DOI Artikel:
Błażejewska, Anna: Wszesnośredniowieczne kamienne rzeźby z obszaru dawnych Prus w starożytnictwie i muzealnictwie gdańskim
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27009#0158
Anna
Błażejewska
1. Płaskorzeźbiony kamień z Leźna. Wg La
Baume
miejsce przy siedzibie Muzeum Archeologicznego i ustawiono od strony
Motławy2.
Nie będę tu rozstrzygać ani analizować podstawowych problemów ba-
dawczych związanych z tymi zabytkami. Tym kwestiom, ujętym z punktu
widzenia historii sztuki, poświęciłam moją dysertację3. Należałoby jednak
na tym miejscu przytoczyć podstawowe stwierdzenia dotyczące tej grupy
rzeźb, powszechnie przyjęte w literaturze4.
Tak więc:
1. Ich formalno-etniczny rodowód widziany jest w powiązaniu z euroaz-
jatyckimi figurami „bab kamiennych", od których nasze zabytki, choć raczej
uznawane za pruskie, miałyby być genetycznie i formalnie bardzo zależne.
2. Funkcję ich - postępując konsekwentnie - określa się tak jak u wschod-
nich „bab" - jako nagrobną, rzadko uznając w nich ewentualne
przedstawienia lokalnych bóstw, bądź bożków słowiańskich.
3. Datuje się je najczęściej między IX a XII w. (choć niektórzy datują je
zarówno wcześniej, jak i później).
4. Ich styl określany jest jako surowy, czasem jako wręcz prymitywny, co
wynikać miało z trudności w obróbce granitowego tworzywa.
2 Por. A. Łuka Działalność Muzeum Archeologicznego w Gdańsku 1953-1963, [w:] „Pomorania Antiqua",l:
1965, s. 9-50.
3 Por. A. Błażejewska Wczesnohistoryczne rzeźby kamienne z teram Prus. Rozprawa doktorska, mps w In-
stytucie Hist. Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1994. Rozprawa jest obecnie przygotowywana do
druku.
4 Nie cytuję tu bardzo obszernej literatury przedmiotu. Zestawienie publikacji zawiera moja rozprawa,
por. przyp. 3.
154
Błażejewska
1. Płaskorzeźbiony kamień z Leźna. Wg La
Baume
miejsce przy siedzibie Muzeum Archeologicznego i ustawiono od strony
Motławy2.
Nie będę tu rozstrzygać ani analizować podstawowych problemów ba-
dawczych związanych z tymi zabytkami. Tym kwestiom, ujętym z punktu
widzenia historii sztuki, poświęciłam moją dysertację3. Należałoby jednak
na tym miejscu przytoczyć podstawowe stwierdzenia dotyczące tej grupy
rzeźb, powszechnie przyjęte w literaturze4.
Tak więc:
1. Ich formalno-etniczny rodowód widziany jest w powiązaniu z euroaz-
jatyckimi figurami „bab kamiennych", od których nasze zabytki, choć raczej
uznawane za pruskie, miałyby być genetycznie i formalnie bardzo zależne.
2. Funkcję ich - postępując konsekwentnie - określa się tak jak u wschod-
nich „bab" - jako nagrobną, rzadko uznając w nich ewentualne
przedstawienia lokalnych bóstw, bądź bożków słowiańskich.
3. Datuje się je najczęściej między IX a XII w. (choć niektórzy datują je
zarówno wcześniej, jak i później).
4. Ich styl określany jest jako surowy, czasem jako wręcz prymitywny, co
wynikać miało z trudności w obróbce granitowego tworzywa.
2 Por. A. Łuka Działalność Muzeum Archeologicznego w Gdańsku 1953-1963, [w:] „Pomorania Antiqua",l:
1965, s. 9-50.
3 Por. A. Błażejewska Wczesnohistoryczne rzeźby kamienne z teram Prus. Rozprawa doktorska, mps w In-
stytucie Hist. Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1994. Rozprawa jest obecnie przygotowywana do
druku.
4 Nie cytuję tu bardzo obszernej literatury przedmiotu. Zestawienie publikacji zawiera moja rozprawa,
por. przyp. 3.
154