Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (3.1994)

w m ,Mst>r itr&tnfty? rrtpr tusj//nrt>niflęs,
hu* Mw<r /»ffl(vraw Jbwf/a/ &W4&Ż <kf batnd
~h~vsne / ąflerTGtt? </«? 7u rhr/tir <!<* motta i

/uittyr a ( Vhft)Wt yorfet ąm&i, ful(UM
flefii u.- Ja u# Ust ta/ny,i#/trv Jrrtilnt,
r ybwisJ <U » Han* r/t wauthgnjp dc (vryj \

tiFFj,

u Chei/fKu


^oiuur >
t

?'*>>/ ynt/Sanl tv
sł/r/ts jprmre

\u**e Jhi/emwt

Jrwbtr n 'auofr


% g * ' , 4.

2. Stefano della Bella Triumf śmierci, ok. 1646-1647, akwaforta

i na mocy zapisu w sporządzonym 29 IV 1802 r. testamencie, po śmierci
właściciela (24 X 1814 r.) została przekazana miastu.

Potomek imigrantów, którzy po opuszczeniu Szkocji w Gdańsku znaleźli
drugą ojczyznę, czuł się już z pewnością jego pełnoprawnym obywatelem.
A przywilejem światłych gdańszczan, których los wyposażył w dobra do-
czesne nie było li tylko sięganie po splendory i zaszczyty, ale i prawo do
dzielenia się sukcesem, w myśl wspomnianej już reguły jednoznacznego
rozumienia dobra ogólnego i osobistego. Postawa Jakuba Kabruna w pełni
poświadcza tę zasadę. W czasie licznych podróży handlowych' gdański
kupiec nie tylko załatwiał swe zawodowe interesy, lecz znajdował czas
i zapał, by penetrować antykwariaty kryjące dzieła uznanych mistrzów,
odwiedzał też pracownie artystów sobie współczesnych. Wcześniej jeszcze
doświadczył goryczy porażki: w roku 1775 z powodów politycznych i lo-
sowych ojciec jego zmuszony był ogłosić upadłość majątkową. Jakub
Kabrun jr ratował się pracą w firmie „Jozus i James Kenworthy", by
nabrawszy tam doświadczenia usamodzielnić się w 1780 r. jako kupiec, co
odnotowały księgi miejskie. W roku 1800 należał już do najbogatszych ludzi
w mieście — właśnie wówczas zaangażował się emocjonalnie w budowę

7 Holandia, Anglia 1785-1786, Francja, Anglia 1802-1803; - por. M. Pelczarowa Jakub Kabrurt, [w:] Polski
Słownik Biograficzny, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964, t. XI/3, z. 50, s. 362.

78