Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (7-8.2009)

13. Krucyfiks, kościół św. Trójcy,
Gdańsk, stan po konserwacji,
fot. A. Woziński

ud, łydki i ręce swą barwą przywodzą na myśl wosk, natomiast wnętrza dłoni,
palce dłoni, spody stóp, palce stóp oraz kolana są różowo-sine. Żyły podkreś-
lono kolorem zielono-niebieskim. Krew płynąca z ran na dłoniach, głowie
(spod korony cierniowej), z rany w boku i przebitych stóp malowana jest
ciemną czerwienią krapową. Strumyczki krwi są malowane w bardzo cha-
rakterystyczny sposób, w sekwencjach: kropla - cienkie pasemko - kropla.
Krew spływająca szerokim strumieniem z rany w boku wsiąka w perizo-
nium, a następnie pojawia się na wewnętrznej stronie prawego uda w wyżej
opisanej formie przypominającej sznur korali. Podobnie jest namalowana
krew spływająca z twarzy na klatkę piersiową, cieknąca z ran w dłoniach
i po stopach. Z ust i nosa płyną również drobne strumyki krwi. Widocz-
ne w półotwartych ustach zęby i język są zakrwawione. Usta są nabrzmia-
łe, jak gdyby opuchnięte, czerwono-brązowe o lekko sinym zabarwieniu.
Za półprzymkniętymi powiekami widać oczy ze źrenicami i tęczówkami
o niezaznaczonej granicy, szaro-czarne, zamglone, martwe. Broda jest
ciemnobrązowa, miejscami brunatna, natomiast delikatnie zaznaczony za-
rost w partii wąsów znacznie jaśniejszy, brunatno-szary. Czaszka ma barwę
ciemnobrązową.

28