Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1885)

ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΕΝ ΕΛΕΤΣΙΝΙ

178

τούτων Φωνών ήθέλησεν Ό τεχνίτης πολεμικάς
κραυγάς βαρβάρου λάου νά ύποδηλώση. Τά παρά
τάς μή έφιππους άπομιμοΟνται μάλιστα κάπως
αύτον τον ήχον του σαλπίσματος.

Και ταΟτα μεν τά έν τούτω τω τευχει της Αρχ.
Εφημερίδος δημοσιευόμενα θραύσματα αγγείων"
άλλοτί δέ και άλλα τινά ίσως θά καταστήσωμεν
δϊ εικόνος γνωστά τοίς άναγνώσταις αύτης. Αλλά
τοΟ λόγου αρχόμενος έσημείωσα δτι και πινακίων
τεμάχια ήλΟον εις φως έν ταΐς Έλευσινιακαΐ'ς άνα-
σκαφαϊς (ολίγα δυστυχώς και ταύτα ήκρωτηρια-
σμένα) τούτων δέ και δηυ,οσιεύομεν επί του παρόν-
τος (ίυο τά περιεργότερα έκ των εύρεθέντο->ν μέχρι
τοΟ χρόνου καθ'ον εϊ"/ον σχεδιογραφηθη οί πίνακες.

Εν τω πρώτω αύτών (Πίν. 8,4) κατά το πλεί-
στον, ώς βλέπει δ αναγνώστης, σωζομένω, εικονί-
ζονται δύο γυναίκες ορθιαι και έν τοιαύτη θέσει, ώσεί
ή προςτάριστερά τοΟ' όρώντος (ήτις και νεωτέρα πως
φαίνεται ούσα) άκροάται της ετέρας σοβαρώς προς
αυτήν λαλούσης και οιονεί παραγγελίας τινάς ή
διαταγάς διδούσης, ώς ή άνύψωσις της δεξιάς χει-
ρός φαίνεται ύποδηλοΰσα" ή προς τάριστερά είχε
και τάς δύο χ_εΐρας προς τά κάτω και ίσως συμπε-
πλεγμένας άλλήλαις, ώς ποιοΰσι τοΟτο συνήθως οί
προσεκτικώς και μετά σεβασμού άκροώμενοί τίνος.

Περί της καθόλου τέχνης του πινακίου περιττον
και νά καμω λόγον' άπλοΟν έπί της εικόνος βλέμμα
διδάσκει ότι οχι μόνον δ ρυθμός αύτοΰ είναι πάνυ
αρχαϊκός, αλλά και ή εργασία επιπόλαιος και ήκι-
στα επιμελής. Αί μορφαί έπί κορροϋ εδάφους είναι
βεβαίως έν τω συνόλω αύτών μέλαιναι, αλλά πλήν
των γυμνών μερών τοΟ σώματος, άτινα, ώς εικός,
λευκά έγραψεν Ό τεχνίτης,και το ένδυμα της προς
τά αριστερά γυναικός καθ' ό'λον τον θώρακα έχει
ιώδες χρώμα" ίσως δέ και της προς τά δεξιά το
ένδυμα τον αύτον είχε χρωματισμόν, διότι πλήν
.της κατά τον λαιμον ωας ιώδη έχούσης χρωματι-
σμον, και στίγματά τινα τοΟ αύτου χρώματος είναι
διακεχυμένα έδώ και έκεΐ έπί τοΟ θώρακος, άτινα
δεν φαίνονται τεθέντα κόσμου χάριν , ουδέ πάλιν
δύνανται νά ύποτεθώσιν ώς εξ απροσεξίας προελ-
θόντα' διά ταινιών δέ ή απλών γραμμών ϊώόονς ή
Λενκον χρώυ.ατος κοσμείται και τό ποΛοειδές κα-

ΕΨΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1885.

λυμμα της κεφαλής αμφοτέρων των γυναικών (1).
Παρά τάς κεφάλας τών είκον.ζομένων, κατ'αύτάς
τάς όπάς, άφ' ων το πινάκων άνηρτατο, έγραψεν
δ τεχνίτης δύο δυσδιάκριτα (στεφάνους;) πράγματα
ώς κρεμάμενα.

Τό δέ ένΠίν. 9ίΊ2"καί 12* ) άπεικονισθέν πινα-
κίδος τεμάχιον είναι διά τε άλλα και διότι έ'φερεν άμ-
φοτέρωθεν γραφάςπερίεργον (2). Και έν μέντή ετέρα

(1) Διά γραμμής λευκοΰ χρώματος χωρίζεται και 5] ώα άπό τοΰ άλ-
λου ε'νούματος' δύο δέ άλλα ιώδους χρωματισμού στίγματα κατ'αυτήν
τήν μέλαιναν κόμην αμφοτέρων τών εικονιζόμενων τί άλλο δύνανται να
σημαίνωσιν ή ότι ε'κεΐ κατά τους ώμους ή κόμη δια-/(οριζόμενη εις πλο-
κάμους άφινε νά φαίνηται τό ιώδες ένδυμα ; Έν τη προς τά δεξιά ΰπάρ-
νουσι κατά την τών μαστών περίπου χώραν, Ι'σως προς αυτό τοΰτο,
εις ένόειξιν δηλ. αύτών ήτοι της Οέσειός των, δύο κυκλοειδή σχήματα
υπό στιγμών λευκοί; χρώματος αποτελούμενα. "Ενεκα πυρός τά χρώ-
ματα εν γένει της τζινακίδΌς κατέστησαν λίαν αμυδρά.

(2) Τό πράγμα ήτο ούχ'ι σπάνιον εν 'Ελευσϊνι,ώς φαίνεται, διότι και
τρία άλλα τεμάχια ού'τε πρός άλληλα ού'τε πρός τό ήμε'τερον προσαρ-
μόζοντα και ευρεθέντα τά μέν δύο εσχάτως έν τη έπιχώσει τοΰ δαπέδου
του Ναοΰ, τό δέ τρίτον ό'που και τό περί ού ενταύθα ό λόγος ή*οι έν
τω μεταξύ της ΒΑής γο^νίας τοΰ' Ναοΰ και τοΰ έξ ωμών πλίνθων τοί-
χου έπιχώσει, φέρουσιν ο;σαύτως άμφοτέρωΟεν εικόνας. Πλήν δέ τού-
των ήλΟον εις φως έκ τών ανασκαφών και έτερα 10-12 ακόμη πινακί-
δων θραύσματα ών άξια μνείας είναι ]) τρία τεμάχια προσαρμόζοντα
πινακίδος λεπτής (πάχ. 0,002 περίπου) έφ' ής (τό έδαφος είναι ωσαύ-
τως κιρροτ) σώζονται τά λείψανα γυναικείας μορφής διάδημα φορούσης
και τήν κόμην έχούσης όπισθεν καθ' όν τρόπον ό όισκοϋό.Ιος τοΰ Δι-
πύλου (Άρχ. Έφημ. II. Β. 1872 σελ. 480 = Ονβΐΐ36θΙί ΟλΙ-Ογ.
Ρ1. I, σελ. 152) και ό'πισΟεν αύτής ανδρός κρατούντος σκήπτρον με-
ταξύ δέ τούτου και τοΰ πρός τά δεξιά τοΰ όρώντος χείλους τής πινακί-
δος άναγινώσκονται καΟέτιυς ήτοι από τά άνω πρός τά κάτω γεγραμ-
με'να τά γράμματα Ε V Φ 1 V Ε Τ Ο. "Ισως δέ εις τήν αύτήν πινακίδα
ανήκει και έτερον τεμανιον, εφ1 ού σώζεται τό κατώτερον μέρος τοΰ
σώματος μετά τών ποδών ανδρός, όστις έπίσης έκράτει σκήπτρον, και
άναγινώσκεται τό γράμμα Κ. Πιθανόν λοιπόν ή επιγραφή νά έφΟέγγετο
Ενφ'ϋετος έγραψεν ή ΕνφΊΛετοο, ετζοίησεν και κατ' ακολουθίαν και
έτερου αγνώστου μέχρι τοΰδε άλλαχόθεν, καθόσον έγώ οΐδα, άγγειο-
π.Ιάστον ή αγγειογράφου τό ό'νομα νά μας φανερόνη ή Έλευσινιακή
πινακίς. 2) Τεμάχιον (τά 2/5 περίπου τοΰ όλου, ο^ς εικάζω) όλως άπλής
και άνευ ούδενός γανώματος πινακίδος, έφ' ής άνάγλυπτος παράστασις
ανδρός (τύπος ταπεινός) έφ' άρματος· τό άρμα διακρίνεται αρκετά κα-
λώς και δεικνύει τινά ομοιότητα πρός τόν τύπον μιας τών έπιτυμβίων
στηλών τών Μυκηνών (δϋΙιΗοΐΐαηη Μ}Ό(5ηΘ8 σχ^. 140)' άσαφέστερόν
πως διακρίνεται ό άνήρ στάσιν έχων παράδοξον, υψών δηλ. τό δεξιόν
σκέλος και στηρίζων τόν πόδα (τόν δεξιόν) κατά τό άνώτατον άκρον τοΰ
έμπροσΟίου μέρους τής έ-ιδιφρώδος (Ηο11η§. ΗοΠΙ. ΕρΟδ σελ. 90)'
παράδοξον δέ. ότι ενώ κατά τό λοιπόν σώμα ούδένα φαίνεται φέρουν
όπλισμάν ά άρματηλάτης έπ'ι τής κεφαλής διακρίνεται τι κάλυμμα περι-
κεφαλαία όμοιον, έκτός έάν τής κόμης μάλλον δηλωτικά είναι τά έκεΐ
Ινόρώμενα ('ίδε και κατωτε'ρω σελ.1 82 σημ.). Τών ίππων ή τοΰ ί'ππου τό
πλείστον .έξέλιπε, δύσκολον δέ νά ρηΟή άν αί δύο μακρα'ι μέχρις εδά-
φους καμπύλαι πως γραμμαι αι ψαύουσαι σχεδόν τόν τρθ"/όν εικονίζούσε
τους πόδας ή μάλλον τάς ούράς αύτών. 3) Τεμάχιον πινακίδος (τό
άνώτερον ήμισυ περίπου) έπίσης άπλώς και βαναυσικώς εΐργασμένης,
εφ' ής δύο μορφαι (γυναικεΐαι), έρυβρώ χρώματι έξιτήλω και διά τής

12