DOI issue:
II. Z dziejów malarstwa
DOI article:Mroczko, Teresa: Geneza ikonografii Apokalipsy wrocławskiej
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13395#0058
GENEZA IKONOGRAFII APOKALIPSY WROCŁAWSKIEJ
51
6. Hołd starców i Lew z pokolenia Judy
a. Bible Moralisée, rkps z Londynu (fragment fol. 121)
b. Komentarz Aleksandra, rkps z Wrocławia (fragment fol. 22 v°)
ności od motywów obrazowych, jak też ich rozmieszczenia i relacji z tekstem podpisów bądź komen-
tarza, z uwagi na jego wersję: prozą lub wierszowaną, łacińską bądź francuską.
Komentarz Aleksandra
G. Prausnitz, który pierwszy poświęcił kilka artykułów Apokalipsie wrocławskiej, nie przeprowadził
właściwie żadnych badań nad pochodzeniem jej ikonografii, ogólnikowo tylko wskazał na Anglię
i Francję8. M.R. James, podzieliwszy Apokalipsy anglo-francuskie na kilka różnych grup, do jednej z nich,
mejednolitej, którą nazwał „interpretacyjną", włączył Apokalipsę Aleksandra wraz z cyklem Apokalipsy
Bible moralisée z uwagi na zamieszczony w tej ostatniej biblijno-moralizatorski tekst9. Dla Neussa ilu-
stracje naszego komentarza wynikają z typu an lo-francuskiego, choć stanowią zarazem nowy, niemiecki
cykl obrazowy Apokalipsy, którego wpływy widoczne są w Apokalipsie Diirera10. Według poszukiwań
Hugglera ilustracje w komentarzu Aleksandra rozwijają i przetwarzają wzory z Apokalips anglo-francu-
skich, włączając zarazem motywy zaczerpnięte z cyklu Beatusa, głównie, acz nie bezpośrednio —
z włoskiego typu Beatusa berlińskiego, a cały nasz cykl odgrywa szczegóbią rolę w kształtowaniu go-
8 G. Prausnitz, Eine Bilderhatidschrift des XIII. Jahrhunderts in der Staats- und Univcrsitàlsbibliothek Brcslaii, „Zentralblatt
fur Bibliothekswesen", t. 42, 1925, s. 61.
9 M.R. James, The Apocalypse in the An, [w:] The Schweich Lectures of British Academy, London 1931, s. 65—68.
10 Neuss, Die ikoiipjyraphische Wurzeln...
51
6. Hołd starców i Lew z pokolenia Judy
a. Bible Moralisée, rkps z Londynu (fragment fol. 121)
b. Komentarz Aleksandra, rkps z Wrocławia (fragment fol. 22 v°)
ności od motywów obrazowych, jak też ich rozmieszczenia i relacji z tekstem podpisów bądź komen-
tarza, z uwagi na jego wersję: prozą lub wierszowaną, łacińską bądź francuską.
Komentarz Aleksandra
G. Prausnitz, który pierwszy poświęcił kilka artykułów Apokalipsie wrocławskiej, nie przeprowadził
właściwie żadnych badań nad pochodzeniem jej ikonografii, ogólnikowo tylko wskazał na Anglię
i Francję8. M.R. James, podzieliwszy Apokalipsy anglo-francuskie na kilka różnych grup, do jednej z nich,
mejednolitej, którą nazwał „interpretacyjną", włączył Apokalipsę Aleksandra wraz z cyklem Apokalipsy
Bible moralisée z uwagi na zamieszczony w tej ostatniej biblijno-moralizatorski tekst9. Dla Neussa ilu-
stracje naszego komentarza wynikają z typu an lo-francuskiego, choć stanowią zarazem nowy, niemiecki
cykl obrazowy Apokalipsy, którego wpływy widoczne są w Apokalipsie Diirera10. Według poszukiwań
Hugglera ilustracje w komentarzu Aleksandra rozwijają i przetwarzają wzory z Apokalips anglo-francu-
skich, włączając zarazem motywy zaczerpnięte z cyklu Beatusa, głównie, acz nie bezpośrednio —
z włoskiego typu Beatusa berlińskiego, a cały nasz cykl odgrywa szczegóbią rolę w kształtowaniu go-
8 G. Prausnitz, Eine Bilderhatidschrift des XIII. Jahrhunderts in der Staats- und Univcrsitàlsbibliothek Brcslaii, „Zentralblatt
fur Bibliothekswesen", t. 42, 1925, s. 61.
9 M.R. James, The Apocalypse in the An, [w:] The Schweich Lectures of British Academy, London 1931, s. 65—68.
10 Neuss, Die ikoiipjyraphische Wurzeln...