Poleni, Giovanni [Hrsg.]; Graevius, Johannes Georgius [Begr.]; Gronovius, Jacobus [Begr.]: Utriusque Thesauri Antiquitatum Romanarum Graecarumque Nova Supplementa (Band 2) (Venedig, 1737) [Cicognara, 2488D-2]

747 ^ De
&u<ravi yvvax 7rdpt^po<; %ctX)iioit;
Ex.ropog 07r7\otc . '■—-
Inse/ix mulier adsidens eeneis
Hefioris armis. ——

Au&or Iibri Sapientia: cap. vi. vcrs. 15. OpB-pio-at;
mpoc. atJTM u x.07rtd<ret, 7rdptSpov 9» ivpystrei t$ f~u~
bavaurS. Qui mane surrexerit citra arumnaiffa-
pientiam acquiret: inveniet enim ad sores seden-
tem. Hesychius, Tldpuspov, 7rapaxa$»fxtvcv , 7ra-
pctmvov. Cavecredas pro hoc ultimo scribendura
tSzTrapvifjLivov „ quod facile alicui inmentem veni-
re posset: rec~te enim dixeris TraptSpov d7\yoc, dolor
permanens. Simili fere ratione -raptSphv xano-ra-
, morhicontumaciam vocavit Hippocrat.prse-
Cept. pag, 27. vers-36. E.v^> }Laxo7raB-iug -rapiSpivi
i7rtrsivovTOc ra TrdStoc, at "^-roplviv rct ttTxcaza ix-
xXtvuo-t -rapiovrt. Ubi enim ajsidue urget asse-
tlio, morbusque increfcit, plurima in animi an*
guftia ad rem prafentem opportuna elabuntur. Ita
recte locum constituit & vertit Foqsius. Idem quod
7rdptSpoc prima significatione quoque denotat <ru-
vtSpoc,. Eurip. Iph. in Aulide vers. 191.
KaTiiSov J Su A/a*78 ruvispa ,.
Tov OiTxioc Tthaficovbc rs ydvov .
Vidi atttem ambo Ajacesfibi invkem adsidentes,
Oilei & Telamonisfilium.
Ita usurpatu-r etiam truvB-povoc., Anthol. lib. i.cap.
40. pag. 89.
Avnxd ynv xtSrdpy 7*tyvYiyfi StParo St7\<piv
Xvv&pOVOV ,. ilL 3 {3uSoU Nt-%*& i7\lOSC{JLiV0C, .
Statimillum excepit delphinus citharce canortf
-ddsidentem., natabat autem ex altovolvens
sese.
Idemputa de reliquis vocabulis , ut <rvvBruK.oc <rvv-
Sazoc &Ci quorum exempla heic non addimusne
in re (atis nota explicanda nimis videamur curioli.
Didi autera Diisunt 7rdptSpot, arvvt^pot & aliis
vocibus adfejjhres significantibus, quod sibi invi-
cem adsidere fingerentur . unicuique enim Deo
suus in coelolocus adscribebatur. Julianus Impe-
rator irj Gesaribus, exverhone Cunasi: Etenim
qitod Homerus sinxit, Mufis opinor distantibus,
fuus cuique ( nim. Deo )attributus eft locus, quem
perpetuo tenerejus illisajque eft . Plutarch. Sym-
pof. lib. I. pag- 617. B. Er/ *} Trapd rdic, Stdic, Std-
x&o-tc, wtxmv ' dftcj p£> UotreiSdjv, xc« TTtp vrawc,
etc. <r iv.v.7\Yi<r l a» Trapaytvdy^tvoc,.
l^iv dp fMojotcriP . ■ '■■ ■
d>' rauttic, durtp r xapat; 7rpo<rYiz^<rYiq . Apud Deos
quoaue hujus rei (sedis scilicetj ratt0 habetur:
Neptunus enim y quamvis ultimus in concionem
advenerit,
Sedit in medio . —
utpote cui iste locus competebat. QlkxI non perin-
defuinein initiorerum, quando omniaadhuce-
rant confusa, testis est Ovid. Fast. lib. v. vers. 19
■--Par erat omnis honos.
S<epe aliquis solio, quod tu Saturne tenebas,
Ausus de mcdia plebe federe Deus.
Et latus Oceano quisquam Deus advenajunxis.
Tethys & extremo f<epe recepta loco eft .

D I I S IlAPEAPOIS
Ob duas vero potissimum rationes conveniebant
Dii, sive ad epulas celebrandas, sive ad sententias
in senatu, autconcilio , referendas . Eleganter
Lucian. in concil. Deorum pag. 906. Loquitui
Momus de Diis supposititiis . Ovz dya7rdjvric, cji
aVTOl flitiy^LTl

B

D

:<rt rffl dvmv Yifxlv ^uviSptaiv , %) iva>^".
Taxi7r' io-ng. Non contenti si nobiscum in eadetf*
admittantur concilia, & iisdem coenis intersiint ■

icTYIC,

C A P.

III.

Dii immortales demum habebantur, quijovis ep»'
lis aderant. Sedentes, secundum morem antj-
quum, edebant Dii. Aliquando tamen in
' clulis decumbentes inducuntur. Concilia De°"
rum varia erant . Primum omnium Deorii^ -
Secundum Seletlorum &. Consentium . TW'
tium Consentium tantum. ■
EPuIas Deorum quis ignorat ? Adnoto tantUI?
Deos demum habitos fuisfe eos qui islis convT
viis intererant: Horat. Iib.iv.Ode 8. vers. jo-
Dignum laude virum Musa vetat mori:
Ccv/o Mufabeat. Sic Jovis intereft
Optatis cpulis impiger Hercules.
r
Eleganter ^EoIus apud Virg. ^Eneid. lib. i-vC
85. J unonem alloquitur:
Tumihi , quodcunqne hoc regni, tusceptrt fr
vemque
Conciliaj, tu das epulis aecumbere- DivitW •
Servius ad novisslma illa verba : Hoc eft Deti^
sacis: duplici enim ratione divinos honores n3^ .
mur , Dearum conjugio , & convivio Deorstrsi'
unde in Bttcolicis legimus:

Nec Deus hunc mensa, Dea nec dignata c
est.

Inde & Maximus Tyrius in fine Serm. 1. prim»0,
dinisDeos, maximi illius numinis, omnium^
regis , cftoTpaTTi&c , menfce consortes , vo&1'
Tag fAQV TTipi m i&poSrupa durze «^a^cva? , diov eitr^
ythiat; rtvdc. f2atrt7\ei <ruyyivi<rdnsc,,. bsiorpaTr&^
dvrS ■t) truvitriic,. shorum Dsorum pars quidf .
in veft/bulo verfatur, quasi internuncii , re^c{t
genere proximi, ejus menpe & tecli socii. H01^1 ^
& antiquis temporibus, sedentes coenabant:
then. lib. v. pag. 192. E. ExaSi&vro Ji <£
rtc 01 Tort, TroXXa^S ySv d Ofmpot; tpYioriv .
E^einc. i^ovTO ><? x7\t<rf£x<; ri Srpdvat; rt »
Sedebant vero etiam HUus <evi convivte \ ffi
igittir Homerus dicit:
Ordine sedebant in sellis & thronis.
Servius ad ^Eneid. lib. i.vers. fy. Olir» ftfs^
vescebantur , ficut ipse ( Virgilius ) meffl0**'
Gramineoque viros Iocat ipse fedili.

Cr

Perpetuis soliti patres considere mcniis.
& apud Homerum fedentes pii epulantur-
tull. in Epithal. Thetid. & Pelei vers. joj.
Quipoftquam niveisssexerunt [edsusart^
Large multipliei construilce sunt dape men}