Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (10.1974)

Ze względu na swą symbolikę, której zawdzię-
czał powodzenie, był też koral ulubiony w okresie
romantyzmu.

Miał także koral okres dużej popularności w wieku
XIX jako główny element zdobniczy tzw. biżuterii
krakowskiej, którą uważać można za daleki refleks
wspomnianej w pamiętnikach księdza Jędrzeja
Kito wieża mody na korale za panowania Sasów43.
Były to ludowe metalowe spinki, pierścionki, kol-
czyki, wreszcie krzyże zdobione koralem44. Najwięk-
szy rozkwit tej wytwórczości, którą zajmowali się

16. Monstrancja, przed r. 1755, Przeworsk, kościół parafialny
(fot. J. Kotz)

17. Szczegół monstrancji, 2 poł. w. XVIII, Leżajsk, klasztor
Bernardynów (fot. J. Kotz)

43 J. Kitowicz, Opis obyczajów za panowania Augusta III,
oprać. R. Poiłak, Wrocław 1950, s. 565: „Korale były w mo-

dzie w początkach panowania Augusta III, potem przetykali
je perłami, w ostatku wcale zarzucili, ustąpiwszy ich mieszczkom

i Żydówkom. Szlacheckie zaś damy więcej ważyły nad korale
perły woskowe, jakąś kompozycją światłą i twardą powlekane".

44 Por. T. Seweryn, Krakowskie klejnoty ludowe, Kraków
1935.

159