Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

127

στμμικτα

128

μικρού εις τήν κατοχήν του έν Βερολίνω μουσείου
περιελθούσης λευκού έδάφους ληκύθου καλής τέ-
χνης βλέπομεν βάρβαρον Οεραπαινίδα, χαρακτηρι-
ζομένων ώς τοιαύτην υπό της βραχείας πυκνής κό-
μης, τής σιμής ρινός και του μή ελληνικού σχη-
ματισμού του στόματος, ίσταμένην δε παρά τήν
δέσποιναν αυτής πλησίον επιτύμβιας στήλης. Έπί
αγγείου όμοιου είδους, όπερ είδον κατά τήν έν
Βιέννη καλλιτεχνικήν και βιομηχανικήν εκθεσιν τό
θέρος του 1893 έν τω Καισαροβασιλικψ μουσείω,
χαρακτηρίζεται ή παρά τον τάφον θεραπαινίς σα-
φώς ώς δούλη ΑίΟιοπίς δια του μέλανος χρωματι-
σμού. Τέλος μεταξύ τών έπί τής Ακροπόλεως ευ-
ρημάτων αγγείων, τά όποια είνε πλουσιώτατα εις
παραστάσεις ενδιαφέρουσας, έ'χομεν τεμάχιον έρυ-
θρομόρφου σφαιροειδους ληκύθου αύστηράς τεχνο-
τροπίας, έπί του οποίου νέος δούλος Αίθίοψ με κό-
μην ού'λην, βραχεΐαν ρίνα και παχέα χ_είλη ί'στα-

ται προ του νεαρού δεσπότου, όστις προχέει ελαιον
εις τήν άριστεράν χείρα εξ άρυβάλλου, προφανώς
δια τάς έν τή παλαίστρα άσκήσεις αύτου. Ή κατα-
τομή του δούλου Αίθίοπος εχει προφανώς συγγέ-
νειαν προς τήν κεφαλήν του Αίθίοπος του ημετέ-
ρου αγγείου. "Οπως οί τεχνΐται τής λαμπρας έπο-
χής τής αύστηρας ίρυ^ροιχόρ^ου τέχνης, ό Ευ-
φρόνιος, ό Εύθυμίδης, ό Δουρις τάς σπουδάς αυ-
τών προς άπεικόνισιν του ελληνικού νεανικού σώ-
ματος εκαμνον μετά ζήλου έν τή παλαίστρα, ακρι-
βώς εις τον αυτόν τόπον ίσως ελαβον τήν πρώτην
άφορμήν έκ τής χαρακτηριστικής άσχημίας βαρ-
βάρων δούλων προς άπεικόνισιν ή πλαστικήν παρά-
στασιν αύτών έν αντιθέσει προς τά έλληνικον κάλ-
λος, καθώς δεικνύουσιν ή Αίθίοπος κεφαλή του
ημετέρου άγγείου και αί συγγενείς προς αυτήν
πλαστικαί Αιθιόπων κεφαλαί.

Ρ. ΙΪΑΙΙΤ\νΐ6.

ΣΤΜΜΙΚΤΑ

ΚΑΙ ΠΑΑΙΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΕΞΕΩΣ ΣΑΣΤΗΡ

Ό κ. δαίοπιοη ΒβϊηαοΙι μή αποδεχόμενος τήν
Οπ' έμοΟ προταθεΐσαν έρμηνείαν τής λέξεως ΰα-
Ονηρ (Έφημ. Άρν.1892 σελ. 256) ισχυρίζεται
ό'τι ή σημασία άρ^ων ουδαμώς αρμόζει έν τώ
χωρίω, έν ω άπαντα τά ΰαστήρ (ίιβ ΐϊίαΙηβαΓ,ο'βδΙ;
φΐβ 1β 8βηδ ά'άρχων ηβ οοηνΐβηΐ ρ&8 (Ια ΙοαΙ αα
ρ333α£β νίδβ)Έλπίζοντες ότι θά μεταπείσωμεν
και αύτάν και άλλους τυχόν άντιφρονουντας παρα-
τηρουμεν ότι ολόκληρος ή άρν^αιότης ώς τήν μεγί-
στην τών πολιτικών άρετών ένόμιζε τό επίϋταΰθαι

ρισα παραδείγματα, εις τά όποια νεαραί Θράσσαι κατά τον φόνον τοϊί
Ορφέως εντελώς όμιοίαν σχεδιογράφησιν εις τά σοΐματά των δεικνΰ-
ουσι, πιστεύο) οτι και ή γραία θεράπαινα της κοτύλης τοΰ Πιστοξένου
πρε'πει νά θεωρηθη ώς έστιγματισμε'νη. Παραδείγματα εΐνε 1) ή φιάλη
Ορφε'ιος έν τη Ακροπόλει έν τω κάτω έδάφει έζωγραφημένη, πρβλ.
.ΙοιιπιαΙ οΓΙΙθΙΙ. 8(ϋάίβϋ IX πίν. 6, 2 ) έρυΟρο'μορφος άμφορεύς έν
Μονάχω η° 383 3) Οραίίσμα έρυθρομόρφου φιάλης κατά τήν τε-/νο-
τροπίαν τοΰ Φρυγός έν τη ά/ροπόλει τών Αθηνών.
1 Κβναβ &ΐβ\ι. -1893 σελ 266.

καίως άρ^ειν τε καί άρ^εΰθαι1, ουδέν δ' εύλο-
γώτερον ή νά όμνύωσιν οί νέοι πολΐται ότι θά έπιδιώ-
ξωσι τήν τοιαύτην άρετήν.Άφου λοιπόν-τό σαστήρ
καί νά έτυμολογηθή έκτου αάττω [ΰάζω] δύναται
κάλλιστα καί τήν σημασίαν αρ^ων ή επίμεΛητής
νά εχη, όπως καί τό έκ του συνωνύμου ρήματος
κοΰαώ παραγόμενον κοααήτης (κόΰαοο,), προσέτι
δέ καί έν τώ ποοκειαένω γωρίω τοΰ όοκου τών

II ι ι Λ· Γ Ί I

Χερσονησιτών υπάρξει ή διαβεβαίωση τον κα-
^ώς άρζειν (ά~ααιοργ'ηΰώ καί βονΛενοώ τά άρυ-
ατα ποΙει καί ποίίταιο.), νομίζομεν ότι ουδεμία
δύναται νά ύπολειφθή αμφιβολία περί τής ορθότη-
τας τής ύφ' ημών δοθείσης ερμηνείας.

Ανδρέας Ν. Σκιάς.

1 Πρβλ. Πλάτ. Νομ. 12, 942, Ο: τοντο και έν ειρήνη με.Ιετη-
τέον ενθνς έχ των παίδων, αρχειν τε αΛΙωτ, αρχεσθαί θ' ύφ' ετέ-
ρων, Σοφοκλ. Άντιγ. 669 χαΛως μεν α,ρχειν, εν δ' αν αρχεσθατ
θέΛειν, Σόλωνα παρά Στοβ. Ανθολ. 46, 22. Ξενοφ. κ. Αν. i, 3, 15.