Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

13

ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

14

τοΟ θρόνου και έν τή διαθέσει των ποδών του τοΟ έδάφους του ανάγλυφου" κατ' άκολουθίαν έδύ-

ΆσκληπιοΟ. νατο δ τεχνίτης να παραστήση το εν σκέλος του

Έν ω έν τω πρώτω αναγλύφω ό θρόνος, έφ, ου αγάλματος παρά τό έτερον. Τό άλλο δμως άνά-

-κάθηται δ θεός, έχει άπλουν σχήμα έδρας (δμοιά- γλυφον δεν εϊνε τοσοΰτον εκτυπον' οΰτω δε έλλεί-

ζει προς τάς νυν έν χρήσει παρ' ήμϊν καρέκΛαο), ψει χώρου, έλλείψει δηλ. του αναγκαίου βάθους,

έν τψ προκειμένω έχει το κατ1 εξοχήν ιδιάζον τω ήναγκάσθη δ τεχνίτης νά παραστήση τον ένα πόδα

'θρόνω σχήμα, έχει δηλ.τούς'πόδας και τό έρεισμα έπί του ετέρου.

των νώτων κάθετα, εϊνε τετορνευμένος, και έχει Τό προκείμενον άρα άνάγλυφον ώςπρόςτό σχήμα

έρεισμα και δια τάς χείρας, ό απολήγει εις τά έμ- τοΟ θρόνου και ώς προς την διάταξιν τών σκελών

προς εϊς κεφαλήν κριοΟ και υποβαστάζεται Οπό Σφιγ- του Ασκληπιού παρέχει ήμΐν εικόνα του πρωτο-

γός.Προφανέςδέ εϊνε οτι τοιούτος μεγαλοπρεπής θρό- τύπου πιστοτέραν ή τό έτερον άνάγλυφον. Οΰτω

νος, και ούχί ό άπλοΟς έκεΐνος του πρώτου άνα- δ' έχοντος τοΟ πράγματος φρονώ δ'τι και ώς προς

γλύφου, ήρμοζεν εις τό χρυσελεφάντινον άγαλμα τον στέφανον, όν έφερεν ό Ασκληπιός επί της κε-

τοΟ ΆσκληπιοΟ. Σημειωτέον δε δ'τι δ θρόνος ούτος φαλής, και ώς προς τήν διάταξιν της κόμης τό

•ομοιάζει τω έπί νομισμάτων της Ηλείας είκονιζο- άνάγλυφον τοΟτο άναπαριστα πιστώς τά πρωτότυ-

μένω θρόνω του έν Ολυμπία χρυσελεφάντινου πον' υστερεί ίσως τούτο ώς προς τό ύποπόδιον, δ

■αγάλματος τοΟ Διός. Ότι δέ δ ύπό του θρασυμή- θά υπήρχε πιθανώς έν τω πρωτοτύπω οίον άναπα-

δους ποιηθείς Ασκληπιός θά εϊχεν δμοιότητά τινα ριστα αύτό τά έτερον άνάγλυφον.
πράς τον Δία του Φειδίου, έδήλωσα έν τη Εφ)}- Ύπο τεχνικήν δ' εποψιν έξεταζόμενον τά προκεί-

^ιερίδι ταύτη, 1885, σ 48 κ. έξ. μενον άνάγλυφον φαίνεται άληθώς έργον ούχί ρω-

Έν τω πρώτψ άναγλύφω δ Ασκληπιός κάθη- μαϊκής άλλ' ελληνικής έποχής' ίσως εϊνε σύγχρο-

ται έχων τον άριστεράν πόδα έπί τοΟ δεξιού' άλλ' νον τω έτέρω άναγλύφω, πάντως δμως δεν εϊνε

η διάταξις αύτη τών ποδών ού μόνον δεν ήρμοζε πολύ μεταγενέστερον αύτου.

τω μεγαλοπρεπώς καθημένω θεώ., άλλά κατέ- Ώς προς δέ τον ποιήσαντα τό πρωτότυπον Θρα-

I

στρέφε και τήν συμμετρίαν , διότι κατά τό δε- συμήόην παραπέμπω τον άναγνωστην εις τά έν τω

ξιόν τω θεατή μέρος του θρόνου θά υπήρχε πολύς βιβλίω μου ΓΛντττά τον Έθν. Μουσείου, άρ. 173

χώρος κενός. Τήν διάταξιν τών ποδών τοΟ χρυσέ- (πρβ. και Ροαίΐΐβδ <1Έρϊ(1αιΐΓβ, σ. 87, στ. 45 \

λεφαντίνου άγάλματος δεικνύει ήμΐν το δεύτερον Έν τή έπιγραφή δηλ. τή άναγραφούση τάς δαπά-

άνάγλυφον. Έν τούτω δηλ. δ άριστεράς πους δεν νας του ναοΟ του Ασκληπιού γίνεται μνεία αύ-

•είνε έπί του δεξιού άλλά παρ' αύτόν και δή εις τά του τούτουτου θρασυμήδους άναλαβόντος,ώς έργο-

εσω κεκλιμένος. Σημειωτέον δέ δ'τι έδυνήθη δ τε- λάβου, τήν κατασκευήν της οροφής και τών θυ-

;χνίτης έν τω άναγλύφω τούτω νά μή άπομακρυν- ρών του ναοΰ, δι ας έγένετο χρήσις έλέφαντος

θη του πρωτοτύπου έν τή διατάξει τών ποδών, διότι πιθανώς δέ και χρυσού,
τό άνάγλυφον εϊνε τοσοΟτον έκτυπον ώστε τό κάτω

^μέρος τοΟ σώματος του θεοΰ εϊνε άποκεχωρισμένον II· ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ.