DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.10185#0238
L E C T U R O
On diu te in ipso limine morabor, Lector Candide >
& magis tralatitiam praefandi rationem sequor, quai
ut necesse habeam te compellare. HARPOCRA'
TEMigituriterumexhibeo, tot tamque variis monu
mentis antiquis au&um, ut plane NOVUS HA^
POCRATES appellari possk. Vera me dicereipso
te leclio docebit-, & percipies inde nonabsque qua-
dam, ut spero, voluptate, dignum Sigalionem fuisse, qui ornatioral*
tero natali in dias luminis oras prodiret. Marmora flguris insignia >
Inscriptiones, Statuas , Nummos, Gemmas , ne quid de utriusqu-
linguas Auctoribus dicam, ad partes voco; atque uteorumope illu-
stro nitidam imagunculam, ita illis lucem asfundere, explicatis va-
riis , quibus ea decorata est , insignibus , conatus fui . Adjeci MO
NUMENTA ANTIQUA INEDITA, ne Harpocrates exiguitat
sua ( licet certe exiguus & brevis satis sit ) displiceret ; eaque illiu
esie generis , ut Eruditis placitura sint , mihi promitto & spondeo
Qiiod s* interpretationes rneas & emendationes aliquis forte rejiciat;
ille saitem fatebitur me editis tam splendidis genuinas Antiquitatis
reliquiis , haud male meritum esse de Repub. Litteraria : & fi nec
hoc a se impetrare potest, probabit saltem intensam Litteras juvan
di voluntatem . Nihil sa:pe certi desinio , judicioque tuo, Leclor
permitto, quam sententiam, vel meam vel aliorum , sequi velis: qui
istiusmodi res dubitationibus obnoxias sunt; illique semper palma
deberi persuasus sum , qui est optimus vates. Neque enim illud bo
minum genus amo, qui derebus dubiis & propter quas alii in hanc
illi in aliam partem faciunt dissessionem , tanquam de certissimis lo
quuntur-, suasque explicationes ut amplectantur alii, omni ope , at
que adeo convitiis& criminationibus efficere conantur^ nihilquecuru
Cicerone tam temerarium judico , quam quod non satis explorate
perceptum sit & cognitum , sine ulla hassitatione defendere . Ego
me hominem esse libens confiteor, & humani a me nihil alienuss?
puto : rogoque, Candide Leclor , ut aequi bonique consulas, im
veniam des, si alicubi erravero; &utpersuasissimum habeasmihian
te oculos versari frequenter Polybii verba , quae, ut ab Interpret
Latinam in linguam versa sunt, suppono: Ab his qui nos sequentu
veniam poftulo > ficubi sorte in hoc opere de industria mentitus, aut veriW
tem sciens dijfstmulajje compertus suero , ut acerbe citra venia spem incs^
pare ne dubitent $ sin vero ignorantia lapsus suero, veniam indulgeant. V*'
le, Le&or, & hisce fruere.