DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.10185#0399
721
2IMMIOY TOY POAIOY
n E A E K T 2.
KvspoSictc, Seopov o Qtox&s xparspac fx^SoTUjjct; «p« rteop ASdvp
Idfxoc, iTTe) rdp lepap 7rvp't7TPco ttoX/p Yi$aXco<rt»
Ovk cvctejL^fxoq ytyaco\ cv iTupoftdyo'^ A^cua?
Ntw tT' tg Osiyipetop l(2a xtXoiSop
TgjLt; ftdxap op cv Svf&cp
OcT oX{2oq
A« 7TVtH
lXaoc, dfxtpiStpx^H
TLbLv %dojLV dyvd TroXv/SuXt TlaJkae,
ATh.' a7rox.plwav i&apdv vctfJta nofiify SvtrxXtit;
AapStxv/SaP ^'jtrof3atpeic r e^vtp{X/c\' ix BtfttBXcoP dvanmc,
Sl7ra.tr E7reioc, Trihwjj) ra/ TTQxa VTvpycov ^iOTtsiixiwp Karepei-^iv cuttoc,.
CLAUDII SALMASII
N O T JE-
Umero, &genere ver-
suum, situ etiam figuraque*
nihil plane differtab Alis
Securis . Et sane nihil e-
rat, quod seque figuram A-
larum exprimeret, ut Se-
curis . Hinc eam bipennem
Romani veteres appella-
runt: sic enim securis bi-
pennisdicitur, ut avis bi-
?ennis, quod scilicet ex utroque latere ferri aciem,
^^odum ake vel pinnas faclam haberet, non au-
t ^quod in utramque partem scinderet, velacu-
c ?^et; ex eo quod pinnum pro acuto veteres di-
Hoant' Bipennis igitui" adjeclivum, ut vocant,
/^en > & epitheton securis: sic enim bipennis
fer" Yarroni aPucl Nonium, ut passer bipenms .
^en *5serream -™mero bipennem securem, in Par-
n°ne . Sicserrum bipenne Virgilio , pro securi.
*~ serro fonat a£1a bipenni Fraxinus .
Servius, bipennem, dici ait» guodex utranue par-
teaaem haberet, quasiduas pinnas: nihil verius \
^ id licet ex hac veteris Securis, quam Epeus de-
Jjjcavit, effigiecognoscere: eam enim poeta vetu-
*l(simus, eadem forma, eodem numero versuum
J^positam, sic Alis assimilavit, utnihilmagis ii-
^llefieri posset. neAeit^ autemGrsecis est, qua;
^^inis bipennis. Hinc TriMxujj , d^ivlw Shofxov
Pirf°nunt Grammatici: quaz vero unam tantum
^01 aut aciem na^et, eam *fj.t7ri7\iKKov vocant.
C\ karbari St^rpdX/ov, quod unatantum ma-
^Qm Xtra scilicet teneretur. Vetus interpres in
TTiXixtac dBivaq.S/TO/^ut;. esv J <T<tSr(J.b
B
^k60" fs-tcxc, Sixa rbSi iiu/7r£\ixxov ro yiuttrv n*
tsg^**0? » rb tx rS ivo; y.bvov ftip^c, '{yov dxfibjj , o ^a),
^tip^^'0" ^"Xho-/. sic enim ibi legimus . Isidorus de
rna|'nit>us dextralem vocat, & indc didam autu-
lis '^od dextrtf babilisfit ; qua? Latinis dextra-
t(i^r*cis est Si%rpd>\toc,. quod autemait 7TiAixujj
quoq Snificare pondus decem minarum, idem
^cribit Hesychius : mXtxvis asirn Sig-osxoq «
te coi'/-" *^aV-vtcuov dpydtov. ol SaSixaftv/ouov. for
fyiTt-{lgendurn y Sixauv/dlov. nam sic habet in voce
"^'^tXixxop TPMJ.vauov « rsrp.auvouQv
A^TTiVTXUVHV. to pX> oixdstVXP 7Ti/\iXVC, XaX&f) 5T«p3 ITa*
\<pio/c..Sed hasc non sunt hujus soci.De auclore nihil
'dicam : nam Simmiam esse vel unicus Hepha:ition
periuadere possit, qui Simmiam nj »■«Atx« dtae.
Argumentum etiam notum. Inhujusautem poe-
matii expositione , a primo versu, ad ultimum pro-
cedendum, atque ita deinceps, ut in Ovo vidi-
mus, & Grsecus Scholiastes admonet, & nos sci-
re poteramus, etsi nullus moneret. Interpretatio-
nis vicem, libet subjicere veteris cujusdam Scho-
[\a.stxi'xcppct<riv y$ TibSa, quam in vetusta mcmbra-
nascriptam reperi, magis ne quid desideraretur,
quam quod tali interpretatione indigere videretur
hoc poemation . Nihil enim istic valde difficile aut
obscurum. Sic igitur habet. yt^a7rrcu ftd) eig
WV E>rei5 TTiXixujj, "hiyei Si' Acopov ry hSrbjja 6 <5a-
xdjc, ETrc-iog wq tg%Pt% x) rric, t7r/vclac y^dp/v ^xrorivcov ,
dviSrnxiV , a> ttots yrvpycov Qi07ro/wnev xamgji7rt- ro re7-
\0C, , bjJlXZ TM i7T07rC/YITzj lliigj > ^ 77V$j.7ri'0(0 ¥ 7ro7\tr
ixavo-iv . $pyL}i7T7r% t^tXoi'IX/ov Esoluitc , k) ric /Sct~
SrvTrXxTXC dvaxraq ta fSdd-pcoviiireio-tP E7re/og , oc, xz
LtZ <wpoudyott; bjapi^fttoc, , a'>A,' xpwcov zctSapcv
7rlua i-tptpe roZq Ayouole,. vuZ iycopytriv eic, Ouvipv
Jro/ncr/v mc hbljjjdc %ct&.v. uaxdqjioc y& ov vv %rv
rcixTCfj ^cq h dCSatuovia dc-t
^apxxoXa^. Nuncquare qusdam in vulgata e-
oitione mutaverimus , restat ut indicemus, & non-
nulla etiam explicemus , nondum fatis intellecta.
vSpoSrict ) Sic vocat Minervam , quod fortis &
^ellicofa diva iit, quad dvjpelcar Stdv. vetus Scho-
lionadhunc locum: dvSpoSiatl i7raj>Spcc Sid.oi-
ucu Jj "ort c^e thvs rs ovouawc vtP 7rap$zvov x) drSpeicrjj
Itr-AUMcv. quod ad st^pe/a* pertinet, verum est ;
quod ad Trap^ciov, nugas.
Kpanpac s^oocrujjac) tta recle legitur, ita etiam
citat Heph^ition : in vcteribus tamen membra-
nis, xparl<rac scriptum , quod serre non potest ver-
sus , & pro uiiSotruvac; , corrccsrum dtiuotrtwac.
D quidsit, nescio : forte voluit, Sc-iuotrujjac, a 6t~
uco vel Seiuco , quod eil sdifico : Ut oetuotrima fa-
bricationem , &architeclationem equi Durii signi-
ficet: (cd ftyiSotrujjuc verum , & re&eGrajcus in-
terpresT&^y«$ v^iTr/voiac exponk.
Wpa riasv) Vulgolegitur, & ita apud Hephx-
stionem excusum est, ^par/Wr. Sed prima in ver-
_bo, rivHv fere sempcr producitur. rlcov igitur quod
2IMMIOY TOY POAIOY
n E A E K T 2.
KvspoSictc, Seopov o Qtox&s xparspac fx^SoTUjjct; «p« rteop ASdvp
Idfxoc, iTTe) rdp lepap 7rvp't7TPco ttoX/p Yi$aXco<rt»
Ovk cvctejL^fxoq ytyaco\ cv iTupoftdyo'^ A^cua?
Ntw tT' tg Osiyipetop l(2a xtXoiSop
TgjLt; ftdxap op cv Svf&cp
OcT oX{2oq
A« 7TVtH
lXaoc, dfxtpiStpx^H
TLbLv %dojLV dyvd TroXv/SuXt TlaJkae,
ATh.' a7rox.plwav i&apdv vctfJta nofiify SvtrxXtit;
AapStxv/SaP ^'jtrof3atpeic r e^vtp{X/c\' ix BtfttBXcoP dvanmc,
Sl7ra.tr E7reioc, Trihwjj) ra/ TTQxa VTvpycov ^iOTtsiixiwp Karepei-^iv cuttoc,.
CLAUDII SALMASII
N O T JE-
Umero, &genere ver-
suum, situ etiam figuraque*
nihil plane differtab Alis
Securis . Et sane nihil e-
rat, quod seque figuram A-
larum exprimeret, ut Se-
curis . Hinc eam bipennem
Romani veteres appella-
runt: sic enim securis bi-
pennisdicitur, ut avis bi-
?ennis, quod scilicet ex utroque latere ferri aciem,
^^odum ake vel pinnas faclam haberet, non au-
t ^quod in utramque partem scinderet, velacu-
c ?^et; ex eo quod pinnum pro acuto veteres di-
Hoant' Bipennis igitui" adjeclivum, ut vocant,
/^en > & epitheton securis: sic enim bipennis
fer" Yarroni aPucl Nonium, ut passer bipenms .
^en *5serream -™mero bipennem securem, in Par-
n°ne . Sicserrum bipenne Virgilio , pro securi.
*~ serro fonat a£1a bipenni Fraxinus .
Servius, bipennem, dici ait» guodex utranue par-
teaaem haberet, quasiduas pinnas: nihil verius \
^ id licet ex hac veteris Securis, quam Epeus de-
Jjjcavit, effigiecognoscere: eam enim poeta vetu-
*l(simus, eadem forma, eodem numero versuum
J^positam, sic Alis assimilavit, utnihilmagis ii-
^llefieri posset. neAeit^ autemGrsecis est, qua;
^^inis bipennis. Hinc TriMxujj , d^ivlw Shofxov
Pirf°nunt Grammatici: quaz vero unam tantum
^01 aut aciem na^et, eam *fj.t7ri7\iKKov vocant.
C\ karbari St^rpdX/ov, quod unatantum ma-
^Qm Xtra scilicet teneretur. Vetus interpres in
TTiXixtac dBivaq.S/TO/^ut;. esv J <T<tSr(J.b
B
^k60" fs-tcxc, Sixa rbSi iiu/7r£\ixxov ro yiuttrv n*
tsg^**0? » rb tx rS ivo; y.bvov ftip^c, '{yov dxfibjj , o ^a),
^tip^^'0" ^"Xho-/. sic enim ibi legimus . Isidorus de
rna|'nit>us dextralem vocat, & indc didam autu-
lis '^od dextrtf babilisfit ; qua? Latinis dextra-
t(i^r*cis est Si%rpd>\toc,. quod autemait 7TiAixujj
quoq Snificare pondus decem minarum, idem
^cribit Hesychius : mXtxvis asirn Sig-osxoq «
te coi'/-" *^aV-vtcuov dpydtov. ol SaSixaftv/ouov. for
fyiTt-{lgendurn y Sixauv/dlov. nam sic habet in voce
"^'^tXixxop TPMJ.vauov « rsrp.auvouQv
A^TTiVTXUVHV. to pX> oixdstVXP 7Ti/\iXVC, XaX&f) 5T«p3 ITa*
\<pio/c..Sed hasc non sunt hujus soci.De auclore nihil
'dicam : nam Simmiam esse vel unicus Hepha:ition
periuadere possit, qui Simmiam nj »■«Atx« dtae.
Argumentum etiam notum. Inhujusautem poe-
matii expositione , a primo versu, ad ultimum pro-
cedendum, atque ita deinceps, ut in Ovo vidi-
mus, & Grsecus Scholiastes admonet, & nos sci-
re poteramus, etsi nullus moneret. Interpretatio-
nis vicem, libet subjicere veteris cujusdam Scho-
[\a.stxi'xcppct<riv y$ TibSa, quam in vetusta mcmbra-
nascriptam reperi, magis ne quid desideraretur,
quam quod tali interpretatione indigere videretur
hoc poemation . Nihil enim istic valde difficile aut
obscurum. Sic igitur habet. yt^a7rrcu ftd) eig
WV E>rei5 TTiXixujj, "hiyei Si' Acopov ry hSrbjja 6 <5a-
xdjc, ETrc-iog wq tg%Pt% x) rric, t7r/vclac y^dp/v ^xrorivcov ,
dviSrnxiV , a> ttots yrvpycov Qi07ro/wnev xamgji7rt- ro re7-
\0C, , bjJlXZ TM i7T07rC/YITzj lliigj > ^ 77V$j.7ri'0(0 ¥ 7ro7\tr
ixavo-iv . $pyL}i7T7r% t^tXoi'IX/ov Esoluitc , k) ric /Sct~
SrvTrXxTXC dvaxraq ta fSdd-pcoviiireio-tP E7re/og , oc, xz
LtZ <wpoudyott; bjapi^fttoc, , a'>A,' xpwcov zctSapcv
7rlua i-tptpe roZq Ayouole,. vuZ iycopytriv eic, Ouvipv
Jro/ncr/v mc hbljjjdc %ct&.v. uaxdqjioc y& ov vv %rv
rcixTCfj ^cq h dCSatuovia dc-t
^apxxoXa^. Nuncquare qusdam in vulgata e-
oitione mutaverimus , restat ut indicemus, & non-
nulla etiam explicemus , nondum fatis intellecta.
vSpoSrict ) Sic vocat Minervam , quod fortis &
^ellicofa diva iit, quad dvjpelcar Stdv. vetus Scho-
lionadhunc locum: dvSpoSiatl i7raj>Spcc Sid.oi-
ucu Jj "ort c^e thvs rs ovouawc vtP 7rap$zvov x) drSpeicrjj
Itr-AUMcv. quod ad st^pe/a* pertinet, verum est ;
quod ad Trap^ciov, nugas.
Kpanpac s^oocrujjac) tta recle legitur, ita etiam
citat Heph^ition : in vcteribus tamen membra-
nis, xparl<rac scriptum , quod serre non potest ver-
sus , & pro uiiSotruvac; , corrccsrum dtiuotrtwac.
D quidsit, nescio : forte voluit, Sc-iuotrujjac, a 6t~
uco vel Seiuco , quod eil sdifico : Ut oetuotrima fa-
bricationem , &architeclationem equi Durii signi-
ficet: (cd ftyiSotrujjuc verum , & re&eGrajcus in-
terpresT&^y«$ v^iTr/voiac exponk.
Wpa riasv) Vulgolegitur, & ita apud Hephx-
stionem excusum est, ^par/Wr. Sed prima in ver-
_bo, rivHv fere sempcr producitur. rlcov igitur quod