trzymane przez nią włócznia oraz tarcza, na której Tiepolo pozostawił pole suge-
rujące obecność przedstawienia figuralnego - przypuszczalnie głowy Gorgony.
Bogini wskazuje ręką na - wyobrażoną po lewej stronie - leżącą istotę o skrzyd-
łach nietoperza. Minerwie towarzyszy - usytuowany po prawej stronie - mło-
dzieniec spoczywający w swobodnej pozie, dotąd utożsamiany z demonem.
Widniejący przy jego boku kołczan ze strzałami, którego obecność - pomimo
klarowności przedstawienia - pomijano w dotychczasowych opisach, identy-
fikuje go jako Apollina23. Dodatkowo przesądzają o tym wieniec zdobiący jego
głowę oraz lira trzymana w prawej ręce, zaledwie zarysowana i przez to zapewne
trudna do rozpoznania. Upozowanie postaci można odnieść pod względem for-
malnym do malowidła Triumf Dawida pochodzącego ze zbiorów Luwru (il. 8).
Rysunki
Gioranniego
Battisty
Tiepola...
II. 8. Giambattista Tiepolo, Triumf Dawida, około 1716, Luwr, Paryż, fot. CCBY-SA 3.0
Tiepolo zwykł przedstawiać opiekuna Muz ze wszystkimi wspomnianymi
atrybutami - jako przykład może tu posłużyć choćby rysunek tej postaci prze-
chowywany w Victoria and Albert Museum w Londynie. W podobnej redakcji
Apollo pojawia się w późniejszych realizacjach wraz z Minerwą, zasilając licz-
nie repertuar figuratywny fresków apologicznych - wystarczy przywołać freski
w Palazzo Sandi, Wurzburgu czy w Yilli Yalmarana koło Yicenzy.
23 Kołczan ze strzałami jest charakterystycznym atrybutem tej postaci u Tiepola, zob. Michael
Levey, Tiepolo’s treatment of classical story at Villa Valmarana; a study in eighteenth-century iconography
and aesthetics, „Journal of the Warburg and Courtauld Institutes” 1957, no. 3-4, s. 312.
rujące obecność przedstawienia figuralnego - przypuszczalnie głowy Gorgony.
Bogini wskazuje ręką na - wyobrażoną po lewej stronie - leżącą istotę o skrzyd-
łach nietoperza. Minerwie towarzyszy - usytuowany po prawej stronie - mło-
dzieniec spoczywający w swobodnej pozie, dotąd utożsamiany z demonem.
Widniejący przy jego boku kołczan ze strzałami, którego obecność - pomimo
klarowności przedstawienia - pomijano w dotychczasowych opisach, identy-
fikuje go jako Apollina23. Dodatkowo przesądzają o tym wieniec zdobiący jego
głowę oraz lira trzymana w prawej ręce, zaledwie zarysowana i przez to zapewne
trudna do rozpoznania. Upozowanie postaci można odnieść pod względem for-
malnym do malowidła Triumf Dawida pochodzącego ze zbiorów Luwru (il. 8).
Rysunki
Gioranniego
Battisty
Tiepola...
II. 8. Giambattista Tiepolo, Triumf Dawida, około 1716, Luwr, Paryż, fot. CCBY-SA 3.0
Tiepolo zwykł przedstawiać opiekuna Muz ze wszystkimi wspomnianymi
atrybutami - jako przykład może tu posłużyć choćby rysunek tej postaci prze-
chowywany w Victoria and Albert Museum w Londynie. W podobnej redakcji
Apollo pojawia się w późniejszych realizacjach wraz z Minerwą, zasilając licz-
nie repertuar figuratywny fresków apologicznych - wystarczy przywołać freski
w Palazzo Sandi, Wurzburgu czy w Yilli Yalmarana koło Yicenzy.
23 Kołczan ze strzałami jest charakterystycznym atrybutem tej postaci u Tiepola, zob. Michael
Levey, Tiepolo’s treatment of classical story at Villa Valmarana; a study in eighteenth-century iconography
and aesthetics, „Journal of the Warburg and Courtauld Institutes” 1957, no. 3-4, s. 312.