Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΤΟΥ ΕΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ
ΧΡΥΣΕΛΕΦΑΝΤΙΝΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

ίΠίν. 1).

Τά εν τώ πίνακι 1 εικονιζόμενα δύο αναθηματικά
ανάγλυφα ευρέθησαν έν ταϊς έν Επιοαυρία, εν τω
ίερώ του ΆσκληπιοΟ, άνασκαφαΐς. Αμφότερα έκο-
μίσθησαν,άμα τη εύρέσει αυτών, εις Αθήνας και
κατετέΟησαν έν τω ΈΟν Μουσείω 1.

Τό αριστερά είκονιζόμενον εδρον έν έτει 1884
και έδημοσίευσα,έν σχεοιάσματι γενομένω ύπό του
ΟϊΙΠβΓΟίι, έν τη Εφημερίδι ταύτή, 1885, σ. 482.
Αναδημοσιεύω ο αύτό ένταΰθα ίνα καταστήσω
ευχερή την σύγκρισιν αύτοΟ προς το έτερον άνά-
γλυφον το οεςιά εϊκονισμένον. Τούτο ευρέθη ύπο
τοΟ κ. Στάη έν ταΐς άνασκαφαϊς του 1886.

Δημοσιεύων τό πρώτον άνάγλυφον ύπεστήριςα
ότι τούτο ήτο άντίτυπον του έν τω Ίερώ, έν τω
ναου του 1 Ασκληπιού, ιδρυμένου το πάλαι χρυσε-
λεφάντινου αγάλματος τοΟ Οεου τούτου, του ύπό
θρασυμήδους του Παρίου ίδρυΟέντος, ό έστιν οτι
έκ τοΟ αγάλματος τούτου ελαβεν άφορμήν. Προέ-
βην δ' εις τον ίσχυρισμόν τοΰτον ορμηθείς έκ της
υπό του Παυσανίου γενομένης περιγραφής του έρ-
γου του θρασυμήδους3 και έκ των σωζομένων νο-
μισμάτων της Επιδαύρου έν οΐς εικονίζεται κατά
τά μάλλον και ήττον πιστώς τό άγαλμα τοΟτο.
Ή έν έ'τει δέ 1886 εΰρεσις του δευτέρου άναγλύ-
φου έκράτυνετον ίσχυρισμόντοΰτον. Εχομεν πλέον
δύο έν τω αύτώ τόπω ευρεθέντα άνάγλυφα έντε-
λώς σχεδόν ομοιάζοντα άλλήλοις' θά είνε άρα
ταύτα άντίτυπα επισήμου τινός έ'ργου. Επειδή δέ
έν τοις καθόλου γνωρίσμασιν όμοιάζουσι ταύτα

< Ίδε Π. Καββαδία: Γλυπτά τοϋ ΈΟν. Μουσείου άρ. 1 73 και 174.

2 Πρβ. Ρ. ΟανναιΙίαί;: ΡοηΐΙΙβ$ ά'Ερϊάαητβ, σ. 22. "Ιδε και
ΗΓϋΐιη-Βΐ'υοΙίίτΐίΐιι: ΙΙβηΙοη. ρι\ ηηά νοιη. 8Ι(ηΙρα)·, κίν. 3.

3 Ό Παυσανίας ' IΤ. '27) περιγράφει τό άγαλμα τοΰτο ώς έξη;:
π του δέ Ασκληπιού τό ά'γαλμα μεγε'Οει μέν του ΆΟήνησιν "Ολυμπίου
Διός ήμισυ άποδεΐ, πεποίηται δε έλέφαντος και χρυσού· μηνύει δέ
επίγραμμα τόν είργασμένον είναι Θρασυμη'δην Άριγνώτου Πάριον
κάΒηται δέ έπί θρόνου βακτηρίαν κρατών, την δέ έτε'ραν των χειρών
υπέρ κεφαλής ε/ει τοΰ' δράκοντος, και οί και κύων παρακατακείμενος
πεποίηται- τώ θρόνω δέ ηρώων έπειργασμε'να Άργείων εστίν έ'ργα,
Βελλερεφόντου τό εις την Χίμαιραν και Περσεύς αφελών της Μεδού-
σης κεφαλήν ο.

πρόςτό ύπό του Θρασυμήδους ποιηθέν χρυσελεφάν-
τινον άγαλμα τοΟ ΑσκληπιοΟ, τό άγαλμα τούτο
θά είνε το πρωτότυπον. Αλλ' όχι μόνον κρατύνει>
ώς ειπον,τόν ίσχυρισμον τούτον το περί ού δ λόγος
άνάγλυφον, άλλα και παρέχει ήμΐν πιστοτέραν,
ή το έτερον, εικόνα τοΟ πρωτοτύπου" τή βοήθεια.
Οηλ. τούτου δυνάμεθα νά συλλάβωμεν πληρεστέ-
ραν εννοιαν της καθ' όλου μορφής τοΟ χρυσελεφάν-
τινου άγάλματος. Τεθραυσμένον εις πολλά τεμά-
χια και κακώς έν γένει διατετηρημένον το άνάγλυ-
φον τούτο δεν διήγειρεν ίσως μέχρι τούδε όσον έδει
ένδιαοέρον.

Ιό έδαφος τοΟ άναγλύφου δλόκληρον σχεδόν
και ή πλίνθος αύτοΰ, δηλ. ή ύπό τους πόδας του
Ασκληπιού προεξοχή της πλακός, έλλείπουσιν (ή
συμπλήρωσις έγένετο δια γύψου)" διά τοΟτο δεν
είνε δυνατόν νά έξακριβώσωμεν αν είκονίζετο έν
αύτώ ο τταρακατακείμενος κνων, διότι ούτος,
λίαν έκτύπου όντος τοΟ άναγλύφου, δυνατόν νά.
μή συνείχετο τώ έδάφει αύτοΟ άλλά νά ήτο συμ-
φυής μόνον τή καθ'' ολοκληρίαν έξαφανισθείση
πλίνθω. Τό υψος τοΟ Ασκληπιού", καθημένου,
είνε 0,70.

Παραβαλλόμενον τό προκείμενον άνάγλυφον,
προς το έτερον, τό αριστερά εϊκονισμένον, δεικνύει
τάς έξης διαφοράς: α') ή κόμη άποτελεϊται ούχι
έκ μικρών άλλ έκ μεγάλων κατά τά νώτα κατερ-
χομένων πλοκάμων, ων ανά εις κατέρχεται εις τά.
έμπρός, έπί των ώμων" β') περί τό κρανίον σώ-
ζονται οπαί δηλουσαι ότι δ θεός έφερε στέφανον"
γ') ύποπόδιον δεν είχεν δ Ασκληπιός έν τώ άνα-
γλύφω τούτω, διότι οί πόδες αύτου κατέρχονται
μέχρι του έπιπέδου της έλλειπούσης πλίνθου, ώστε.
δεν υπήρχε χώρος δι1 ύποπόδιον" αν δέ τοιούτον τι
υπήρχε θά ήτο λίαν ταπεινόν, δεν θά ειχε δηλ. τό
ύψος του έν τώ έτέρω άναγλύφω. Αί διαφοραί.
όμως αύται είναι έπουσιώδεις' σπουδαίας διαφοράς
δεικνύει το προκείμενον άνάγλυφον έν τή μορφή,