DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29967#0094
4
Parys i Helena
Zaiste wielkim cierpieniom dał początek,
Kiedy zstąpił w idejską dołinę
Syn Mai i Dzeusa,
Wiodąc — niby potrójny piękny zaprzęg —
Trzy boginie
Zbrojne, w żałosnym sporze o piękność,
Ku zagrodom krowich stad,
Do młodego pasterza, co żył samotnie
Przy ogniu w pustej chacie.
(Eurypides, Zł72^ro77M<rA%, 274-282)
*1^ "T"iezwykle barwna historia trojańskiego królewicza Parysa, opowiadana
na bardzo wiele sposobów już od czasów Homera, należy do najpopu-
-1- larniejszych tematów malarstwa cassonowegoh Karol Lanckoroński
posiadał w swoich zbiorach aż dwie jej malowane wersje. Pochodzą z połowy
XV wieku, ale zostały wykonane w dwóch różnych miastach, jedna we Floren-
cji, druga zaś w Weronie. Pierwsza wersja zawiera trzy obrazy, z których dwa
(tzw. &7Z i Po7w<27h<? P/ć-/f72y) dzięki corpusowi <0^0777 Schubringa są sto-
sunkowo dobrze znane", trzeci zaś opublikowany został dopiero po wiekopom-
nej donacji prok Lanckorońskiejh Druga wersja P%7y.R% zdobi komplet-
nie zachowaną (ił. 55), oryginalną skrzynię ozdobioną techniką&)7*<?;<%
i malowidłami na froncie oraz na ściankach bocznych (/Y3773CA2). Na tychże ścian-
kach bocznych widnieją profilowo ujęte popiersia cesarzy, czy królów z korona-
mi na głowachk Dwie niewielkie sceny z Parysem wpisane w formę sześcioli-
ścia zdobią front. Umieszczone są po bokach centralnie usytuowanego herbu
pierwotnych właścicieli który widnieje w takim samym wiclobocznym
polu, jak malowidła. Przedstawiają trzy stojące, nagie boginie i Parysa, który raz
jest ujęty w pozycji siedzącej, raz zaś stojącej, jak wicie przedstawień mitologicz-
nych wykonanych w XV wieku, również to pozostaje enigmatyczne; nie odpo-
wiedziano bowiem dotąd na pytanie, dlaczego na tym samym przedsta-
wiono dwie tak podobne do siebie sceny. C<%.H'073ć' to, niestety, nie dotarło do
86
Parys i Helena
Zaiste wielkim cierpieniom dał początek,
Kiedy zstąpił w idejską dołinę
Syn Mai i Dzeusa,
Wiodąc — niby potrójny piękny zaprzęg —
Trzy boginie
Zbrojne, w żałosnym sporze o piękność,
Ku zagrodom krowich stad,
Do młodego pasterza, co żył samotnie
Przy ogniu w pustej chacie.
(Eurypides, Zł72^ro77M<rA%, 274-282)
*1^ "T"iezwykle barwna historia trojańskiego królewicza Parysa, opowiadana
na bardzo wiele sposobów już od czasów Homera, należy do najpopu-
-1- larniejszych tematów malarstwa cassonowegoh Karol Lanckoroński
posiadał w swoich zbiorach aż dwie jej malowane wersje. Pochodzą z połowy
XV wieku, ale zostały wykonane w dwóch różnych miastach, jedna we Floren-
cji, druga zaś w Weronie. Pierwsza wersja zawiera trzy obrazy, z których dwa
(tzw. &7Z i Po7w<27h<? P/ć-/f72y) dzięki corpusowi <0^0777 Schubringa są sto-
sunkowo dobrze znane", trzeci zaś opublikowany został dopiero po wiekopom-
nej donacji prok Lanckorońskiejh Druga wersja P%7y.R% zdobi komplet-
nie zachowaną (ił. 55), oryginalną skrzynię ozdobioną techniką&)7*<?;<%
i malowidłami na froncie oraz na ściankach bocznych (/Y3773CA2). Na tychże ścian-
kach bocznych widnieją profilowo ujęte popiersia cesarzy, czy królów z korona-
mi na głowachk Dwie niewielkie sceny z Parysem wpisane w formę sześcioli-
ścia zdobią front. Umieszczone są po bokach centralnie usytuowanego herbu
pierwotnych właścicieli który widnieje w takim samym wiclobocznym
polu, jak malowidła. Przedstawiają trzy stojące, nagie boginie i Parysa, który raz
jest ujęty w pozycji siedzącej, raz zaś stojącej, jak wicie przedstawień mitologicz-
nych wykonanych w XV wieku, również to pozostaje enigmatyczne; nie odpo-
wiedziano bowiem dotąd na pytanie, dlaczego na tym samym przedsta-
wiono dwie tak podobne do siebie sceny. C<%.H'073ć' to, niestety, nie dotarło do
86