DOI Artikel:
Pabiś-Gagis, Jolanta; Woziński, Andrzej: Późnogotycki krucyfiks w kościele św: trójcy w Gdańsku; konserwacja, forma, styl, pochodzenie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28100#0022
2. Krucyfiks, kościół św. Trójcy,
Gdańsk, stan przed konserwacją,
fot. ze zbiorów Konserwatora
Wojewódzkiego w Gdańsku
W maju 2006 r. poddano rzeźbę konserwacji, którą przeprowadziła współ-
autorka artykułu. Już przy wstępnych oględzinach okazało się, że krucyfiks nie
jest dziełem jednorodnym czasowo, ponieważ krzyż, blaszany titulus i korona
cierniowa z gałęzi tarniny są wtórne8. Mające dwie warstwy chronologiczne poli-
chromii drzewce wykonano na przełomie XIX i XX w.9 Wtórnym elementem były
również dorysowane kredkami woskowymi, najprawdopodobniej po II wojnie
światowej, szeroko otwarte oczy (ił. 3). Wyobrażenie Chrystusa uległo w swojej
historii kilkakrotnym przekształceniom formalnym. Nie zachowała się peruka,
po której pozostały pojedyncze końskie włosy przyklejone do łysej głowy Chry-
stusa. Pierwotna polichromia uległa, jak się okazało w trakcie prac konserwator-
skich, czterokrotnym przemalowaniom, które miały charakter całościowy.
Program prac zakładał wzmocnienie osłabionego drewna oraz przywrócenie,
na tyle, na ile to możliwe, pierwotnej formy dzieła zniekształconej wątpliwej jako-
ści artystycznej wtórną polichromią. Pierwszym kluczowym zabiegiem było roz-
poznanie stratygrafii polichromii, które dostarczyło danych odnośnie do jakości
8 Na wtórność tych elementów wskazali wcześniej W. Drost i F. Swoboda, op. cit, s. 52.
9 Drzewce prawdopodobnie przeznaczone były dla innej figury, o czym może świadczyć
skrócenie belki pionowej i obcięcie medalionów na belce poziomej.
16
Gdańsk, stan przed konserwacją,
fot. ze zbiorów Konserwatora
Wojewódzkiego w Gdańsku
W maju 2006 r. poddano rzeźbę konserwacji, którą przeprowadziła współ-
autorka artykułu. Już przy wstępnych oględzinach okazało się, że krucyfiks nie
jest dziełem jednorodnym czasowo, ponieważ krzyż, blaszany titulus i korona
cierniowa z gałęzi tarniny są wtórne8. Mające dwie warstwy chronologiczne poli-
chromii drzewce wykonano na przełomie XIX i XX w.9 Wtórnym elementem były
również dorysowane kredkami woskowymi, najprawdopodobniej po II wojnie
światowej, szeroko otwarte oczy (ił. 3). Wyobrażenie Chrystusa uległo w swojej
historii kilkakrotnym przekształceniom formalnym. Nie zachowała się peruka,
po której pozostały pojedyncze końskie włosy przyklejone do łysej głowy Chry-
stusa. Pierwotna polichromia uległa, jak się okazało w trakcie prac konserwator-
skich, czterokrotnym przemalowaniom, które miały charakter całościowy.
Program prac zakładał wzmocnienie osłabionego drewna oraz przywrócenie,
na tyle, na ile to możliwe, pierwotnej formy dzieła zniekształconej wątpliwej jako-
ści artystycznej wtórną polichromią. Pierwszym kluczowym zabiegiem było roz-
poznanie stratygrafii polichromii, które dostarczyło danych odnośnie do jakości
8 Na wtórność tych elementów wskazali wcześniej W. Drost i F. Swoboda, op. cit, s. 52.
9 Drzewce prawdopodobnie przeznaczone były dla innej figury, o czym może świadczyć
skrócenie belki pionowej i obcięcie medalionów na belce poziomej.
16