DOI Artikel:
Jarosz, Izabela: Powrót do tendencji formalnych w polskim piśmiennictwie o ogrodach na tle przemian w sztuce ogrodowej wybranych krajów Europy Zachodniej i Ameryki Pólknocnej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19070#0137
W 1902 roku Antoni Urbańczyk, opisując ogrodnictwo angielskie, poświę-
ca obszerny passus tamtejszym parkom publicznym51. Tym, co przyciągnęło
jego uwagę w szczególności były liczne, godne pochwały rozrywki dostępne
w angielskich parkach, takie jak gra w piłkę, kąpiele w parkowych jeziorach
czy pływanie łódkami. Inną jakże pożądaną cechą angielskich ogrodów była
ich dostępność dla wszystkich warstw społeczeństwa. Urbańczyk chwalił pu-
bliczne przeznaczenie tych założeń, które pozwalało na wiele swobody w spę-
dzaniu czasu wolnego, o czym świadczy choćby to, iż „gdy się komu sprzy-
krzy chodzenie po drogach, chodzi po trawnikach, gdy braknie miejsca na
ławkach, siada lub kładzie się w różnych pozach na trawie"52. Ten sam temat
w odniesieniu do stanu polskiego ogrodnictwa podjął prawie dwadzieścia lat
później Kubik pisząc, iż angielskie parki publiczne miały przede wszystkim
charakter użytkowy, to znaczy „przyjęto zwyczaj chodzenia po trawie, oglą-
dania pięknych drzew, krzewów i kwiatów z bliska, a ludność może swobod-
nie położyć się na trawie"53. W Polsce podobne założenia nie miały jednak
szans na realizację z uwagi na ograniczoną liczbę parków publicznych w ogó-
le, ale przede wszystkim ze względu na „rozpowszechniony nieporządek i nie
poszanowanie roślin"54.
A. Urbańczyk, Ogrodnictwo angielskie, „Ogrodnik Zawodowy" 1902, 5, s. 76-81.
Tamże, s. 78.
Kubik (przyp. 31), s. 157.
Tamże.
727
ca obszerny passus tamtejszym parkom publicznym51. Tym, co przyciągnęło
jego uwagę w szczególności były liczne, godne pochwały rozrywki dostępne
w angielskich parkach, takie jak gra w piłkę, kąpiele w parkowych jeziorach
czy pływanie łódkami. Inną jakże pożądaną cechą angielskich ogrodów była
ich dostępność dla wszystkich warstw społeczeństwa. Urbańczyk chwalił pu-
bliczne przeznaczenie tych założeń, które pozwalało na wiele swobody w spę-
dzaniu czasu wolnego, o czym świadczy choćby to, iż „gdy się komu sprzy-
krzy chodzenie po drogach, chodzi po trawnikach, gdy braknie miejsca na
ławkach, siada lub kładzie się w różnych pozach na trawie"52. Ten sam temat
w odniesieniu do stanu polskiego ogrodnictwa podjął prawie dwadzieścia lat
później Kubik pisząc, iż angielskie parki publiczne miały przede wszystkim
charakter użytkowy, to znaczy „przyjęto zwyczaj chodzenia po trawie, oglą-
dania pięknych drzew, krzewów i kwiatów z bliska, a ludność może swobod-
nie położyć się na trawie"53. W Polsce podobne założenia nie miały jednak
szans na realizację z uwagi na ograniczoną liczbę parków publicznych w ogó-
le, ale przede wszystkim ze względu na „rozpowszechniony nieporządek i nie
poszanowanie roślin"54.
A. Urbańczyk, Ogrodnictwo angielskie, „Ogrodnik Zawodowy" 1902, 5, s. 76-81.
Tamże, s. 78.
Kubik (przyp. 31), s. 157.
Tamże.
727