Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

99

ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΝ

100

σπίδας), παρίστησιν ή ημετέρα είκών" έποίησε δέ Δια τούτων ο Ποιητής εννοεί δτι ό Άχιλλεύς,

αύτούς γυμνούς ο δημιουργός του αγγείου, εύρων δτε έπήδησεν εις τον Σκάμανδρον, είχε μόνον ο-

έν τη Ίλιάδι γυμνον άποκαλούμενον τον Αυκάωνα, πλον το ξίφος, ούχι δέ δτι ην και άνευ κράνους,

τον μη φέροντα αμυντικά όπλα' θώρακος, περικνημίδων, πεδίλων, χιτώνος, έν ένι

»γυιχνόν, άτερ κόρυθός τε και άσπίδος, ούδ' εχεν εγχος, λόγω γυμνός. Αλλ ίσως και έν γνώσει ό καλλι-

» αλλά τά μεν ρ' άπο πάντα χαααί βάλε .... Φ. 50. τέχνης παρεξήγησε τον Ποιητήν, θέλων έν τω γυ-

ΤαΟτα άναμιμνήσκουσί μοι γραφήν ήν είδον προ μνώ Αχιλλεϊ έπιδεϊξαι εύφυ'ίαν περι τήν τέγνην.

«των παριστασαν τον Αχιλλέα δλως γυμνόν, ξι- Και τό εύρημα όθεν τοΰτο το έκ Μυκηνών έπί-

φος μόνον έχοντα, τον δέ κολεον του ξίφους δυσε- κουρον μέν έρχεται ήμϊν, ώς συναδον τη Ίλιάδι,

ξηγήτως έξηρτημένον από τοΰ γυμνοΰ σώματος άπελπι δέ τοις άναμένουσι τήν άνακάλυψιν τοΟ

του ήρωος. Ό τεχνίτης, έκ των γνωστών τότε ζών- ΌμηρικοΟ Ίλ ίου έπί των λόφων τοΟ Ίσαρλήκ,

των άγαλματοποιών έποίησεν ούτω τον Αχιλλέα ενθα ούτε πηγαί, ούτε έρινεο! ύπάρχουσι.
κακώς έξηγήσας τα επη της Ίλιάδος"

» . . . . ό δ' έ'σθορε, δαίαονι Ισος, Γ. ΝίΚΟΛΑΪΔΗΣ

»φασγανον οίον εχων .... Φ. 18-19.

ΤΟ ΓΟΡΓΟΝΕΙΟΝ

ΕΝ ΤΩΙ ΕΚ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΨΗΦΙΔΩΤΟΙ

(Πίν. 4)

Κατά τον Ίούνιον του 1892 ό κ. Ίάκωβ. Δρα-
γάτσης ποιούμενος άνασκαφάς έν Πειραιεϊ προς τήν
Δυτικήν Παραλιαν της Ζέας έπι τών φαινομένων
ιχνών οικοδομής ρωμαϊκών χρόνων έν οϊκοπέδω
Αγγέλου Καμπα κατ' έντολήν της έν Αθήναις
έδρευούσης Αρχαιολογικής Εταιρίας άνέσκαψε και
εις φώς ήγαγε μωσαϊκον καλής τέχνης φέρον έν τώ
κέντρω συσπειρουμένου άκτινοειδους κοσμήματος,
άποτελουμένου έκ τριγωνικών αβακίων διαφόρων
χρωμάτων αμοιβαίως έναλλασσομένων, κεφαλήν
Μεδούσης ύψους 0,65. Έν ταϊς γωνίαις του ορθο-
γωνίου τετραγώνου, δπερ περιβάλλει τό δλον μου-
σείωμα,εινε έψηφοθετημένα τέσσαρα μεγάλα φύλλα
κισσού. Η ψηφιδόθετος κεφαλή της Μεδούσης ήγο-
ράσθη χρήμασι της Άρχ. Εταιρίας (άντί δρ. χι-
λίων) και άρθεΐσα έκ της θέσεως, ενθα εύρέθη, με-
τηνέχθη εις το Κεντρικόν Μουσεϊον, δπου έτοποθε-
τήθη μετά πλείστης έπιμελείας έν τω κέντρω τοΰ
έδάφους της αιθούσης τών Κοσμητών

Ή κεφαλή της Μεδούσης είνε κατεσκευασμένη

< Πρβλ. Δελτ. Άρχαιολ. 1893 σελ. 23 άριθ. 7.

έκ )ίαν σμικρών ψήφων, κατά τό τέταρτον περί-
που μικροτέρων τών τό δλον μουσείωμα άπαρτι-
ζουσών.Είνεδέ αύται ευάριθμων σχετικώς ύποχρώ-
σεων,οιον λευκοΟ, βαθυκυάνου, κεραμόχρου, φαιού"
και ύπώχρου. Ή τέχνη φαίνεται αρίστη , ή δ' έ-
ξεργασία της κεφαλής μετά πάσης λεπτότητος περι
τήν διάθεσιν της φωτοσκιάσεως και τήν πλαστικήν
άνάδειξιν τών σχημάτων και τών μυόνων. Ανα-
γνωρίζει τις έν αύτη χείρα δεξιάν και ήσκημένην
τεχνίτου, πρωτίστως δέ τήν του πρωτοτύπου, άφ'
ου άφεύκτως αύτη κατά τούς ρωμαϊκούς χρόνους
άντεγράφη, άρετήν δέ και έξέχουσαν άριστοτεχνίαν.

'Εάν δ1 έν τώ μωσαϊκώ κατέχω μεν τοιαύτην λε-
πτότητα και άκρίβειαν ύποτυπώσεως εν τε τή έκ-
φράσει και έν τή έκδηλώσει της κινήσεως τών ομ-
μάτων και της δλης κεφαλής, πολλώ μάλλον Οά
ήσαν θαυμασίως ταύτα έκτετελεσμένα έν τώ προ-
τύπω.

Ή ϊδέα της Γοργούς ώς και ό περι αύτής μύθος
φαίνεται άρχαιοτάτη, του τε Όμήρου και του Ή-