Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Editor]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Editor]
Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego — 3.1994

DOI article:
Chodyński, Antoni Romuald: Gdańskie kolekcje bursztynu od XVII do XIX wieku
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.27009#0064
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Antoni

Romuald

Chodyński

Metali,

y

(.\ktCUU'

UM*

¥

[NĘKALIUM

Sali hm a Bituminum

in fpcxic

SliaiNTcJ riua:iNATORUM i

qvarum f!ii,ąulisC\PiTiBll5
"diii i i FRYC OGNIKA cf noimu.il, iADV ILRóARl A
nrarmifsa,
ul dc R PBIIS, MiNERLy
cl cn ’

Córa

qv3raaml

4. Karta tytułowa Musei Kle-
iniani Pars I z rysunkiem
Dorothei Juliany Gralath,
córki J. T. Kleina, nie da-
towany

bursztynu ze względu na formę do korzeni, od Danii po Włochy nazywano
bursztyn z arabskiego anbar, w Hiszpanii - ambar, toteż w Anglii przyjęła
się nazwa: amber, a w wielu innych krajach - ambra". W Gdańsku w XVIII w.
stosowano wymiennie nazwę: Bernstein - Agtstein, ta ostatnia pokutowała
jeszcze w piśmiennictwie od czasów Andreasa Aurifarba, który pisał: „Zu
unseren Zeiten heisst man ihn Agstein das aus dem griechischen Gagate
herfleust und corrumpieret ist worden"31. Greckie elektron ma obecnie
dwojakie znaczenie. Podobnie Agstein lub Agtstein w czasach Kleina i XVIII-
wiecznych członków gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego oznaczało

311 W arcyksiążęcym zamku habsburskim Ambras pod Innsbruckiem na przełomie XVII i XVIII w. pośród
obiektów wykonanych ze szlachetnych materiałów, złotych i srebrnych medali, znajdował się: „Item Agath und
Ambra Stucke". - Zob.: Des Geoffrieten Ritter-Plntzes, Dritter Theil, Hamburg 1707, s. 166.

31 Na podstawie: Philippovich, op. cit., s. 93.

60
 
Annotationen