DOI Heft:
II. Z dziejów malarstwa
DOI Artikel:Mroczko, Teresa: Geneza ikonografii Apokalipsy wrocławskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13395#0069
62
TERESA MROCZKO
16. Adoracja Arki Przymierza (Ар. XI, 19). Apokalipsa z Cambrai (fol. 26)
Fot. Bibliothèque Nationale w Paryżu
i mnicha w benedyktyńskim habicie (ryc. 3). Nad mnichem wypisane jest jego imię: Ruodoïfus, a nad
całością sceny inwokacja: Accipe digne Blasii sacer atque bénigne. Podobną scenę dedykacyjną znajdujemy
na fol. 2 komentarza Haimona do Ezechiela z Bibliothèque Nationale (Ms. lat. 12302 —< ryc. 4). U góry
stoi święty German z księgą w lewej ręce, prawą błogosławi padającemu przed nim na kolana mnichowi.
Poniżej napisany jest dwunastozgłoskowiec łaciński, zaczynający się od słów:
Hoc pater Heldricus quoà pinxerat ipse volumen
Summo pontifico Germano rite dicavit [...]45-
Komentarz Haimona do Ezechiela pochodzi z benedyktyńskiego opactwa St-Germain w Auxerre,
macierzystego klasztoru Haimona, gdzie od r. 989 był opatem widoczny na ilustracji Heldricus, zmarły
tamże 14XII 100 9 46. Scena dedykacyjna z rękopisu oksfordzkiego opiera się na tym samym schemacie:
mnich ofiarowuje patronowi opactwa napisaną przez siebie księgę. Ponieważ rękopis ten pochodzi
z Niemiec, a patronem jest św. Błażej, możemy wnioskować, iż rękopis związany był z St. Błasien,
benedyktyńskim opactwem w Szwarcwaldzie (diecezja Konstancja), na pograniczu niemiecko-szwajcar-
skim. Bujny rozkwit tego opactwa, założonego przez mnicha Reginberta (zm. 962), przypada na wiek XI
i pierwszą połowę wieku XII. W tym okresie zespół klasztorny ulega stałej rozbudowie. Ważniejsze jest
jednak niewątpliwie istnienie skryptorium w St. Blasien. Dowodzi tego szereg powstałych tam ręko-
pisów: Annales S. Blasii z lat 932—114347 ; Libelli mnicha Bernaldusa z St. Blasien, powstałe w końcu
W. Neuss, Das Buch Ezechiel in Théologie und Kunst bis zum Ende des XII. Jahrhunderts, Munster iń Westf. 1932, s. 298.
Tenże, Das Buch Ezechiel..., s. 299.
A. Potthast, Wegweiser durch die Geschichtswerke aes europâischen Mittelalters bis 1500, t. 1, Graz 1957, s. 56.
TERESA MROCZKO
16. Adoracja Arki Przymierza (Ар. XI, 19). Apokalipsa z Cambrai (fol. 26)
Fot. Bibliothèque Nationale w Paryżu
i mnicha w benedyktyńskim habicie (ryc. 3). Nad mnichem wypisane jest jego imię: Ruodoïfus, a nad
całością sceny inwokacja: Accipe digne Blasii sacer atque bénigne. Podobną scenę dedykacyjną znajdujemy
na fol. 2 komentarza Haimona do Ezechiela z Bibliothèque Nationale (Ms. lat. 12302 —< ryc. 4). U góry
stoi święty German z księgą w lewej ręce, prawą błogosławi padającemu przed nim na kolana mnichowi.
Poniżej napisany jest dwunastozgłoskowiec łaciński, zaczynający się od słów:
Hoc pater Heldricus quoà pinxerat ipse volumen
Summo pontifico Germano rite dicavit [...]45-
Komentarz Haimona do Ezechiela pochodzi z benedyktyńskiego opactwa St-Germain w Auxerre,
macierzystego klasztoru Haimona, gdzie od r. 989 był opatem widoczny na ilustracji Heldricus, zmarły
tamże 14XII 100 9 46. Scena dedykacyjna z rękopisu oksfordzkiego opiera się na tym samym schemacie:
mnich ofiarowuje patronowi opactwa napisaną przez siebie księgę. Ponieważ rękopis ten pochodzi
z Niemiec, a patronem jest św. Błażej, możemy wnioskować, iż rękopis związany był z St. Błasien,
benedyktyńskim opactwem w Szwarcwaldzie (diecezja Konstancja), na pograniczu niemiecko-szwajcar-
skim. Bujny rozkwit tego opactwa, założonego przez mnicha Reginberta (zm. 962), przypada na wiek XI
i pierwszą połowę wieku XII. W tym okresie zespół klasztorny ulega stałej rozbudowie. Ważniejsze jest
jednak niewątpliwie istnienie skryptorium w St. Blasien. Dowodzi tego szereg powstałych tam ręko-
pisów: Annales S. Blasii z lat 932—114347 ; Libelli mnicha Bernaldusa z St. Blasien, powstałe w końcu
W. Neuss, Das Buch Ezechiel in Théologie und Kunst bis zum Ende des XII. Jahrhunderts, Munster iń Westf. 1932, s. 298.
Tenże, Das Buch Ezechiel..., s. 299.
A. Potthast, Wegweiser durch die Geschichtswerke aes europâischen Mittelalters bis 1500, t. 1, Graz 1957, s. 56.