Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (7-8.2009)

24. Wisła, buduar w Zameczku, fragment, wg: „Architektura i Budownictwo”, 7, 1931, 5-6, s. 177, il. 23

na leżącym kilimie153 garnitur, złożony z okrągłego stolika (o szklanym blacie)
i trzech foteli (ze sklejkowymi podłokietnikami). W narożniku południowo-
-wschodnim, po lewej od wejścia, stał drugi komplet, z nieco mniejszym prze-
szklonym stolikiem okrągłym oraz ustawionymi dookoła czterema fotelami.
Nad nim zawieszony był żyrandol.
Z klatki schodowej przechodziło się szerokim korytarzem, stanowiącym
podłużną oś założenia, do umieszczonych w głębi po obu jego stronach
sypialni prezydenckich: Pana Prezydenta po prawej i Pani Prezydento-
wej po lewej154. Obie sypialnie łączyła przestrzeń otwartego przejścia, od-
dzielonego jedynie kotarami z szarego sukna, rozpiętymi między filarami
i użytymi zamiast drzwi155. Każda z sypialni posiadała od strony północnej
alkowę, wydzieloną w głębi przez dwa ośmioboczne filary. Analogiczny był

153 Oprócz tego dużego kilimu we wnętrzu widoczny jest leżący mniejszy.
154 Na oba apartamenty sypialniane (oznaczane w inwentarzach numerami od 69 do 76)
składały się zdublowane pomieszczenia sypialni (zwane też pokojami sypialnymi), ubieralni
(lub gotowalni), łazienek i pokoi służby. Apartament Prezydenta miał nieco większe gabaryty
niż analogiczny apartament Prezydent owej.
155 S. Świerz-Zaleski, Zameczek w Wiśle, „Architektura i Budownictwo”, s. 170.

328