DOI Heft:
Recenzje i przeglądy
DOI Artikel:Ostrowski, Jan K.; Petrus, Jerzy T.: Mieczysław Morka, "Polski nowożytny portret konny"
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20542#0180
6a i b. Wizerunki Jana III i Augusta II, rysunki na ścianie komnaty zamku w Wiśniczu (fot. E. Wilczyk)
li. Portret Kazimierza Jana Sapiehy, Moskwa, Muzeum
Historyczne (wg Bieleckij, Ukrainskij portretnyj zivo-
}ńs...) (repr. A. Rzepecki)
nak próby czasu. Ten sam autor w r. 1981 na
podstawie inskrypcji, jaką opatrzony jest inny
egzemplarz tegoż przedstawienia w Muzeum w
Smoleńsku, zidentyfikował modela jako Kazimie-
rza Jana Sapiehę (1637—1720), wojewodę wileń-
skiego i hetmana wielkiego litewskiego 28.
Dysponując jedynie nie najwyższej jakości re-
produkcją jednego z obrazów, trudno wypowia-
dać się autorytatywnie na temat ich charakteru
stylistycznego czy wzajemnych irelacji. Można je-
dynie powtórzyć za Bieleckim opinię dotyczącą
dobrej klasy obrazu iz Moskwy, który zdaje się
przewyższać pod względem artystycznym nne
zachowane niekrólewskie polskie portrety konne.
Przy pewnej zależności omawianego portretu od
ikonografii Sobieskiego, wśród przebogatego ma-
teriału zgromadzonego przez Morkę brak dla nie-
go bezpośredniego wzoru. Co do datowania —
terminus post quem wyznacza data uzyskania
przez Sapiehę godności hetmańskiej .(buława pol-
na — 1681, buława wielka — 1682), natomiast
jego stosunkowo młody wiek zdaje się świadczyć,
iż wizerunek —■ a w każdym razie jego wersja
oryginalna — nie mógł powstać wiele lat po tej
28 I d e m, TJkrainskaja portretnaja zivopis..., s. 239,
przyp. 43. Fizjonomia postaci na portrecie jest w pełni
zgodna z innymi wizerunkami K. J. Sapiehy: z portreta-
mi olejnymi w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej
(pochodzi z galerii kodeńskiej) oraz w Muzeum w Sza-
wlaeh, a także z ryciną Jana Fryderyka My Husa (dwa
ostatnie przykłady zob. M. Matuśakaite, Portretas
XVI—XVIII a. Lietuvoje, Vilnius 1981, s. 37; na s. 111—
—115 omówione ponadto za Bieleckim portrety konne).
174
li. Portret Kazimierza Jana Sapiehy, Moskwa, Muzeum
Historyczne (wg Bieleckij, Ukrainskij portretnyj zivo-
}ńs...) (repr. A. Rzepecki)
nak próby czasu. Ten sam autor w r. 1981 na
podstawie inskrypcji, jaką opatrzony jest inny
egzemplarz tegoż przedstawienia w Muzeum w
Smoleńsku, zidentyfikował modela jako Kazimie-
rza Jana Sapiehę (1637—1720), wojewodę wileń-
skiego i hetmana wielkiego litewskiego 28.
Dysponując jedynie nie najwyższej jakości re-
produkcją jednego z obrazów, trudno wypowia-
dać się autorytatywnie na temat ich charakteru
stylistycznego czy wzajemnych irelacji. Można je-
dynie powtórzyć za Bieleckim opinię dotyczącą
dobrej klasy obrazu iz Moskwy, który zdaje się
przewyższać pod względem artystycznym nne
zachowane niekrólewskie polskie portrety konne.
Przy pewnej zależności omawianego portretu od
ikonografii Sobieskiego, wśród przebogatego ma-
teriału zgromadzonego przez Morkę brak dla nie-
go bezpośredniego wzoru. Co do datowania —
terminus post quem wyznacza data uzyskania
przez Sapiehę godności hetmańskiej .(buława pol-
na — 1681, buława wielka — 1682), natomiast
jego stosunkowo młody wiek zdaje się świadczyć,
iż wizerunek —■ a w każdym razie jego wersja
oryginalna — nie mógł powstać wiele lat po tej
28 I d e m, TJkrainskaja portretnaja zivopis..., s. 239,
przyp. 43. Fizjonomia postaci na portrecie jest w pełni
zgodna z innymi wizerunkami K. J. Sapiehy: z portreta-
mi olejnymi w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej
(pochodzi z galerii kodeńskiej) oraz w Muzeum w Sza-
wlaeh, a także z ryciną Jana Fryderyka My Husa (dwa
ostatnie przykłady zob. M. Matuśakaite, Portretas
XVI—XVIII a. Lietuvoje, Vilnius 1981, s. 37; na s. 111—
—115 omówione ponadto za Bieleckim portrety konne).
174