Izabella
Rejduch-
-Samkowa
11. Szewisi, Polska 1804 r.
stronie stopni przed aron ha-kodesz (il. 11). Są dużych rozmiarów, np.
szewisi z roku 1804, polskiej proweniencji, ma wymiar 74,5 x 76,5 cm, inna,
z wieku XVIII, repusowana w blasze brązowej jest wysoka na 111 cm,
a zdobią je, między innymi, tradycyjne przedstawienia starotestamentowe.
Ten rodzaj metalowych tablic synagogalnych jest mało znanym tematem
w powojennych badaniach sztuki żydowskiej w Europie.
Puchary kiduszowe przeznaczone były na wino i używane w czasie
odprawiania kiduszu. W kolekcji Gieldzińskiego znajduje się pięć oka-
załych pucharów synagogalnych, są wysokie (27, 31,33,5 cm) z ozdobnymi
przykrywkami; stopy okrągłe, podwyższone, nodusy tralkowane, wysokie
czary zdobione puklowaniami (w dolnej części) i bogatym rytem. Wy-
różniają się szlachetnością proporcji, dobrym rysunkiem przedstawień: mo-
żna je zaliczyć do najlepszych dzieł tego rodzaju w zbiorach europejskich,
w Nowym Jorku i Jerozolimie. W Polsce skromne puchary znajdują się
w Muzeum Historycznym w Krakowie i Warszawie. Puchar z 1855 r.,
wiązany z Gdańskiem, oznaczony jest znakiem złotniczym G.H. (il 12).
Do ceremonii obrzezania zgromadził Gieldziński pełny komplet
przedmiotów: parochet z 1760 r., uznany za gdański, oraz komplet cynowy
(k. LG) - tacę, dwa pojemniki na puder, oliwę i jeden wyższy na wonności.
Cały zestaw pochodzi z roku 1804, sygn. Johann Jacob Bietan (il. 13). Jest to
174
Rejduch-
-Samkowa
11. Szewisi, Polska 1804 r.
stronie stopni przed aron ha-kodesz (il. 11). Są dużych rozmiarów, np.
szewisi z roku 1804, polskiej proweniencji, ma wymiar 74,5 x 76,5 cm, inna,
z wieku XVIII, repusowana w blasze brązowej jest wysoka na 111 cm,
a zdobią je, między innymi, tradycyjne przedstawienia starotestamentowe.
Ten rodzaj metalowych tablic synagogalnych jest mało znanym tematem
w powojennych badaniach sztuki żydowskiej w Europie.
Puchary kiduszowe przeznaczone były na wino i używane w czasie
odprawiania kiduszu. W kolekcji Gieldzińskiego znajduje się pięć oka-
załych pucharów synagogalnych, są wysokie (27, 31,33,5 cm) z ozdobnymi
przykrywkami; stopy okrągłe, podwyższone, nodusy tralkowane, wysokie
czary zdobione puklowaniami (w dolnej części) i bogatym rytem. Wy-
różniają się szlachetnością proporcji, dobrym rysunkiem przedstawień: mo-
żna je zaliczyć do najlepszych dzieł tego rodzaju w zbiorach europejskich,
w Nowym Jorku i Jerozolimie. W Polsce skromne puchary znajdują się
w Muzeum Historycznym w Krakowie i Warszawie. Puchar z 1855 r.,
wiązany z Gdańskiem, oznaczony jest znakiem złotniczym G.H. (il 12).
Do ceremonii obrzezania zgromadził Gieldziński pełny komplet
przedmiotów: parochet z 1760 r., uznany za gdański, oraz komplet cynowy
(k. LG) - tacę, dwa pojemniki na puder, oliwę i jeden wyższy na wonności.
Cały zestaw pochodzi z roku 1804, sygn. Johann Jacob Bietan (il. 13). Jest to
174