DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26242#0286
266
Anhang II.
Ιερατείφ, καί Θήρας ζώων παντοίας τους τοίχους πλήοαι, τούς τε εκ δεξιών,
τους τε εξ ενωνυμων, ώστε βλέπεσθαι κατά μεν την χέρσον εκτεινόμενα λίνα
καί λαγωονς καί δορκάδας καί τάς εξής φεύγοντα ζώα, τους δε θηράσαι σπεν-
δοντας, συν κυνιδίοις έκθνμως διώκοντας' κατά δε την θάλαΐταν χαλώμενα
δίκτυα, καί παν γένος ιχθύων άλιενόμενα, καί εις την ξηράν εξαγόμενα χερσίν
άλιευτικαις' καί προσέτι γνιροπλασίας παν είδος έκφάναι δεικννμενον, προς
ηδονήν οφθαλμών εν τω οΐκω τον Θεόν. Ον μην αλλά καί εν τω κοινω οϊκφ
χιλίονς σταυρούς πήξασθαι, καί ιστορίας πτηνών καί κτηνών καί ερπετών καί
βλαστημάτων παντοδαπών. Εγώ δε προς τά γραφέντα λέξαιμι, δτιπερ νηπιώδες
αν είή καί βρεφοπρεπές το τοΐς προλωχθεΐσι περιπλανήσαι τον οφθαλμόν τών
πιστών. Στερρού δε καί άνδρώδους φρονήματος οίκεϊον, τό εν τω Ιερατείο)
μεν κατά άνατολάς τον θειοτάτον τεμένους ένα. καί μόνον τνπώσαι σταυρόν.
Δι ενός γάρ σωτηριώδους σταυρού τό τών άν&ρώπων διασώζεται γένος, καί
τοΐς άνελπισμένοις Άπίς πανταχοϋ κηρύσσεται. Ιστοριών δέ Παλαιας καί Νέας
Αια&ήκης πληρώσαι ένθεν καί ένθεν χειρί καλΜστου ζωγράφον τον ναόν τον
άγιον, δπως αν οι μή είδότες γράμματα, μη δε δννάμενοι τάς θείας άναγινώσκειν
Γραφάς τή θεωρία τής ζωγραφιάς μνήμην τε λαμβάνωαιν τής τών γνησίως τφ
αληθινοί Θεω δεδονλενκότων ανδραγαθίας καί προς άμιλλαν διεγείρωνται τών
ευκλεών καί αοιδίμων άριατευμάτων, δι ών τής γής τον ουρανόν άπηλλάξαντο,
τών βλεπομένων τά μή δρώμενα προτιμήσαντες. Έν δέ τω κοινω οΐκω πολλοΊς
καί διαφόροις οίκίσκοις διειλημμένω άρκεΐσθαι έκαστον οΐκίσκον πεπηγμένω
τιμίω σταυρω, τά δέ περιττά καταλ,ιμπάνειν άναγκεΐον νομίζω. Εύχαϊς δέ έκ-
τενέσι καί άδιστάκτω πίστει καί έλεημοανναις διαρκεΐν καί ταπεινοφροσύναις καί
έλιπίσι προς Θεόν άενάοις καί θείων λόγων μελέταις καί συμπάθεια προς τό
ομόφυλων, καί τή προς τούς οϊκέτας φιλωνθρωπία, καί πασι τοΐς έντάλμασι του
κυρίου ημών Ιησού Χρίστον περιστειχίζειν εαυτόν τε καί την σαντοϋ συμβιον
καί τέκνα καί πάσαν τήν ύπαρξιν περισκέπειν καί κοσμεΐν καί άσφαλίζεσθαι
παραινώ) καί παρακαλώ.
Anhang III.
Zu Seite 186.
Paulinus Nolanus, Poem. XXVII, v. 511 ff.
Paulinus erläutert periegetilch feinem Freunde, dem Bifchof Nicetas
von Dacien, die Bilder der neuen Felixbafilika zu Nola.
Nunc volo picturas fucatis agmine longo
Porticibus videas, paulumque supina fatiges
Colla, reclinato dum perlegis omnia vultu.
Anhang II.
Ιερατείφ, καί Θήρας ζώων παντοίας τους τοίχους πλήοαι, τούς τε εκ δεξιών,
τους τε εξ ενωνυμων, ώστε βλέπεσθαι κατά μεν την χέρσον εκτεινόμενα λίνα
καί λαγωονς καί δορκάδας καί τάς εξής φεύγοντα ζώα, τους δε θηράσαι σπεν-
δοντας, συν κυνιδίοις έκθνμως διώκοντας' κατά δε την θάλαΐταν χαλώμενα
δίκτυα, καί παν γένος ιχθύων άλιενόμενα, καί εις την ξηράν εξαγόμενα χερσίν
άλιευτικαις' καί προσέτι γνιροπλασίας παν είδος έκφάναι δεικννμενον, προς
ηδονήν οφθαλμών εν τω οΐκω τον Θεόν. Ον μην αλλά καί εν τω κοινω οϊκφ
χιλίονς σταυρούς πήξασθαι, καί ιστορίας πτηνών καί κτηνών καί ερπετών καί
βλαστημάτων παντοδαπών. Εγώ δε προς τά γραφέντα λέξαιμι, δτιπερ νηπιώδες
αν είή καί βρεφοπρεπές το τοΐς προλωχθεΐσι περιπλανήσαι τον οφθαλμόν τών
πιστών. Στερρού δε καί άνδρώδους φρονήματος οίκεϊον, τό εν τω Ιερατείο)
μεν κατά άνατολάς τον θειοτάτον τεμένους ένα. καί μόνον τνπώσαι σταυρόν.
Δι ενός γάρ σωτηριώδους σταυρού τό τών άν&ρώπων διασώζεται γένος, καί
τοΐς άνελπισμένοις Άπίς πανταχοϋ κηρύσσεται. Ιστοριών δέ Παλαιας καί Νέας
Αια&ήκης πληρώσαι ένθεν καί ένθεν χειρί καλΜστου ζωγράφον τον ναόν τον
άγιον, δπως αν οι μή είδότες γράμματα, μη δε δννάμενοι τάς θείας άναγινώσκειν
Γραφάς τή θεωρία τής ζωγραφιάς μνήμην τε λαμβάνωαιν τής τών γνησίως τφ
αληθινοί Θεω δεδονλενκότων ανδραγαθίας καί προς άμιλλαν διεγείρωνται τών
ευκλεών καί αοιδίμων άριατευμάτων, δι ών τής γής τον ουρανόν άπηλλάξαντο,
τών βλεπομένων τά μή δρώμενα προτιμήσαντες. Έν δέ τω κοινω οΐκω πολλοΊς
καί διαφόροις οίκίσκοις διειλημμένω άρκεΐσθαι έκαστον οΐκίσκον πεπηγμένω
τιμίω σταυρω, τά δέ περιττά καταλ,ιμπάνειν άναγκεΐον νομίζω. Εύχαϊς δέ έκ-
τενέσι καί άδιστάκτω πίστει καί έλεημοανναις διαρκεΐν καί ταπεινοφροσύναις καί
έλιπίσι προς Θεόν άενάοις καί θείων λόγων μελέταις καί συμπάθεια προς τό
ομόφυλων, καί τή προς τούς οϊκέτας φιλωνθρωπία, καί πασι τοΐς έντάλμασι του
κυρίου ημών Ιησού Χρίστον περιστειχίζειν εαυτόν τε καί την σαντοϋ συμβιον
καί τέκνα καί πάσαν τήν ύπαρξιν περισκέπειν καί κοσμεΐν καί άσφαλίζεσθαι
παραινώ) καί παρακαλώ.
Anhang III.
Zu Seite 186.
Paulinus Nolanus, Poem. XXVII, v. 511 ff.
Paulinus erläutert periegetilch feinem Freunde, dem Bifchof Nicetas
von Dacien, die Bilder der neuen Felixbafilika zu Nola.
Nunc volo picturas fucatis agmine longo
Porticibus videas, paulumque supina fatiges
Colla, reclinato dum perlegis omnia vultu.