DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26242#0284
204
Anhang I.
άλλ’ αρα μάλλον εοικεν άλιρρρθίφ τινί yairj,
235 r\v πολιοϋ προβλ,ήτα δι οϊ'δματος ισθμός ελ,αννει
μεσσατίοις πελάγεσσί, μιής δ’ από δεσμών αρχής
δχμάζων άνέκοψεν άληθέα νήσον όράσθαι'
ή δε θαλασσαίοισιν έπιπροθέονσα ρεέθροις
ΐσθμιον άγχιάλοιο καθήψατο πείσμα κολώνης.
240 τοΐος Ιδέϊν δδε χώρος' άφ’ νστατίον γάρ δρούσας
άντολικου βαθμοΐο πολύς διανίσσεται αυλών,
εΐσόκεν άργυρέην περί δικλίδα ταρσόν ερείστ],
μηκεδανή κρηπϊδι θνηπύλων ερκος άράσσων,
τοίχοις δ' άμφοτέρωθε διείργεται. ου μεν εκείνοις
245 ερκεσιν υψιτενείς εβαλον πλάκας, αλλά όσον άνδρός
ομφάλιον ζωστήρα παρισταμένοιο χαράξαι.
ενθεν νποτροπάδην χρνσέην εύάγγελος άνήρ
βίβλων άερτάζων διανίσσεται. ίεμένης δε
πληθύος, άχράντοιο θεόν κατά μύστιδα τιμήν,
250 χείλεα και παλάμας ιερήν περί βίβλον έρεΐσαι,
κύματα κιννμενών περιάγνυται ασπετα δήμων,
καί ρ' ο μεν άμφιπλήγι τιταίνεται εΐκελως ισθμω
χώρος, άπιθύνων προς ανάκτορα σεμνά τραπέζης
ανδρα καταθρώσκοντα βαθνκρήμνου περιωπής'
255 Θεαααλιΐκή δ’ έκάτερθεν δλην χλοερώπιδι πέτρί]
ατραπόν εφράζαντο. πολ,νς δ' υπό λάεσι λειμών
δμμασιν ιμερόεσσαν άγει χάριν. άμφί δ’ έκάστί]
Θεσααλακή λάϊγγι παρίσταται οΐά τις αλ,λως
κίων ισοτενής, περιηγέσιν ον τι κνλάνδροις
20ο ειδόμένος' φαίη τις άνήρ γραμμήσι μεμηλώς
σχήμα κύβου μεθέπειν περιμήκεος ούκ ισοπλεύρους
κίονας, άρμονίην δε Μολοσσίδος ενθάδε πέτρης
λ,αοτόροι ζεύξαντες, άμοιβαδόν αλ,λον εν αλ,λω
πετρον ενεσφήκωσαν. από Φρυγίης δε κολ,ώνης
265 λαοτύπος καί τούσδε λίθους ετμήξατο τέκτων.
ένθα δε βονκολ,έοντα μεληδόνας δμματα βάλλων,
πή μεν ϊδοις καλήν δφιώδεα σύρματα πέτρην
άμφιπεριπλάζουσαν, εϋγνάμπτοις δε πορείαις
νήδνμα κυμαίνονσι. παρ' άλλήλας δε καθείσας
V. 240—242. Der Soleas führte von der örtlichen Treppe des Ambon bis zur Doppel-
lliür der Presbyteriumsfehranken.
V. 243—246. Geländer faßten den Gang beiderfeits ein.
V. 247—254. Zweck des Ganges (vgl. S. 171).
Y. 255—293. Befchreibung der Incruftation des Soleas.
Anhang I.
άλλ’ αρα μάλλον εοικεν άλιρρρθίφ τινί yairj,
235 r\v πολιοϋ προβλ,ήτα δι οϊ'δματος ισθμός ελ,αννει
μεσσατίοις πελάγεσσί, μιής δ’ από δεσμών αρχής
δχμάζων άνέκοψεν άληθέα νήσον όράσθαι'
ή δε θαλασσαίοισιν έπιπροθέονσα ρεέθροις
ΐσθμιον άγχιάλοιο καθήψατο πείσμα κολώνης.
240 τοΐος Ιδέϊν δδε χώρος' άφ’ νστατίον γάρ δρούσας
άντολικου βαθμοΐο πολύς διανίσσεται αυλών,
εΐσόκεν άργυρέην περί δικλίδα ταρσόν ερείστ],
μηκεδανή κρηπϊδι θνηπύλων ερκος άράσσων,
τοίχοις δ' άμφοτέρωθε διείργεται. ου μεν εκείνοις
245 ερκεσιν υψιτενείς εβαλον πλάκας, αλλά όσον άνδρός
ομφάλιον ζωστήρα παρισταμένοιο χαράξαι.
ενθεν νποτροπάδην χρνσέην εύάγγελος άνήρ
βίβλων άερτάζων διανίσσεται. ίεμένης δε
πληθύος, άχράντοιο θεόν κατά μύστιδα τιμήν,
250 χείλεα και παλάμας ιερήν περί βίβλον έρεΐσαι,
κύματα κιννμενών περιάγνυται ασπετα δήμων,
καί ρ' ο μεν άμφιπλήγι τιταίνεται εΐκελως ισθμω
χώρος, άπιθύνων προς ανάκτορα σεμνά τραπέζης
ανδρα καταθρώσκοντα βαθνκρήμνου περιωπής'
255 Θεαααλιΐκή δ’ έκάτερθεν δλην χλοερώπιδι πέτρί]
ατραπόν εφράζαντο. πολ,νς δ' υπό λάεσι λειμών
δμμασιν ιμερόεσσαν άγει χάριν. άμφί δ’ έκάστί]
Θεσααλακή λάϊγγι παρίσταται οΐά τις αλ,λως
κίων ισοτενής, περιηγέσιν ον τι κνλάνδροις
20ο ειδόμένος' φαίη τις άνήρ γραμμήσι μεμηλώς
σχήμα κύβου μεθέπειν περιμήκεος ούκ ισοπλεύρους
κίονας, άρμονίην δε Μολοσσίδος ενθάδε πέτρης
λ,αοτόροι ζεύξαντες, άμοιβαδόν αλ,λον εν αλ,λω
πετρον ενεσφήκωσαν. από Φρυγίης δε κολ,ώνης
265 λαοτύπος καί τούσδε λίθους ετμήξατο τέκτων.
ένθα δε βονκολ,έοντα μεληδόνας δμματα βάλλων,
πή μεν ϊδοις καλήν δφιώδεα σύρματα πέτρην
άμφιπεριπλάζουσαν, εϋγνάμπτοις δε πορείαις
νήδνμα κυμαίνονσι. παρ' άλλήλας δε καθείσας
V. 240—242. Der Soleas führte von der örtlichen Treppe des Ambon bis zur Doppel-
lliür der Presbyteriumsfehranken.
V. 243—246. Geländer faßten den Gang beiderfeits ein.
V. 247—254. Zweck des Ganges (vgl. S. 171).
Y. 255—293. Befchreibung der Incruftation des Soleas.