Teodor Talowski, kamienica Pod Pająkiem u zbiegu ulic Karmelickiej i Batorego w Krakowie, 1889—1890 (fot,
z epoki, repr. A. Rzepecki)
1
2. Teodor Talowski, fragment części górnej elewacji ka-
mienicy Pod Pająkiem od strony ul. Karmelickiej (wg
Górskiego), (repr. A. Rzepecki)
nie niższej kondygnacji); dekoracja nie „udaje”
elementów trójwymiarowych, zmieniających prze-
strzeń wewnętrzną budowli; nie ma też zjawi-
ska „entropii”. Te wszystkie cechy znaczą zaś
(nowatorstwo Talowskiego, polegające, najogólniej
mówiąc, na zerwaniu z dotychczasowym sposobem
budowy formy.
Czy jednak cechy te występują we wszyst-
kich realizacjach wspólnie? Czy, zatem, charak-
teryzują całą twórczość architekta, czy też poja-
wiają się w szczególnym nasileniu w pewnych
jej okresach? By to stwierdzić, dokonajmy po-
działu twórczości Talowskiego na kilka faz.
FAZY TWÓRCZOŚCI TALOWSKIEGO
Cztery daty wyznaczają trzy okresy w archi-
tektonicznej działalności Talowskiego: rok 1885
jej początek, 1895 i 1900 granice dwóch kolej-
122