Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1894)

239 ΠΕΡΙ ΤΟΤ ΟΜΗΡΙΚΟΥ ΙΛΙΟΥ 240

ρίζουσι ναύτην είναι και έν ποταμψ τον άνδρα τον 20 Ίουλ. 1894), προσπαθεί, λέγω, πεϊσαι ήμας

έν τη κάτω χώρα του τεμαχίου του έκ Μυκηνών και εαυτόν ότι έπι των χθαμαλών του Ίσαρλήκ

αγγείου όρώμενον. λόφων εκείτο το της Ίλιάδος Ίλιον. «Τό Ίλιον

Περί δε των γενομένων κατά το παρελθόν ετος » (λέγει αύτολεξεί ό κ. Σωτηριάδης) δεν δύναται

έν Τρωάδι ανασκαφών Ό κ. Ωοτρίβΐά ώμίλησε μεν » νά είναι έπι βραχώδους και ύψηλου βουνού άλλά

έν τη Γερμανική Σχολή και έ'γραψεν έν τω άρ- » μόλις πρέπει νά νψώνηται υπέρ την πεδιάδα

χαιολογικώ αυτής Δελτίω δσα περίπου και πέρυσι, » έκ της οποίας αμέσως εις αυτό καταφεύγουσιν οί

άναλυτικώτερα δε και λεπτομερέστερα. Άλλά και » άτυζόμενοι Τρώες. Οί «.δίψ-β καρχαΐέοϋ κεκο-

πρό του κ. ϋόΓρίβΙά ό κ. Γ. Σωτηριάδης, έπισκε- » νιμένοι έκ πεδίοιο» δεν φαίνονται διόλου έχοντες

φθείς κατά το παρελθόν έ'αρ τό Τρωϊκόν πεδίον, » άνάγκην ν1 άναρριχηθώσιν ύψηλήν τινα βουνώδη

μετ' ένθουσιασμοΟ άξιεπαίνου και Έλλησιν έμπρέ- » ράχιν Γνα σωθώσιν άλλ' αμέσως έκ της πεδιάδος

πόντος, περιέγραψεν ήμϊν αυτό (ό'ρα «Εφημερίδα» »δύνανται νά κρυφθώσιν όπισθεν τειχών και πύρ-

μηνός Ίουλ. 1894) και έξήγησε τάς επί τών λό- » γων της άκροπόλεώς των. Διά τούτο φοβείται

φων τών χθαμαλών του Ίσαρλήκ γενομένας μέχρι » περί αύτης ό Απόλλων και εισδύει ε'ις την Πέρ-

τουδε άνασκαφάς. Φιλάρχαιος ών και θαυμαστής «γαμόντων»1.

τοΟ Όμήρου, εύτυχήσας δε και έκ του σύνεγγυς 'Αλλ'ήμεϊς έν Ίλιάδι βλέπομεν τον Απόλλωνα

ίδεΐν τήν Τρωάδα πολλάς ήδύνατο παρέξειν ήμΐν εϊσδύοντα ουχί εις την Πέργαμον τών Τρωών

ασφαλείς πληροφορίας περί του Όμηρικοΰ Ιλίου, αλλ εις «Ίλιον ίρήν» και περί του τείχους αύ-

άν μετέβαινεν έκεΐσε άνευ προκαταλήψεως και της, της πόλεως δηλονότι, ουχί περί τείχους Περ-

προσεΐ/εν άνεπιρρέαστος τη Ίλιάδι πρώτον, είτα γάμου έφρόντιζεν δ Απόλλων,
δε και τοις άλλοις κλασικοΐς ποιηταϊς και λογο-

γράφοις Έλλησιν. Πράττων ούτως ό κ. Σωτηριά »Αύτάρ Απόλλων Φοίβος έδύσα,το "ΙΛων ίρήν,

δης ούκ ήναγκάζετο χρησθαι βεβιασμένοις έπιχει- » ρ-έ^βλατο γαρ οί τείχος ένδμήτοιο πό.ΐηος» (Φ.512).

ρήμασιν ό'πως απόδειξη ό'τι το Ίλιον έφ' ού, κατά

Ξενοφώντα, εθυσεν ό Μίνδαρος ην έπι Ίσαρλήκ και Προς τούτοις δε εΰρίσκομεν ό'τι ή πόλις μόνον

ουχί έπι τών λόφων Βουνάρβασι, ούδ1 εύρίσκετο τοΟ Ιλίου, ή ενρνάγεια, τό μέγα άστυ, ην περι-

άντιφάσκων τη Ίλιάδι περιγραφούση τήν Ιλίου τετειχισμένη ουχί δε και το Πέργαμον, ή άκρα

πόλιν ώς ούσαν έρατεινήν, ηνεμοεσσαν, αίπει- πόλις, ώς καλεί αυτήν δ ποιητής, έννοών τά ύψη-

ύψουμένην ε'ις κορυφήν ήν ονομάζει άκραν λότερα της πόλεως μέρη. Ή λέξις ακρόπολις ού-

πόΛί^ ή Πέργαμον, έτι δέ ενρνάγειαν και άϋτυ δαμου ευρίσκεται έν τη Ίλιάδι. Έπεται όθεν δτι

μέγα και έν πεδίω πεποΐιύμένην, έπίθετα πάντα οί Τρώες, έσπευσμένως εισερχόμενοι και κεκμηκό-

έφαρμοζόμενα μόνον έπι πόλεως κειμένης έπι τών τες διά τών Σκαιών πυλών εις τά της πόλεως τεί-

λόφων Βουνάρβασι, όντων έν τω μυχώ του Τρωϊ- χη, εμενον έν τοις κάτω μέρεσιν αύτής, τών άνω

κου πεδίου, εύρείαν έχόντων εκτασιν προς τά κάτω και ύψηλοτέρων εις ουδέν συντελούντων προς ά-

μέρη, ήρέμα δέ υψουμένων μέχρι κορυφής (άκρας σφάλειαν. Προς τάς περιγραφάς ταύτας της Ίλιά-

πόλεως ή Περγάμου) ύψουμένης περί τά 150 μέ- δος προσέκρουσεν δ κ. Σωτηριάδης παραδεχθείς

τρα Γαλ. υπεράνω της έπιφανείας της θαλάσσης. τήν γνώμην τοΟ κ. ϋ. δτι δηλαδή ή ύπ' αυτού

Ό κ. Σωτηριάδης παραδεχθείς, και προ της εις έπι Ίσαρλήκ άνακαλυφθεΐσα έσχάτως πόλις, ή

Τρωάδα άφίξεώςτου, τήν γνώμην του κ. ϋοΓρίβΙά ύπό πλατέος και υψηλού τείχους περιβαλλομένη,

τιθεμένου το Όμηρ. Ίλιον έπι τών λόφων Ίσαρ- ήν τό του Πριάμου Πέργαμον καίτοι, ώς προ μι-

λήκ, ολίγα μέτρα υπέρ τήν έπιφάνειαν της θαλάσ- κροΟ ειπον, ούδαμου της Ίλιάδος λέγεται δτι του-

σης ύψουμένων, προσπαθεί, ώς αν ήγνόει τά έν το ήν τετειχισμένον άλλά μόνον ή εύρυάγεια Ίλιος

τη Ίλιάδι έπίθετα τοΟ Ιλίου, διά κινήσεων τινών έν η και τό Πέργαμον.
τοΟ Τρωικού στρατοΰ, ιδίως δέ της εις τήν πόλιν

ύποχωρήσεως τών Τρώων (δρα «Εφημερίδα» της ι Ίλ. Φ. 515 και έφεξής.