Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

159

ΕΠΙΓΡΛΦΑΙ ΕΚ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

160

Της επιγραφής ταύτης τά μεν γράμματα, άπο-
λήγοντα εις γλωχί'νας , δεικνύουσι χρόνους ταπει-
νούς, άλλα τά εν δ' και ε' στίχω Α I Ρ Ε I Ν και
Ε Υ Τ Υ Χ Ω Μ, αντί αίρεΐν και εΰτνχώτ άρχαιο-
πρεπή. *Αν δε μή εχωμεν προ οφθαλμών , ώς δύ-
ναται τις νά ύποπτεύση, λείψανον έμμετρου επι-
γράμματος έν δωρική διαλέκτω, οία προσήκε πάν-
τως τοΓς ΜεγαρεΟσι, το έν τω β' στίχω δαίίον
εμφαίνει ίσως δτι και το μεγαρικόν μηνολόγιον
περιείχε μήνα Αάλιον, πράγμα περί οδ εγώ τού-
ιστον ούδεμίαν έ'χω άλλοΟεν είδησιν.

3 Ν + Η Π Ο Λ I

ν τ Η εο ι κο υλλ

-1 θ 6 Ν Τ Ο Ο ΤΟ
Υ Ζ ω Ο I Μ ο Υ

> + ή πόλ-.(ς
της οικουμένης
η)θέντος το
; κυρο)ΰ Ζωιίμου.

Της έπιγραφής ταύτης εκτυπον χάρτινον ελαβον
έκτειχίσας τον έφ'ού έπιγέγραπται λευκόν λίθον εκ
τοΰ οικίσκου τοΟ ιερέως Α. Παππαγγελη έν Γερ-
μενω [{), παρά την Άκρόπολιν και τό μακρόν τεί-
χος των Αίγοΰθένων , εν θ α και εύρέΟη. Και ή κο-
λοβή δέ αύτη επιγραφή, προς τοίς άλλοις τοις μέ-
χρι τούδε γνωστοΐς τεκμηρίοις , αποδεικνύει δτι,
και έπί Βυζαντίων κατοικουμένη , είχε σημασίαν
τινά ώς στρατηγική έπί τοΟ κορινΟιακοΟ κόλπου
Οέσις ή των Αϊγοσθενιτών οχυρά πόλις.

Προ τοΰ άρθρου τηβ έν τω β' στίχω φαίνεται
σω'ζόμενον τό δεξιον σκέλος Α, ώς και προ τοΟ θέν-
ζος τοΟ γ' στίχου διακρίνονται ίχνη Η. Και πιθανή
μέν μοι φαίνεται ή ύπό τοΰ κ. Σ. Α. Κουμανούδη
ύποδειχθεϊσά μοι συμπλήρωσις « σωτήρα) της οί-
κονμενης . . . έπ(,αε2τ})θεντος το[ν οτρατ-ηγον της

(1) Ούτως ονομάζεται δπό των περιοίκων τό με'ρος, Γίρμενός, και
ουχί Γιρμαγό<;.

πόΛεοκ », κατά τήν έν β. I. Ο. του Βθ6θ1ί1ι ύπ'άρ.
1079 μεγαρικήν έπιγραφήν. Αμφίβολος δέ λίαν ή
έν τω πρώτω στίχω συμπλήρωσις Αίγοσθενιτώ)γ,
εις ην άπ άρχή'ς ό νοΟς μου έτράπη, και ούδέν άπί-
Οανον τό σω'ζόμενον έν άρχή τοΰ α' στίχου }Ν,
ν' άποτελή τήν κατάληςΊν ενικής αιτιατικής οηλού-
σης τό όνομα του διά της έπιγραφής τιμωμένου
προσώπου ή τό αξίωμα αύτου. Έν δέ στίχω δ'
συνεπλήρωσα κνρο)ν (ή λέξις άπαντα κατά τον
50ν μ. Χ. αιώνα), καταληφθείς ύπέρ τό μέτρον ίσως
ύπό βυζαντίου ζήλου" αλλά δύναται τις και νά ύπο-
νοήση ότι εκείτο εκεί τό άρθρον τοΰ, δήλου ν ότι δ
στρατηγός της πόλεως δεν ώνομάζετο Ζώσιμος,
άλλ' ήν υίός Ζωσίμου. Ζώσιμος ρι·£ΕΓβ<3ί.ιΐ3 ΕρίΓΐ.
ύπό τους αυτοκράτορας Βαλεντινιανάν και Βάλεντα.
(364-378 μ. Χ.) αναφέρεται έν τω θεοδοσιανω
Κώδικι VI. 31 ΜΙ. 10. '

Έν τω νοτιοανατολικω, τω και σχεδόν άκεραίω
πύργφ της τών Αίγοσθένων ακροπόλεως, έπί λίθου
λευκοΟ τετραγώνου νεωστί (φθινόπωρον 1884) έξα-
χθέντος έκ του μεταγενεστέρου (βυ'ζαντιακοΰ) τοί-
χου, τοΟ χωρίζοντος εις δύο το ένδον του πύργου,,
άνέγνων τήν έπομένην άνέκδοτον έπιγραφήν"

Μ Ε Λ I . Σ Α
Μ Ε Λ Ω Ν Ο Σ

Μέ1ί(α)σα ΜέΛωνος, προδήλως έπιτυμβίαν.

Ή έν τω τελευταίφ τεύχει της εφημερίδος ταύ-
της (1885, β' σελ. 127) δημοσιευθείσα μεγαρική
επιγραφή προεξεδόθη ύπ' έμου έν τω Παρταοσ&
(ετος 1882 σελ. 856-857) μετά διαφόρου ανα-
γνώσεως το0 ονόματος της ίερείας" ΟΤΤΤΕΛΛΙΑΜ
ΦΙΛΑΝ ΟΥΙ.. και μετ' ειδήσεων περίτε του τό-
που της εύρέσεως της έπιγραφής και περί τοΟ»
τόπου της ύπάρ?εως του έλλείποντος τμήματος
αυτής.

Σ. Ν. Δραγούμης.

λα./