DOI Artikel:
Żygulski, Zdzisław: Akcenty tureckie w stroju Batorego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20542#0076
14. Turban z odznaką czeleng, przed 1683, Heeresge- 15. Turban z odznaką czeleng, przed r. 1683, Historiscnes
schichtliches Museum w Wiedniu (wg katalogu wystawy Museum der Stadt Wien (wg katalogu Die Tiirken vor
Kurfiirst Max Emanuel...) (repr. R. Kubiczek) Wien...) (repr. R. Kubiczek)
Koberowskiego portretu Batorego, o którym mo-
wa była na początku tej pracy. O ile więc zbroja
króla została wysłana do Am bras w roku 1582 —-
to portret nie wcześniej niż w roku 1583, po na-
malowaniu dzieła przez Kobera. Na rycinie, ze
zrozumiałych względów, król zwrócony jest w
przeciwną niż u Kobera stronę. Szkofia, a raczej
egreta z piórami czarnej czapli, widnieje, niepra-
widłowo, po prawej stronie magierki, w prawą
dłoń wetknięto królowi berło, lewa ręka wspar-
ta jest pod bok, delia, podbita futrem, jest roz-
pięta z guzów aż po szyję i rozchylona dla uka-
zania zbroi (bo o nią przecież głównie chodziło),
a przy okazji także rękojeści szabli (u Kobera zu-
pełnie niewidocznej), natomiast szyszak złożony
jest na podłodze przy prawej nodze (ryc. 25). Zdo-
bią go nie tylko pióra strusie, ale i na szczycie
dzwonu przytwierdzona zamknięta ko ona. Nikt
dotychczas, nawet bardzo wnikliwy w
16. Turecki czeleng z XVII w. przy polskim husarskim
szyszaku Aleksandrowiczów, Muzeum Wojska Polskiego,
Warszawa (fot. J. Werner)
schichtliches Museum w Wiedniu (wg katalogu wystawy Museum der Stadt Wien (wg katalogu Die Tiirken vor
Kurfiirst Max Emanuel...) (repr. R. Kubiczek) Wien...) (repr. R. Kubiczek)
Koberowskiego portretu Batorego, o którym mo-
wa była na początku tej pracy. O ile więc zbroja
króla została wysłana do Am bras w roku 1582 —-
to portret nie wcześniej niż w roku 1583, po na-
malowaniu dzieła przez Kobera. Na rycinie, ze
zrozumiałych względów, król zwrócony jest w
przeciwną niż u Kobera stronę. Szkofia, a raczej
egreta z piórami czarnej czapli, widnieje, niepra-
widłowo, po prawej stronie magierki, w prawą
dłoń wetknięto królowi berło, lewa ręka wspar-
ta jest pod bok, delia, podbita futrem, jest roz-
pięta z guzów aż po szyję i rozchylona dla uka-
zania zbroi (bo o nią przecież głównie chodziło),
a przy okazji także rękojeści szabli (u Kobera zu-
pełnie niewidocznej), natomiast szyszak złożony
jest na podłodze przy prawej nodze (ryc. 25). Zdo-
bią go nie tylko pióra strusie, ale i na szczycie
dzwonu przytwierdzona zamknięta ko ona. Nikt
dotychczas, nawet bardzo wnikliwy w
16. Turecki czeleng z XVII w. przy polskim husarskim
szyszaku Aleksandrowiczów, Muzeum Wojska Polskiego,
Warszawa (fot. J. Werner)