετή, μνημοσύνης ενεκεν.
CCXXIX. « Inter rudera Palaeopolis Corcyrae, in la-
pide valde obliterato quae nunc in museo Prossalendi
servatur. » Edidere multi inter quos Graefius est
{Act. Petropol. vol. VIII, p. 630-647) et Bceckh. Corp.
n. 1907. « Mnaseas manifesto dicitur carmina dida-
ctica composuisse, cosmologica et astronomica,
etiam geometrica, opinor, fere ut Aratus, Eratostbe-
nes, alii. De hoc Mnasea aliunde non constat. » Bckh.
— \ ss. 7-8. Graef. δι[φραγέταν π. ά δ’άμφί γάν τε.
— Vs. 9. Graef. ευ δ’ άηδόνα; lapis : ΕΥΑΑΕΙΝ.
« Nihil succurrit nisi εύοδεΐν; ut sit : prosperum
ipsi successum habere cognovit Homeri chartam, in
qua Odyssea et Ilias, hoc est prospere aemulatus est
heroicam Homeri poesim. » Bckh. Kaibel. εύ[δα]ει
[vo]t. — Vs. 11. id. ό [τρ]ιπλανάτας. — Vs. 12. Lapis
habet AKAPNIA, de quo silet Bceckh., tantum con-
fessus Αιακίδαο Graefio deberi. Corrigebat Hermann.
καί μήνις ά στρατηλατών- ειτ’ άτρεκές; Kaibel. ά κα-
ρμάτων. — Vs. 13. id. μ]άθε[ς] τά παντ’. — Vs 15.
« Εύνομον ex. c. dedi, neque με verum judico, sed
versum ut potui explevi. » Bckh. Welckerus tamen
olim tentaverat όμευνέτιν τ’ έλειψε.
CCXXX. Corcyrae in basi statuae ornatissimae vidit
Cyriacus Anconitanus p. xx, n. 135. Ex eo fonte
dederunt Holsten. Nott. et Castigg. ad Stephan. Byz.
v. Σχερία p. 309, Maffeus in Mus. Veron. p. 65 cum
hac nota : « Latine vertit parum prospere B. Monte-
falcon. in Diario Italic. [p. 428]. Latina et Graeca
in Novo Thesauro [Murator, p. 1079] valde corrupta.
XXX et ultra ab hinc annis lapidem acquisivi sta-
timque ita reddere expertus fui : Quis fuerim quae-
ris, etc. » Se. Maf. — Supra versus scriptum est : Ba-
σιλείδης ετών ΚΓ "Ηρως χάϊρε. — Vs. 1. Boeckh.
supplet δ’ pro τ’. — Vs. 6. Lapis ex Maffeo NAY-
ΤΙΛΙΗΑΥΓΡΗ. Ap. Cyriacum initio versus la-
cuna indicatur. — Vs. 7. Σχερία antiquum Corcyrae
nomen. — Est etiam hoc epigr. ap. Brunck. Anal.
t. III, p. 313, n. 706, Jacobs. {Animadvv. vol. III,
P. II, p. 280), Append. n. 307, Bceckh. Corp. n. 1888
et G. Kaibel. n. 186.
CCXXXI. Prusiae. Edidit Ph. Lebas. Journ. de
Tlnstr. pubi. sept. 1853, p. 577, unde repetitum a
cl. v. Waddington. in Inscriptt. rec. p. 284, n. 1170.
Lebasius fere omnia restituit — Vs. 1. conjiciebat
συνέσπετ’ άταρπιτοσήμων, sed ultimum verbum quod
ipse composuit, difficile admiseris; exempli gratia
aliquid tentavimus, plures locos recordati, ubi de
parca, de sorte, deo quodam aut fato βάσκανος dici-
tur, cum genitivo rara quidem structura, sed in LEmi-
liani epigrammate {Anthol. Pal. IX_, 736] legitur
κώμων βάσκανος. G. Kaibel. n. 413 : 'Ω Σ]οφι[η] καί
Μο[ϋ]σα συνέ[σ]πε[το καί κλέ]ος έ[ργ]ων. — Vs. 2. id.
τ[ρ]ίς έ[πτ]αέτην... —Vss. 3-4, sic primum restituerat
Lebas. :
ω γόον, τώ γ' υμέναιον, έδαδουχήσατο μήτηρ,
οίκτρά δ’ ό σΰγγενετήρ χρύσιον ώλέσατο.
Vs. 4. Kaibel. Χρυσίον ίΙΔΕΣΑΤΟΣ, et in notis
conjicit οίκτροτάτω. — \s. 8. δοκός, telum s. δόκος,
laqueus, Archilochi est, pro quo tamen Kaibel. μόρον,
ubi lapis ΔΟΚΟΥ.
CCXXXII. Cyrenis. Pacho Itin. marm. Cyren.,
etc. tab. LX1I, 1, Letronn. Journ. des Sar.
| 1 828 et Welcker. Syllog. epigr. gr. ed. ait. p. 71.
239
CCXXH-CCXXIH. In via quae Neapoli Nolam ducit.
Ediderunt Capacius Hisl. Neap. t. I, p. 44, Reinesius
Syntag. inscr. cl. XVII, n. 36, p. 824. Ex Reinesio
Fleetwood. Inscriptt. p. 238, 2, Gorius Inscr. Etr.
t. II, p. 43 cum interpretatione Salvinii, ex eoque
Bonada, Anthol. t. II, p. 394. Ex Capacio et Reine-
sio Brunck. Anal. III, p. 313, n. 743, Jacobs. (V.
Animadd. vol. III, P. II, p. 329 sqq.), Append.
n. 327, Franz. Corp. n. 5819, etc. Sunt duo epigram-
mata in eamdem Cleopatram. — Vs. 6. Brunck.
συμφωνίαν έ. μισγε'μεναι; scribendum tamen notat
μιξαμένα « quod refertur ad ά 3 versus ». Kaibel.
συμφωνίαν έρατοίς μειξαμε'να μέλεσι. — Vs. 7. lapis
ΘΑΝΑΤΟ IO, quod mutandum in βιότοιο cen-
sebat Reinesius, probante Fleetwood. qui tamen,
ut postea Kaibel., accepit Walckenarii {Diatr. in
Eurip. p. 236) emendationem Ονητοΐς, omnino inuti-
lem, utpote ubi optimum sensum exhibet Οανάτοιο,
nihil mortis, nihil in morte dulcius esse luce. — Vs. 8.
Bceckh. εύφροσύνας; Kaibel. εύφροσυνά[ν.
OCXXIV. Bandin. Bibi. Med. Laurent. mss. lat.
Catal. t. II, p. 10. (cod. VIII, p. 44) « Licterm
{sic} infra scriptae repertae sunt apud sanctum Feli-
cem ad Emam in quadam marmorea tabula. V. Gori,
Inscriptt. antiq. Etrur. Florent, mdccxxvi, 4°, t. I,
p. 453, n. 97. Corruptam antiquarii incuria et impe-
ritia eleganter docteque restituit et latinis versibus
reddidit Salvinius. >> Bandin. Repetierunt Bonada
Anthol. t. II, p. 391, Brunckius, Anal. III, p. 317,
n. 755, Jacobsius {Animadvv. III, P. II, p. 341), An-
thol. palat. App. n. 341, et Franzius, Corp. inscr. gr.
t. III, p. 940, n. 6310. — Vs. 1. Br., Jacobs., Franz.
άν πως. — Cf. infr. similia canum epitaphia, 294,
345, 361.
CCXXV. Athenis, sub anaglypho prope arcum Ha-
driani invento. Edidit Dodwell. Itin. t. I, p. 387, et
inde Bceckh. Corp. t. I, n. 948. « Adolescens hic ne-
fanda nece periisse videtur, morte fortasse sponte
sumpta. » Bckh. — Ex ipso marmore dedit v. cl. St.
A. Cumanudesin Άττ. έπιγρ. έπιτύμβ. p. 343, η. 2912;
recentius repetiit commentarioque adornavit G. Kai-
oel. n. 116.
CCXX\’I. Romae, in lapide extra portam Salariam
reperto. Fabrettus Inscriptt. p. 288, et post multos
Brunck. Anal. t. III, p. 304, n. 708, et Jacobs. Anthol.
Lips. t. IV, p. 271. {Animadvv. t. III, Part. II, p. 284)
et Append. n. 147. « Positi sunt hinc inde accentus,
quod notabile est. Ceterum epigramma memorabile
et formas Doridis severioris. >> Franz. n. 6241.
— Vs. 1. καλύπτη. — Vs. 3. Dor. χήρα. — Vs. 4.
Franz. : « δεξιάδαν δ’ έτάφη, quod vidit Paciaudus
ap. Bonadam. Eam formam Schol. in Iliad. VII, 15,
sibi videbantur repe.rire : in quo illi certe non tantum
a vero aberrarunt quantum vulgo putatur. Comp.
δεξιάδνιν cum άριστίνδην. » Dorvillii emendatio est. —
Vs. 7. Brunck., Jacobs. etEldick. έπεχώσατο, « contra
marmoris fidem, » ut fatetur Jacobsius.
CCXXVII. Romaerepertum.Welckerus Syllog. inscr.
gr. n. 70, p. 103, edit. ait. Repetiit Franz. in Corp.
inscr. gr. n. 6198 et inde Kaibel. n. 629.
CCXXVIII.fioM?^. Edidit Sirmond. ad Sidon, p. 103,
unde repetiit Jacobs. Paralip. II, n. 68, p. 820,
et Append. n. 380, et Franz. Corp. inscr. gr. t. III,
p. 931, n. 6294. Bene vidit Jacobs. hoc distichon a
quadratario perversum fuisse, et restituit, quod prius
sic legebatur et a Kaibelio ipso n. 630 editum est :
Φιλήτω τόδε σήμα κατοιχομένφ συνομεύνφ
Άβασκαντίς γαμετή, μνημοσύνης ενεκεν.
CCXXIX. « Inter rudera Palaeopolis Corcyrae, in la-
pide valde obliterato quae nunc in museo Prossalendi
servatur. » Edidere multi inter quos Graefius est
{Act. Petropol. vol. VIII, p. 630-647) et Bceckh. Corp.
n. 1907. « Mnaseas manifesto dicitur carmina dida-
ctica composuisse, cosmologica et astronomica,
etiam geometrica, opinor, fere ut Aratus, Eratostbe-
nes, alii. De hoc Mnasea aliunde non constat. » Bckh.
— \ ss. 7-8. Graef. δι[φραγέταν π. ά δ’άμφί γάν τε.
— Vs. 9. Graef. ευ δ’ άηδόνα; lapis : ΕΥΑΑΕΙΝ.
« Nihil succurrit nisi εύοδεΐν; ut sit : prosperum
ipsi successum habere cognovit Homeri chartam, in
qua Odyssea et Ilias, hoc est prospere aemulatus est
heroicam Homeri poesim. » Bckh. Kaibel. εύ[δα]ει
[vo]t. — Vs. 11. id. ό [τρ]ιπλανάτας. — Vs. 12. Lapis
habet AKAPNIA, de quo silet Bceckh., tantum con-
fessus Αιακίδαο Graefio deberi. Corrigebat Hermann.
καί μήνις ά στρατηλατών- ειτ’ άτρεκές; Kaibel. ά κα-
ρμάτων. — Vs. 13. id. μ]άθε[ς] τά παντ’. — Vs 15.
« Εύνομον ex. c. dedi, neque με verum judico, sed
versum ut potui explevi. » Bckh. Welckerus tamen
olim tentaverat όμευνέτιν τ’ έλειψε.
CCXXX. Corcyrae in basi statuae ornatissimae vidit
Cyriacus Anconitanus p. xx, n. 135. Ex eo fonte
dederunt Holsten. Nott. et Castigg. ad Stephan. Byz.
v. Σχερία p. 309, Maffeus in Mus. Veron. p. 65 cum
hac nota : « Latine vertit parum prospere B. Monte-
falcon. in Diario Italic. [p. 428]. Latina et Graeca
in Novo Thesauro [Murator, p. 1079] valde corrupta.
XXX et ultra ab hinc annis lapidem acquisivi sta-
timque ita reddere expertus fui : Quis fuerim quae-
ris, etc. » Se. Maf. — Supra versus scriptum est : Ba-
σιλείδης ετών ΚΓ "Ηρως χάϊρε. — Vs. 1. Boeckh.
supplet δ’ pro τ’. — Vs. 6. Lapis ex Maffeo NAY-
ΤΙΛΙΗΑΥΓΡΗ. Ap. Cyriacum initio versus la-
cuna indicatur. — Vs. 7. Σχερία antiquum Corcyrae
nomen. — Est etiam hoc epigr. ap. Brunck. Anal.
t. III, p. 313, n. 706, Jacobs. {Animadvv. vol. III,
P. II, p. 280), Append. n. 307, Bceckh. Corp. n. 1888
et G. Kaibel. n. 186.
CCXXXI. Prusiae. Edidit Ph. Lebas. Journ. de
Tlnstr. pubi. sept. 1853, p. 577, unde repetitum a
cl. v. Waddington. in Inscriptt. rec. p. 284, n. 1170.
Lebasius fere omnia restituit — Vs. 1. conjiciebat
συνέσπετ’ άταρπιτοσήμων, sed ultimum verbum quod
ipse composuit, difficile admiseris; exempli gratia
aliquid tentavimus, plures locos recordati, ubi de
parca, de sorte, deo quodam aut fato βάσκανος dici-
tur, cum genitivo rara quidem structura, sed in LEmi-
liani epigrammate {Anthol. Pal. IX_, 736] legitur
κώμων βάσκανος. G. Kaibel. n. 413 : 'Ω Σ]οφι[η] καί
Μο[ϋ]σα συνέ[σ]πε[το καί κλέ]ος έ[ργ]ων. — Vs. 2. id.
τ[ρ]ίς έ[πτ]αέτην... —Vss. 3-4, sic primum restituerat
Lebas. :
ω γόον, τώ γ' υμέναιον, έδαδουχήσατο μήτηρ,
οίκτρά δ’ ό σΰγγενετήρ χρύσιον ώλέσατο.
Vs. 4. Kaibel. Χρυσίον ίΙΔΕΣΑΤΟΣ, et in notis
conjicit οίκτροτάτω. — \s. 8. δοκός, telum s. δόκος,
laqueus, Archilochi est, pro quo tamen Kaibel. μόρον,
ubi lapis ΔΟΚΟΥ.
CCXXXII. Cyrenis. Pacho Itin. marm. Cyren.,
etc. tab. LX1I, 1, Letronn. Journ. des Sar.
| 1 828 et Welcker. Syllog. epigr. gr. ed. ait. p. 71.