DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29967#0331
Aneks/Appendice *
1. List prof. Karoliny Lanckoroński ej do prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z 8 września
1994roku:
Panie Prezydencie,
Mam zaszczyt zwrócić się do Pana Prezydenta w następującej sprawie. Jestem ostatnią z rodu,
brat mój i siostra zmarli, wszyscy troje byliśmy bezdzietni. Skończyłam 96 lat i mój wiek nie po-
zwala mi zgłosić się do Pana Prezydenta osobiście, dlatego piszę ten list.
Chcę przedłożyć sprawę daru dziel sztuki, pochodzących ze zbioru mojej rodziny. Dzieła te są
moją prywatną, wyłączną własnością; nie zebrałam ich ja, żebrak ci, od których pochodzę.
Rzeczy te przeznaczam na dwa dostojne miejsca, na Zamek Królewski w Warszawie i na Wawel.
Dar składa się głównie z obrazów z okresu XIV do XIX wieku.
Do Warszawy idą przede wszystkim obrazy z galerii króla Stanisława Augusta, względnie ze zbio-
rów Marii Teresy z Poniatowskich-Tyszkiewiczowej, siostry księcia Józefa. Kupił je po katastrofie
I Rzeczpospolitej Kazimierz Rzewuski, pisarz połny koronny, pradziad mojego Ojca i zawiózł do
Wiednia, gdzie osiadł po rozbiorach. W tej grupie są dwa portrety Rembrandta.
Na Wawel idzie namiot turecki, który tradycja rodzinna łączy z Odsieczą Wiedeńską oraz obrazy.
Z nich 76 to dzieła powstałe we Włoszech, w okresie od XIV do XVI wieku. Pochodzą więc z tego
samego kraju, którego architekci tworzyli w tym czasie dziedziniec i komnaty wawełskie.
Wszystkie dzieła sztuki, które idą na Waweł, zebrał mój Ojciec Karol Lanckoroński.
Nie śniło mi się w najśmielszych marzeniach mojego długiego życia, że mi jeszcze będzie danym
napisać ten łist.
Składam dar w hołdzie Rzeczpospolitej Wołnej i Niepodległej, na ręce Jej Prezydenta.
1. La lettera della profi Karolina Lanckorońska al Presidente della Repubblica Polacca dal 8 set-
tembre 1994:
Egregio Signor Presidente,
Ho bonore di rivolgermi a Lei eon ła seguente questione. Sono l'ultima rappresentante della fa-
migłia Lanckoroński, mio fratełło e mia sorełła sono morti, e tutti e tre non abbiamo avuto figli.
Ho compiuto 96 anni e la mia eta non mi permette di presentarmi personalmente davanti a Lei.
Per questo motivo Le scrivo la presente.
Desidero farę ła donazione dełłe opere d'arte provenienti dałła cołłezione che appartiene ałła mia
famigłia. Le opere d arte sono della mia esclusiva proprieta e sono State raccołte dai miei antenati.
* Tłumaczenia, przy których nie jest podane źródło cytowania lub nazwisko autora
przekładu, zostały dokonane przez autora.
323
1. List prof. Karoliny Lanckoroński ej do prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z 8 września
1994roku:
Panie Prezydencie,
Mam zaszczyt zwrócić się do Pana Prezydenta w następującej sprawie. Jestem ostatnią z rodu,
brat mój i siostra zmarli, wszyscy troje byliśmy bezdzietni. Skończyłam 96 lat i mój wiek nie po-
zwala mi zgłosić się do Pana Prezydenta osobiście, dlatego piszę ten list.
Chcę przedłożyć sprawę daru dziel sztuki, pochodzących ze zbioru mojej rodziny. Dzieła te są
moją prywatną, wyłączną własnością; nie zebrałam ich ja, żebrak ci, od których pochodzę.
Rzeczy te przeznaczam na dwa dostojne miejsca, na Zamek Królewski w Warszawie i na Wawel.
Dar składa się głównie z obrazów z okresu XIV do XIX wieku.
Do Warszawy idą przede wszystkim obrazy z galerii króla Stanisława Augusta, względnie ze zbio-
rów Marii Teresy z Poniatowskich-Tyszkiewiczowej, siostry księcia Józefa. Kupił je po katastrofie
I Rzeczpospolitej Kazimierz Rzewuski, pisarz połny koronny, pradziad mojego Ojca i zawiózł do
Wiednia, gdzie osiadł po rozbiorach. W tej grupie są dwa portrety Rembrandta.
Na Wawel idzie namiot turecki, który tradycja rodzinna łączy z Odsieczą Wiedeńską oraz obrazy.
Z nich 76 to dzieła powstałe we Włoszech, w okresie od XIV do XVI wieku. Pochodzą więc z tego
samego kraju, którego architekci tworzyli w tym czasie dziedziniec i komnaty wawełskie.
Wszystkie dzieła sztuki, które idą na Waweł, zebrał mój Ojciec Karol Lanckoroński.
Nie śniło mi się w najśmielszych marzeniach mojego długiego życia, że mi jeszcze będzie danym
napisać ten łist.
Składam dar w hołdzie Rzeczpospolitej Wołnej i Niepodległej, na ręce Jej Prezydenta.
1. La lettera della profi Karolina Lanckorońska al Presidente della Repubblica Polacca dal 8 set-
tembre 1994:
Egregio Signor Presidente,
Ho bonore di rivolgermi a Lei eon ła seguente questione. Sono l'ultima rappresentante della fa-
migłia Lanckoroński, mio fratełło e mia sorełła sono morti, e tutti e tre non abbiamo avuto figli.
Ho compiuto 96 anni e la mia eta non mi permette di presentarmi personalmente davanti a Lei.
Per questo motivo Le scrivo la presente.
Desidero farę ła donazione dełłe opere d'arte provenienti dałła cołłezione che appartiene ałła mia
famigłia. Le opere d arte sono della mia esclusiva proprieta e sono State raccołte dai miei antenati.
* Tłumaczenia, przy których nie jest podane źródło cytowania lub nazwisko autora
przekładu, zostały dokonane przez autora.
323